Σκεπτόμεθα τόν θάνατον ;

†Ἀρχιμανδρίτη Φιλόθεου Ζερβάκου

            Ἡμεῖς οἱ ἄνθρωποι ὀλίγον ἤ οὐδόλως φροντίζωμεν διά τήν σωτηρίαν μας. Περισσότερον κλίνομεν πρός τήν ἁμαρτίαν παρά εἰς τήν ἀρετήν. Περισσότερον ἀγαπῶμεν τά γήϊνα ἀπό τά οὐράνια, τόν μαμωνᾶ ἀπό τόν Θεόν… Ἡ αἰτία πού ἁμαρτάνουν οἱ ἄνθρωποι εἶναι διότι δέν ἐνθυμοῦνται τόν θάνατον καθώς πρέπει. Ὁ σοφός Ἰσαάκ ὁ Σῦρος λέγει ὅτι ὁ διάβολος προσπαθεῖ μέ κάθε τρόπον νά βγάλῃ ἀπό τόν νοῦν τοῦ ἀνθρώπου τήν ἔννοιαν τοῦ θανάτου· γεμίζει τόν νοῦν τοῦ ἀνθρώπου μέ ἐνθυμήσεις ἀνωφελεῖς καί βλαβεράς· ὅλον τόν κόσμον δίδει εἰς τόν ἄνθρωπον μόνον νά μή σκέπτεται, νά μή ἐνθυμῆται τόν θάνατον καί νά μή τόν στοχάζεται κατά βάθος. Πρέπει νά σκεφθῶμεν πῶς θά ἀποθάνωμεν, καλῶς ἤ κακῶς; ἕτοιμοι ἤ ἀνέτοιμοι; Ὅσοι φοβούμεθα τόν θάνατον εἶναι διότι δέν ἀγαπήσαμεν τόν Θεόν καθώς πρέπει καί διότι δέν ἔτρωσεν τήν καρδίαν μας ὁ πόθος τοῦ Θεοῦ καί τῶν Οὐρανίων καί αἰωνίων ἀγαθῶν. Τόν φοβούμεθα διότι δέν ἐπιστεύσαμεν ὅτι ἀποθνήσκοντες μεταβαίνομεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τήν ζωήν, τήν παντοτινήν καί ἀνώλεθρον Οὐράνιον πατρίδα.

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ «ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ» σελ. 110 – 111. ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΥΨΕΛΗΣ, 1980.(Ἐγκόλπιον τσέπης)