Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου
Ἡμέρα Β’

Περί τοῦ ἀβεβαίου τῆς ὥρας τοῦ θανάτου.
Α’. Ἐδόθη ἀπόφασις· χρειάζεται νά ἀποθάνω, ἀλλά δέν ἠξεύρω τόν καιρόν· ἠμπορῶ νά ἀποθάνω εἰς ταύτην τήν ἡμέραν, εἰς ταύτην τήν ὥραν.
Β’. Ἀλλά δέν ἠξεύρω τόν τόπον· ἠμπορῶ νά ἀποθάνω ἤ ἐκεῖ ὅπου κοιμῶμαι, ἤ ἐκεῖ ὅπου περπατῶ, ἤ ἐκεῖ ὅπου στέκομαι καί εἰς κάθε ἄλλον τόπον, ὅπου διατρίβω.
Γ’. Ἀλλά δέν ἠξεύρω τόν τρόπον· ἠμπορεῖ νά ἀποθάνω ἀδιόρθωτος εἰς ταύτην ἤ εἰς ἐκείνην τήν ἁμαρτίαν καί ἁμαρτάνω μέ τόσην χαράν καί ἀφοβίαν; καί μεταπίτω μέ τόσην εὐκολίαν; καί δέν φεύγω πᾶσαν αἰτίαν ἁμαρτίας; Ποία πίστις εἶναι ἡ ἰδική μου;
Κάμε ἀπόφασιν νά μή χάσῃς τόν καιρόν· διότι ὁ καιρός εἶναι ἕνα μέγα μέσον διά νά ζήσῃς ἐναρέτως, νά ἔχῃς διωρισμένας τάς πράξεις τῆς ἡμέρας. Ἐκείνη ἡ ὥρα τήν ὁποίαν χάνεις, ἠμπορεί νά ᾗναι ἡ ὕστερη ὥρα τῆς ζωῆς σου καί ἐκείνη ἡ ὥρα, τήν ὁποίαν ἐπιχειρίζεσαι καλά, ἠμπορεί νά σοῦ προξενήσῃ τήν αἰώνιον σωτηρίαν τῆς ψυχῆς σου.

Πηγή: ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΑ» Εκδοτικός Οίκος Βασ. Ρηγόπουλου. 1971.