Ἀποσπάσματα ἀπό τό βιβλίο τοῦ †Ἀρχιμανδρίτη Χαράλαμπου Δ. Βασιλόπουλου «Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΕΞΗΓΗΜΕΝΗ (ΤΟ ΚΑΤΑ ΔΥΝΑΜΙΝ)».
«………μ έ τ ρ η σ ο ν τ ό ν Ν α ό ν τ ο ῦ Θ ε ο ῦ κ α ί τ ό Θ υ σ ι α σ τ ή ρ ι ο ν κ α ί τ ο ύ ς π ρ ο σ κ υ ν ο ῦ ν τ α ς ἐ ν α ὐ τ ῷ…….»
(Ἀποκ. ΙΑ’ 1)
Ἡ μέτρησις τοῦ Ναοῦ ἐν πρώτοις σημαίνει προστασία τοῦ Θεοῦ. Αὐτό, πού μετράει ὁ Θεός τό μετράει, γιατί εἶναι δικό Του καί ἐνδιαφέρεται γι’ αὐτό. Ἡ ἐντολή τῆς μετρήσεως εἶναι ἐκδήλωσις τοῦ προστατευτικοῦ ἐνδιαφέροντος τοῦ Θεοῦ.
Ἡ Ἐκκλησία, λοιπόν, τοῦ Χριστοῦ εὑρίσκεται ὑπό τήν ἀπόλυτον προστασίαν τοῦ Θεοῦ. Διότι, σάν στρατευομένη, θά διαρκέση μέχρι τό τέλος τοῦ κόσμου. Δέν θά τήν ἀφήση ὁ Θεός νά νικηθῆ. Παρ’ ὅλον τόν πόλεμον, πού θά Τῆς κάνη ὁ Ἀντίχριστος μέ τά κατά καιρούς ὄργανά του, τελικῶς Αὐτή θά θριαμβεύση.
«Κ α ί π ύ λ α ι Ἅ δ ο υ ο ὐ κ α τ α σ χ ύ σ ο υ σ ι ν α ὐ τ ῆ ς» (Ματθ. ΙΣΤ’ 18), εἶπεν ὁ Κύριος. Ὡς θριαμβεύουσα δέ θά συνεχίση νά ὑπάρχη καί πέραν τοῦ τέλους τοῦ κόσμου. Παντοτεινά καί εἰς τήν αἰωνιότητα. Περί τῆς Ἐκκλησίας, λοιπόν, πρόκειται καί περί τῶν πιστῶν, πού βρίσκονται ἐντός τῆς Ἐκκλησίας.
Ἀψευδῆ βεβαιώσι τοῦ γεγονότος, ὅτι οἱ πιστοί Χριστιανοί εἶναι ὁ Ναός τοῦ Θεοῦ μᾶς δίδει ἡ Καινή Διαθήκη διά στόματος τῶν Ἀποστόλων. Οὕτω ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος κηρύττει:
«Ο ὐ κ ο ἴ δ α τ ε, ὅ τ ι ν α ό ς Θ ε ο ῦ ἐ σ τ ε κ α ί τ ό Π ν ε ῦ μ α τ ο ῦ Θ ε ο ῦ ο ἰ κ ε ῖ ἐ ν ὑ μ ῖ ν;» (Α’ Κορινθ. Γ’ 16). Δηλαδή, δέν ξέρετε, ὅτι εἶσθε ναός τοῦ Θεοῦ καί ὅτι τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ κατοικεῖ μέσα σας; Ὁ ἴδιος Ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ σέ ἄλλο σημεῖο ἐπισημαίνει:
«Ἄρα οὖν οὐκέτι ἐστέ ξένοι καί πάροικοι, ἀλλά συμπολῖται τῶν ἁγίων καί οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ, ἐποικοδομηθέντες ἐπί τῷ θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων καί προφητῶν, ὄντος ἀκρογωνιαίου αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐν ᾧ πᾶσα ἡ οἰκοδομή συναρμολογημένη αὔξει εἰς ναόν ἅγιον ἐν Κυρίῳ». (Ἐφεσ. Β’ 19 – 21).
Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος ἐξ ἄλλου τονίζει:
«Καί αὐτοί ὡς λίθοι ζῶντες οἰκοδομεῖσθε οἶκος πνευματικός, ἱεράτευμα ἅγιον, ἀνενέγκαι πνευματικάς θυσίας εὐπροσδέκτους τῷ Θεῷ διά Ἰησοῦ Χριστοῦ.» (Α’ Πέτρ. β’ 5).
ΤΟ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΝΤΕΣ
Καί τώρα θά ἰδοῦμε ποιό εἶναι τό Θυσιαστήριο καί οἱ προσκυνοῦντες εἰς αὐτό, πού περιλαμβάνονται στή θεία ἐντολή τοῦ μετρήματος, στήν προστασία τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἐξηγήσαμε.
«Μέτρησον», λέγει, «κ α ί τ ό Θ υ σ ι α σ τ ή ρ ι ο ν κ α ί τ ο ύ ς π ρ ο σ κ υ ν ο ῦ ν τ α ς ἐ ν α ὐ τ ῷ».
Ἐδῶ πρόκειται περί τῶν πιστῶν, διότι στό Θυσιαστήριον ἐτελοῦντο τότε οἱ θυσίες. Τώρα, βεβαίως, κατηργήθησαν ὅλες ἐκεῖνες καί ἔμεινε ἡ μ ί α θυσία, ἡ θυσία τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία τελεῖται σ’ ὁλόκληρη τήν γῆ.
Ὅσοι, λοιπόν, πιστοί μετέχουν τῆς θυσίας αὐτῆς τοῦ Χριστοῦ, ὅσοι κοινωνοῦν τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ, αὐτοί εὑρίσκονται καί ὑπό τήν προστασίαν τοῦ Θεοῦ. Αὐτούς λογαριάζει δικούς Του. Αὐτούς μετρᾶ καί αὐτούς φροντίζει.
Πρέπει νά ὑπογραμμισθῆ, ὅτι μόνον οἱ Ὀρθόδοξοι μετέχουν πραγματικά τῆς θυσίας αὐτῆς καί ἀποτελοῦν τήν πραγματικήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, τόν Ναόν τοῦ Θεοῦ. Διότι, οἱ ἄλλοι, οἱ ἀλλόδοξοι, οἱ ἑτερόδοξοι καί οἱ αἱρετικοί γενικῶς, δέν μετέχουν τοῦ Θυσιαστηρίου, καί ἄρα εἶναι ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας ἄρα καί τῆς μετρήσεως. Οἱ Προτεστάνται π.χ. δέν κοινωνοῦν τό Σῶμα καί Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Οὔτε ἱερεῖς ἔχουν νά τελέσουν τό Μυστήριον. Οὔτε κἄν τό παραδέχονται αὐτοί. Ἁπλῶς στήν συγκέντρωσί των σερβίρονται. Ἀλλά καί οἱ Παπικοί, σάν αἱρετικοί πού εἶναι, δέν ἔχουν σωτήρια Μυστήρια. Εἶναι ἄκυρα τά Μυστήριά τους. Ἀφήνομε πού ἔχουνε παραμορφώσει τό Μυστήριον. Τό τελοῦν μέ ἄζυμα, καί δίνουν στούς παπικούς ὄστιες, ὄχι Αἷμα Χριστοῦ. Μέ τό Αἷμα κοινωνοῦν μόνον οἱ κληρικοί, ἐνῶ ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος εἶπε: «Π ί ε τ ε ἐ ξ α ὐ τ ο ῦ π ά ν τ ε ς», καί ἐννοεῖ φυσικά πάντας τούς πιστούς Χριστιανούς καί ἀξίους νά μεταλαμβάνουν τά Ἂχραντα Μυστήρια.
