
Δ ε ύ τ ε ρ ο ν Σ ύ ν θ η μ α, πού πέταξε ὁ Οἰκουμενισμός, γιά νά κερδίση τόν κόσμον εἶναι καί νά ρίξη τούς Χριστιανούς στήν πλάνη τήν εἰδωλολατρική βγάζοντας ἀπό τήν Ἐκκλησία, εἶναι τό τῆς ἀ γ ά π η ς. Ἀφήνομεν τά Δόγματα, λέγουν οἱ Οἰκουμενισταί καί παίρνομεν τήν ἀγάπη. Ἔπιασε δυστυχῶς τό δόλιο αὐτό σύνθημα. Γιατί ἡ λέξις «ἀ γ ά π η» ἠλεκτρίζει. Ὁ πονεμένος κόσμος θέλει ἀγάπη. Καί ἐπειδή ἡ ἀγάπη εἶναι μία ἀπό τίς κυριώτερες ἀρετές τῶν Χριστιανῶν, πιάνει τό σύνθημα. Ἀλλά ὁ Θεός ἐνδιαφέρεται περισσότερο γιά τήν Πίστι. Ἡ πίστις ἔχει περισσότερη ἀξία καί λιγώτερη ἡ ἀγάπη. Πρῶτα ἡ Πίστις καί δεύτερον ἡ ἀγάπη. «Π ί σ τ ι ς δ ι ά ἀ γ ά π η ς ἐ ν ε ρ γ ο υ μ έ ν η» (Γαλ. Ε’ 6) λέγει ἡ Γραφή.
Ἡ ἀγάπη εἶναι ἁπλῶς ὑπηρέτρια τῆς Πίστεως. Ἄν φύγη ἡ Πίστις δέν στέκεται ἡ ἀγάπη. Καί στήν προκείιμένη περίπτωσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ ἀγάπη χρησιμοποιεῖται ὡς μέσον προπαγάνδας, διά δολίους σκοπούς, καί δέν εἶναι ἀγάπη αὐτή ἀλλά κακία. Λίγα πράγματα μοιράζουν οἱ αἱρετικοί, γιά νά μᾶς πάρουν τήν Πίστι; Λίγα ἐφόδια οἱ Παπικοί; Ἀλλά γιατί τά δίνουν; Ὄχι ἀπό ἀγάπη πραγματική, ἀλλά γιά προπαγάνδα. Γιά νά μᾶς προσηλυτίσουν! Ἰδού ἡ πονηρία, πού δέν τήν θέλει ὁ Θεός.
Ἐρωτοῦμε, λοιπόν, ἔχουν περισσότερη ἀγάπη ἐκεῖνοι ἀπό τόν Θεόν τῆς Ἀγάπης, τόν Χριστόν; Καί ὅμως ὁ Κύριος τούς ξεχωρίζει τούς αἱρετικούς καί τούς βγάζει ἔξω. «Μ ή μ ε τ ρ ή σ η ς, λ έ γ ε ι, ἀ λ λ’ ἔ κ β α λ ε ἔ ξ ω». Δέν εἶχε ἀγάπη ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης, ὁ ὁποῖος λέγει, ὅτι ὅποιος ἔλθη σέ σᾶς καί κηρύττει ὄχι ὀρθά, μ η δ έ χ α ί ρ ε ι ν ν ά λ έ γ ε τ ε ε ἰ ς α ὐ τ ό ν κ α ί ε ἰ ς ο ἰ κ ί α ν μ ή λ α μ β ά ν ε τ ε τ ό ν τ ο ι ο ῦ τ ο ν; Δέν εἶχαν ἀγάπη οἱ Ἅγιοι Π α τ έ ρ ε ς τῆς Ἐκκλησίας οἱ συγκροτήσαντες τάς Ο ἰ κ ο υ μ ε ν ι κ ά ς Συνόδους; Προσέξατε: «Ο Ι Κ Ο Υ Μ Ε Ν Ι Κ Α Σ» Αἴ! Λοιπόν. Αὐτοί ὅλους τούς αἱρετικούς τούς ἐξεδίωξαν καί ἐθέσπισαν νά μήν ὑπάρχη οὐδεμία ἐπικοινωνία μέ αὐτούς, ἀπηγόρευσαν μάλιστα καί τήν «Συμπροσευχή».
Ὅσοι, λοιπόν, ἀγωνίζονται γιά τό Οἰκουμενικόν πνεῦμα, τόν σύγχρονο Οἰκουμενισμό, ἁμαρτάνουν θανάσιμα, διότι δέν βαδίζουν σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός δέν ἐνδιαφέρεται διά τήν ποσότητα, ἀλλά διά τήν ποιότητα. «Κ ρ ε ῖ σ σ ο ν ε ἷ ς π ο ι ῶ ν τ ό θ έ λ η μ α Κ υ ρ ί ο υ ἤ μ ύ ρ ι ο ι π α ρ ά ν ο μ ο ι». Ἐνδιαφέρεται καί τούς ἔχει μετρημένους ἕναν – ἕναν ἐκείνους, πού βρίσκονται μέσα εἰς τόν Ναόν καί λατρεύουν πραγματικά τόν Θεόν. Αὐτούς τούς ξέρει. Γιά τούς ἄλλους προετοιμάζει τήν τιμωρία, ἐφ’ ὅσον ἐκεῖνοι δέν ἐνδιαφέρονται νά εἰσέλθουν εἰς τόν Ναόν, ἀφήνοντες τήν ἐθνικήν, εἰδωλολατρικήν των συνείδησιν, ἤ τήν πλάνην καί τήν αἵρεσιν.
– Θά ποῦν ἴσως μερικοί:
– Μά οἱ πολλοί αὐτό θέλουν. Ὅλος ὁ κόσμος τό θέλει. Εἶναι ρεῦμα παγκόσμιον. Τί θά κάνετε ἐσεῖς οἱ ὀλίγοι;
– Ἡμεῖς θά κρατήσωμε τήν Πίστιν τοῦ Χριστοῦ μας. Ἡμεῖς θά μείνωμεν μέσα εἰς τόν Ναόν. Μήπως ὁ Ναός, πού μετρᾶ ὁ Ἰωάννης δέν ἦτο ἐλάχιστος, μπροστά στήν ἔκτασι τῆς αὐλης καί ὁλοκλήρου τῆς πόλεως Ἱερουσαλήμ, πού μένει ἔξω; Ἡ ἀμετακίνητος ἐμμονή μας, ἐντός τοῦ Ναοῦ καί τῆς Ὀρθοδοξίας θά μᾶς στοιχίση ἴσως καί τή ζωή μας. Δέν ἔχει σημασίαν. Ἀρκεῖ νά σώσωμε τήν ψυχή μας. Τό εἶπεν ἐξ ἄλλου ὁ Κύριος: «Τί γάρ ὠφελήσει τόν ἄνθρωπον, ἐάν τόν κόσμον ὅλον κερδήσῃ καί ζημιωθῇ τήν ψυχήν αὐτοῦ;».

1910 – 1982
ΠΗΓΗ: Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο τοῦ †Ἀρχιμανδρίτη Χαράλαμπου Δ. Βασιλόπουλου «Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΕΞΗΓΗΜΕΝΗ (ΤΟ ΚΑΤΑ ΔΥΝΑΜΙΝ)». Τόμος 3ος σελ. 152 – 154.
Οἱ Εἰκόνες καί οἱ φωτογραφίες τοῦ κειμένου, ἔχουν προστεθεῖ ἀπό τόν συντάκτη τῆς ἀνάρτησης.