«Κ α ί τ ο ύ ς π ρ ο σ κ υ ν ο ῦ ν τ α ς ἐ ν α ὐ τ ῷ», τῷ Θυσιαστηρίῳ ἐννοεῖ τούς πιστούς, τούς ὀρθῶς πιστεύοντας καί προσκυνοῦντας τήν Μ ί α ν Ἁ γ ί α ν Κ α θ ο λ ι κ ή ν κ α ί Ἀ π ο σ τ ο λ ι κ ή ν Ἐ κ κ λ η σ ί α ν. Ἐκείνους δηλαδή, πού προσκυνοῦν καί λατρεύουν τήν Αγίαν Τριάδα, τήν Τρισυπόστατον Θεότητα. Οἱ ἑτερόδοξοι, ὄχι μόνον τῆς θυσίας τοῦ Χριστοῦ δέν μετέχουν, ἀλλά καί δέν προσκυνοῦν «ἐ ν α ὐ τ ῷ» εἰς τό Θυσιαστήριον. Δέν λατρεύουν τόν Θεόν. Οἱ Προτεστάνται δέν ἔχουν Θυσιαστήριον, οὔτε ἔχουν Μυστήρια. Ἀλλά, μία ψυχρή αἴθουσα, μέ μιά ἕδρα γιά ἕνα ξερό κήρυγμα. Ἑπομένως, εἶναι ἐκτός τοῦ Θυσιαστηρίου. Ἐκτός τῆς ζωῆς καί τοῦ Θείου βιώματος τῆς Ἐκκλησίας εὑρίσκονται ἐκτός τοῦ Ναοῦ, στήν ἐξωτερική αὐλή. Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τούς Παπικούς οἱ ὁποῖοι ὡς αἱρετικοί ξέφυγαν ἀπό τήν Ἐκκλησίαν καί βγῆκαν ἔξω.
Ἐκεῖνοι ὅμως, πού εἶναι μέσα στό Ναό καί κοντά στό Θυσιαστήριο, αὐτοί εἶναι μόνον οἱ Ὀρθόδοξοι. Αὐτοί λατρεύουν πραγματικά τόν Θεόν καί αὐτοί ἐφ’ ὅσον ζοῦν τό Ὀρθόδοξον βίωμα τῆς Πίστεως ἔχουν τήν προστασίαν Του.
Ἔχει, λοιπόν, μεγάλην σημασίαν τό «ἐ ν α ὐ τ ῷ», νά εἴμαστε δηλαδή μέσα στήν Ἐκκλησίαν.
«ΕΚΒΑΛΕ ΕΞΩ»
Τούς ἄλλους, πού μένουν στή πλάνη τους, δέν τούς μετρᾶ καί δέν ἐνδιαφέρεται γι’ αὐτούς ὁ Θεός. Τό λέγει καθαρά. «Τ ή ν α ὐ λ ή ν τ ή ν ἔ ξ ω θ ε ν τ ο ῦ Ν α ο ῦ ἔ κ β α λ ε ἔ ξ ω». Καίτοι φαίνεται νά εἶναι μέσα στό Ναό ἡ αὐλή ἐκείνη, ἐν τούτοις τήν ἐξαιρεῖ. Δέν τήν μετράει. Ἄρα δέν τήν προστατεύει. Διατί; Ὑπάρχει ἕνα συντριπτικό αἰτιολογικό στή βουλή τοῦ Θεοῦ. Δέν τούς συμπεριλαμβάνει στήν προστασίαν Του, διότι προτίμησαν τά εἴδωλα, παραδόθηκαν στήν εἰδωλολατρίαν. «Ἐ δ ό θ η τ ο ῖ ς ἔ θ ν ε σ ι».
Ἐδῶ φαίνεται καθαρά, ὅτι πρόκειται περί αἱρετικῶν, οἱ ὁποῖοι φαίνονται μέν, ὅτι εἶναι «Χριστιανοί» καί «ἄνθρωποι τῆς Ἐκκλησίας», ἀλλά στήν πραγματικότητα εἶναι εἰδωλολάτραι καί ἐθνικοί. Αὐτοί ἀπεκόπησαν ἀπό τόν ὑγιᾶ κορμόν τῆς Ἐκκλησίας καί δέν μετέχουν τῶν Μυστηρίων πραγματικά. Αὐτοί δέν ἔχουν Μυστήρια καί ἑπομένως δέν ἔχουν Χάριν. Ἔπεσαν στήν πλάνην, στήν αἵρεσιν, στήν θεοποίησι τοῦ ἀνθρώπου. Ἀνέβασαν στή θέσι τοῦ Χριστοῦ τόν Πάπα καί τόν εἶπαν ἀλάθητο.
Λέγουν, βεβαίως, μερικοί, ὅτι οἱ Προτεστάνται, οἱ Εὐαγγελικοί κ.λ.π., γράφουν καλά πράγματα καί κηρύττουν ὡραῖα. Ναί, ἀλλά, ἄς ψάξουν μέσα σέ κεῖνα πού γράφουν καί λέγουν, γιά νά δοῦν, ἄν λέγουν ποτέ γιά Μυστήρια, γιά ἐξομολόγησι, γιά Θεία Κοινωνία. Ποτέ! Ὅλοι αὐτοί δέν ἔχουν μυστηριακή ζωή. Δέν ἔχουν Χριστιανική ζωή. Καί ἑπομένως ἀφοῦ δέν λατρεύουν τόν Θεόν, εἶναι ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας. Βρίσκονται στήν αὐλήν ἔξω τοῦ Ναοῦ. Εἶναι σάν τούς ἐθνικούς καί τούς εἰδωλολάτρας.
Μία εἶναι ἡ Ἐκκλησία, καθώς ἕνας ἦτο καί ὁ Ναός. Οἱ ἄλλοι οἱ αἱρετικοί εἶναι στήν αὐλή. Κακῶς αὐτονομάζονται «Ἐ κ κ λ η σ ί α ι». Ἕνας ἦτο ὁ Ναός καί ἕνα τό Θυσιαστήριον. Μία ἡ θυσία τοῦ Χριστοῦ καί γιά μιά Ἐκκλησία κάμνει λόγο τό Εὐαγγέλιο. Μία Ἐκκλησία ἵδρυσεν ὁ Χριστός. Ὄχι πολλές. Εἰς τό «Π ι σ τ ε ύ ω» λέμε: «Εἰς Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν».
Αὐτή δέ ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ Ἐκκλησία ἡ Ὀρθόδοξος. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἶναι Καθολική καί οἰκουμενική, καί ἁπανταχοῦ τῆς γῆς Ἐκκλησία. Κακῶς οἰκειοποιήθησαν τό θεοσύστατον ὅρον Ἐκκλησία οἱ Παπικοί καί οἱ ἄλλοι αἱρετικοί. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας εἶναι, ὅπως μᾶς τήν παρέδωσε ὁ Κύριος. Οἱ ἄλλοι, οἱ αἱρετικοί, βγῆκαν ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησία. Ἀπεκόπησαν ἀπό τόν κορμό τῆς Ἐκκλησίας καί τούς ἔβγαλεν ἔξω ἀπό τήν προστασίαν Του ὁ Θεός: «Ἔ κ β α λ ε ἔ ξ ω κ α ί μ ή α ὐ τ ή ν μ ε τ ρ ή σ ῃ ς, ὅ τ ι ἐ δ ό θ η τ ο ῖ ς ἔ θ ν ε σ ι», ὑπογραμμίζει ὁ θεόπτης Συγγραφεύς.
Αὐτοί, βεβαίως, φαντάζονται, ὅτι εἶναι μέσα στήν Ἐκκλησία καί κοντά τό Θεό. Φαίνονται σάν Χριστιανοί. Ἀλλά ὁ Χριστός δέν τούς λογαριάζει. Δέν τούς ἔχει στό μέτρο Του, διότι εἶναι ἐθνικοί. Εἶναι εἰδωλολάτραι κατ’ οὐσίαν. Εἶναι ἐκτός τοῦ Πνεύματος τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτοί δέν ἔχουν σχέσιν μέ τόν Χριστόν.
Μέ αὐτούς, λοιπόν, πρέπει νά μήν ἔχουν καί οἱ πιστοί σχέσιν οὐδεμίαν. «Ο ὔ τ ε χ α ί ρ ε ι ν», νά τούς λέμε. Τό ἀπαγορεύει κι’ αὐτό ἀκόμη, ἀλλαχοῦ ο΄Ευαγγελιστής Ἰωάννης.
Βλέπεις, ἀναγνῶστα, πῶς ἔχουν τά πράγματα; Βλέπεις πῶς τούς ξεχωρίζει ὁ Θεός, ὅσους δέν ἔχουν σχέσιν μέ τό Θυσιαστήριον καί δέν λατρεύουν πραγματικά τόν Θεόν, ἔστω καί ἄν κάνουν τόν Χριστιανό; Βλέπεις πῶς ὁ Θεός τούς βγάζει ἔξω, ὅσους δέν πιστεύουν ὀρθῶς καί Ὀρθοδόξως;
Ὁ Θεός κρατάει ὑπό τήν προστασίαν Του μόνον, ὅσους βρίσκονται μέσα στήν Ὀρθοδοξία, στό βίωμα τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καί ὄχι ὅσους ὑποστηρίζουν τίς πλάνες καί τίς αἱρέσεις.
Ξεχωρίζει μέ σαφήνεια, ὅπως τονίσαμε, τά ὅρια ὁ Θεός. Δέν ἀφήνει τόπο γιά παρεξηγήσεις. Οἱ ἐντός τοῦ Θυσιαστηρίου εἶναι οἱ πραγματικοί Χριστιανοί. Εἶναι οἱ Ὀρθόδοξοι καί στό ὄνομα καί στά βιώματα τῆς Πίστεως.
Οἱ ἄλλοι εἶναι ψευτοχριστιανοί τῆς πλάνης καί τῶν αἱρέσεων. Τοῦτοι βρίσκονται ἔξω ἀπό τόν Ναό, ἔξω ἀπό τό Θυσιαστήριον, στό ἐξωτερικό προαύλιο.
Δέν ὑπάρχει γι΄ αὐτούς προστασία καί σωτηρία ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ξεγραμμένοι ἀπό τήν μέτρησιν.
ΟΙ ΕΞΩ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΟΜΟΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΣ
Οἱ ψευτοχριστιανοί, πού ζοῦν ἔξω ἀπό τόν Ναό στό προαύλιο μοιάζουν πολύ μέ τούς σημερινούς οἰκουμενιστάς. Διότι καί οἱ οἰκουμενισταί παρουσιάζονται στήν ἐποχή μας σάν Χριστιανοί καί προσπαθοῦν νά μᾶς πείσουν, ὅτι αὐτοί εἶναι ἡ Ἐκκλησία. Ἐν τούτοις ὅμως εἶναι ἔξω ἀπό τόν Ναόν καί τό Θυσιαστήριον. Δέν ἔχουν καμμιά σχέσι μέ τήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία. Εὑρίσκονται μακρυά ἀπό τήν Ὀρθοδοξία καί μακρυά ἀπό τήν Παράδοσι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.
Ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι συγκρητισμός, εἶναι ἡ αἵρεσις τῶν αἱρέσεων. Εἶναι ἕνα ἄθροισμα ψευδῶν καί πλανῶν. Ὁ Οἰκουμενισμός ἀγκαλιάζει ὅλες τίς Χριστιανομάχες σκοτεινές δυνάμεις καί στρέφεται ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας. Καί ὅμως μέ ὑποκρισία μιλάει ἐν ὀνόματι, δῆθεν τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας!
Καί ὁ σκοπός τοῦ σημερινοῦ Οἰκουμενισμοῦ, μποροῦμε νά ποῦμε, εἶναι νά μᾶς βγάλη ἀπό τήν ζωντανή Πίστι μας, ἀπό τόν Ναό καί τό Θυσιαστήριο, καί νά μᾶς περιμαζέψη στό προαύλιο.
Μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τήν προστασία τοῦ Θεοῦ καί τήν σωτηρία, γιά νά μᾶς συμπεριλάβη στούς ἐκβαλλομένους ἔξω από τό μέτρημα. Γιά νά μᾶς κατατάξη σ’ ἐκείνους, πού περιμένει ἡ ἀπώλεια, ἡ αἰώνια τιμωρία.
Τόν μεγάλο καί φοβερό λόγο τοῦ Θεοῦ: «Μ έ τ ρ η σ ο ν» δέν τόν ἀκοῦνε σήμερα καί πολλοί Ὀρθόδοξοι. Καί εἶναι ἕτοιμοι νά βγοῦν ἀπό τόν Ναό καί τό Θυσιαστήριο, ν’ ἀρνηθοῦν δηλαδή τήν Ἁγία μας Πίστι, τήν Ὀρθοδοξία, γιά νά γίνουν ἀρεστοί στό σατανικό κατασκεύασμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Διότι δέν εἶναι δυνατόν νά εἶναι καί στήν Ἐκκλησία καί στό προαύλιο. Δέν εἶναι δυνατόν δηλαδή νά μένουν Ὀρθόδοξοι, ὅταν συμφωνοῦν μέ τίς αἱρετικές καί Χριστιανομάχες δοξασίες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.
Δέν μποροῦν νά εἶναι Ὀρθόδοξοι, ὅταν συμπροσεύχωνται μέ ἑτεροδόξους, μέ αἱρετικούς, παπικούς, προτεστάντας, Μωαμεθανούς, Βουδδιστάς καί Βραχμάνους… Ἀφοῦ γίνονται ἕνα μέ τίς αἱρέσεις καί τίς εἰδωλολατρεῖες, μέ τά «ἔθνη», ὅπως τούς ὀνομάζει ὅλους αὐτούς ἡ Ἀποκάλυψις, βγαίνουν ἀπό τήν πίστι τους καί συγκαταλέγονται εἰς «τ ή ν α ὐ λ ή ν τ ή ν ἔ ξ ω θ ε ν τ ο ῦ Ν α ο ῦ».
Ὁ Οἰκουμενισμός, λοιπόν, πού ἐκφράζει σήμερα τό πνεῦμα τῶν αἱρέσεων καί τῶν πλανῶν, εἶναι ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησίαν καί τό Θυσιαστήριον. Εἶναι στό προαύλιο τῆς ἀπωλείας. Καί ἐνῶ εἶναι τόσον κραυγαλέα ἡ πλάνη του, ὁ Οἰκουμενισμός δίνει καί παίρνει.
Ὁ πυρετός τοῦ Οἰκουμενισμοῦ κατακαίει σάν φοβερός λίβας καί πολλές ψυχές Ὀρθοδόξων. Τά συνθήματα τῆς ψυχοκτόνου αὐτῆς πλάνης σερβίρονται μέ τέχνη, καί κερδίζουν ἔδαφος. Ἄν μάλιστα θελήσης νά πῆς τίποτε ὀρθό γιά τά ὀλέθρια σχέδια του, νά ἀντείπης καί ν’ ἀντιταχθῆς, σέ παίρνουν γιά ξεμωραμένο καί ἀναχρονιστικό.
Ξεσηκώνονται ὅλοι, ἐναντίον σου, διότι τολμᾶς νά προσβάλης τήν αὐλή τήν ἔξω τοῦ Ναοῦ, τήν νέα αἵρεσι τῶν αἱρέσεων, πού ἀντικατέστησε τήν εἰδωλολατρία.
Ὁ Οἰκουμενισμός, λέγουν, εἶναι Χριστιανικός. Τό πνεῦμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶναι θέλημα Θεοῦ. Ὁ Χριστός, ἐρωτοῦν, δέν εἶπεν εἰς τούς Ἀποστόλους νά κηρύξουν τήν Διδασκαλίαν Του εἰς πάντα τά ἔθνη καί ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς; Δέν εἶπεν, ὅτι θά κηρυχθῆ τό Εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει; Δέν λέγομεν Χριστιανικόν Οἰκουμενισμόν καί δέν ἔχομεν Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον; Πῶς, λοιπόν, εἶσθε σεῖς ἀντίθετοι πρός τό σημερινό πνεῦμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Τί ἄλλο καλλίτερο ὑπάρχει ἀπό τοῦ νά γίνη ἡ Οἰκουμένη «ἕ ν α». Νά ἑνοποιηθοῦν τά πάντα καί νά μήν ὑπάρχουν διαιρέσεις; Μεγαλόστομα καί πλάνα εἶναι τά ἐρωτήματα. Εἶναι ἱκανά νά πείσουν ἀρκετούς ἀφελεῖς.
Ἐν τούτοις ὁ Οἰκουμενισμός τους δέν εἶναι Χριστιανικός Οἰκουμενισμός διότι ἔχει συμμαχήσει μέ ὅλους τούς ἐχθρούς τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Χριστιανικός Οἰκουμενισμός, ἡ Οἰκουμενική Ἀποστολή τῆς Ἐκκλησίας, δέν ἔχει καμμίαν σχέσιν μέ τόν κίβδηλον αὐτόν σημερινόν Οἰκουμενισμόν. Ἄλλος ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανικός Οἰκουμενισμός καί ἄλλος ὁ κοσμικός, ὁ Σιωνιστικός Οἰκουμενισμός τῆς σήμερον.
Ἐκεῖνος εἶναι τοῦ Θεοῦ καί τόν θέλει ὁ Θεός. Ἐτοῦτος εἶναι τοῦ Σατανᾶ καί τόν κινοῦν αἱ σκοτειναί δυνάμεις. Ἐκεῖνος, ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανικός Οἰκουμενισμός, σκοπόν ἔχει νά ἐπεκταθῆ ἡ Ἐκκλησία μεταξύ τῶν ἀλλοπίστων καί νά τούς κάμη νά λατρεύουν πραγματικά καί ὀρθῶς τόν Θεόν. Ἐτοῦτοι θέλουν νά ἑνοποιηθῶμεν μέ ὅλους καί νά χάσωμεν καί ἡμεῖς τήν ὀρθήν Πίστιν καί τήν κανονικήν λατρείαν τοῦ Θεοῦ. Θέλουν τούς ἀλλοπίστους, τούς μή προσκυνοῦντας τόν Σωτῆρά μας νά βάλουν εἰς τό Θυσιαστήριον. Καί συμβαίνει τοῦτο, καθ’ ἡν στιγμήν παραμένουν ἐκεῖνοι ἀκόμη ἀλλόπιστοι, ἀλλόδοξοι, ἀλλόθρησκοι καί ἄπιστοι! Ἀγωνίζονται νά συγχύσουν τά ἀσύγχυτα. Μέ αὐτόν τόν σατανικόν Οἰκουμενισμόν καί τάς «Ἑ ν ώ σ ε ι ς», πού ἐπιδιώκουν, θέλουν νά πατήσουν οἱ βέβηλοι τό Θυσιαστήριον τοῦ Χριστοῦ καί νά τό βεβηλώσουν.
Προσπαθοῦν, λοιπόν, καί στήν ἐποχή μας νά καταστήσουν τήν Ἐκκλησίαν μας α ὐ λ ή ν ἔ ξ ω θ ε ν τ ο ῦ Ν α ο ῦ καί κινδυνεύομεν ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι νά μείνωμεν ἔξω ἀπό τό μέτρημα.
Διότι, τονίζομεν, εἰσερχόμενοι οἱ Οἰκουμενισταί μέ τάς αἱρέσεις τους στήν Ὀρθοδοξία, δέν εἰσέρχονται στόν Ναό πού μᾶς μιλάει ὁ Εὐαγγελιστής, ἀλλά ἀντιθέτως αὐτό πού πετυχαίνουν εἶναι νά βγάλουν ἀπό τόν Ναό τῆς σωτηρίας καί τῆς αἰωνίου ζωῆς μερικούς ὀλιγοπίστους Ὀρθοδόξους.
Δέν γνωρίζομεν διά μέσου τῶν αἰώνων ποιά ἐξέλιξι καί ποιές ὀνομασίες θά πάρη ὁ Οἰκουμενισμός. Ἐκεῖνο, ὅμως, πού θεωρεῖται βέβαιον εἶναι ὅτι, ἐφ’ ὅσον θά ἀντιστρατεύεται φανερά ἤ ὕπουλα τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἐφ’ ὅσον θά στρέφεται ἐναντίον τοῦ Δόγματος τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, δέν θά ἀνήκη στήν σφαῖρα τῆς προστασίας τοῦ Θεοῦ.
Γιά νά γίνουν οἱ Οἰκουμενισταί Ναός καί Θυσιαστήριον, πρέπει νά προσχωρήσουν στήν Ἁγία μας Ἐκκλησία, στήν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία, ὄχι τυπικά, ὅπως συμβαίνει ἐνίοτε στίς συμμαχίες, ἀλλά ο ὐ σ ι α σ τ ι κ ά!
Νά προσχωρήσουν σάν σῶμα Ὀρθόδοξο. Χωρίς πλάνες, χωρίς αἱρέσεις, χωρίς ὑστεροβουλίες, χωρίς ὑπολογισμούς, χωρίς κοσμικές ἐπιδιώξεις. Νά προσχωρήσουν, ἀφοῦ προηγουμένως, θά ἔχουν καταστῆ φορεῖς τοῦ ἀπαρασαλεύτου Δόγματος τῆς Πίστεως, ὅπως τό τηρεῖ ἡ Ὀρθοδοξία.
Γιά νά ἀκούσουν τό ὄνομά τους στό «Μ έ τ ρ η σ ο ν» τοῦ Εὐαγγελιστοῦ, πρέπει νά ἔχουν ἀπαρνηθῆ τίς τρομερές Χριστιανομάχες πλάνες τους, νά ἔχουν μετανοήση εἰλικρινά, νά ἔχη λάμψη ἐντός τους τό Φῶς τό ἀνέσπερον τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ μέ τό Θεῖον βίωμα τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καί Ζωῆς!
Ἀντί αὐτοῦ ὅμως τί βλέπουμε τήν σήμερον ἡμέραν; Πᾶνε νά τραβήξουν καί ἡμᾶς τούς πιστούς τούς Ὀρθοδόξους στή μάνδρα τους. Καί ξέρετε ποιό εἶναι τ ό σ χ έ δ ι ό τ ο υ ς; Νά μᾶς ἀποχρωματίσουν. Νά μᾶς βγάλουν τήν Πίστι, πού ἔχουμε εἰς τόν Σωτῆρα Χριστόν. Νά πιστεύσωμε μόνον εἰς ἕνα Θεόν ἀόριστον, συγκεχυμένον, (ὄχι τόν Ἰησοῦν Χριστόν), ὅπως πιστεύουν καί ἐκεῖνοι, ὁπότε φυσικά δέν θά σωθοῦμε. Θά βρεθοῦμε ἐκτός τοῦ Ναοῦ καί τοῦ Θυσιαστηρίου. Καί τό χειρότερο, πού εἶναι καί ὁ τελικός των σκοπός, ἀφοῦ μᾶς βγάλουν τήν λατρεία τοῦ Θεοῦ, θά μᾶς τήν ἀντικαταστήσουν μέ τήν λατρεία τῶν Ἐθνῶν, τοῦ Σατανᾶ! Αὐτό εἶναι τό λεγόμενον σχέδιον M. R. A., τῆς πανθρησκείας καί τό ὁποῖον σχέδιον συμπίπτει ἀκριβῶς μέ τό σχέδιον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τό Οἰκουμενιστικόν πνεῦμα τῆς σήμερον.
Δέν μποροῦμε βεβαίως νά ἐπεκταθοῦμε ἐδῶ σέ λεπτομέρειες, πρέπει ὅμως νά τονίσωμε, ὅτι σήμερον τοὐλάχιστον ὁ ζῆλος τῶν Οἰκουμενιστῶν γιά τήν ἕνωσι δέν εἶναι δυστυχῶς θρησκευτικός. Καί οἱ περισσότεροι τῶν συνοδοιπορούντων τό ἀγνοοῦν τοῦτο.
Οἱ σκοποί εἶναι ἀντιχριστιανικοί καί πολιτικοί. Πίσω του κρύβεται ὁ Διεθνής Σιωνισμός, πού θέλει νά ἑνοποιήση τά πάντα. Νά ἑνοποιήση ὅλα τά ἔθνη, γιά νά ἀναλάβη τήν ἡγεσίαν αὐτός. Τώρα βεβαίως, διαβιβρώσκει τά Ἔθνη μέ τό νά τοποθετῆ εἰς διαφόρους θέσεις ἐπικαίρους καί διεθνεῖς ὀργανισμούς δικούς του καί μίαν πρωΐαν νά δημιουργηθῆ μία ὑπερκυβέρνησις ἀπό αὐτούς.
1910 – 1982
Ἀποσπάσματα ἀπό τό βιβλίο τοῦ †Ἀρχιμανδρίτη Χαράλαμπου Δ. Βασιλόπουλου «Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΕΞΗΓΗΜΕΝΗ (ΤΟ ΚΑΤΑ ΔΥΝΑΜΙΝ)». Τόμος 3ος σελ. 144 – 152.
Οἱ Εἰκόνες καί οἱ φωτογραφίες τοῦ κειμένου, ἔχουν προστεθεῖ ἀπό τόν συντάκτη τῆς ἀνάρτησης.
