ΤΙ ΛΕΓΕΙ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΗ (6)
† Ἀρχιμανδρίτη π. Χαράλαμπου Δ. Βασιλόπουλου
Μέ μεγάλη προσοχή…
Τό ζήτημα τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἀντιχρίστου ὅμως πρέπει νά τό ἀντιμετωπίζωμε μέ τήν σοβαρότητα ἐκείνη, πού μᾶς λέει ὁ Ἅγιος Εἰρηναῖος. Ὁ Ἅγιος Εἰρηναῖος, πού ὑπῆρξε μαθητής τοῦ Ἁγίου Πολυκάρπου καί γνώρισε προσωπικά τόν Ἀπόστολο καί Εὐαγγελιστή Ἰωάννη, ὁ ὁποῖος ἔλαβε κι’ ἔγραψε τήν Ἀποκάλυψι, μᾶς λέει νά εἴμαστε πολύ προσεκτικοί στό σημεῖο αὐτό τῆς Ἀποκαλύψεως.
Εἶναι ἐπικίνδυνο, τονίζει νά ἐκθέτη κανείς προσωπικές ἑρμηνεῖες καί γιά τόν ἑρμηνευτή καί γιά τούς πιστούς. Γιά τούς πιστούς πρῶτα, διότι θά ὁδηγηθοῦν σέ σύγχυσι «καί πρῶτον μέν ζημία ἐν τῷ ἀποτυχεῖν τῆς ἀληθείας καί τό μή ὄν ὡς ὄν ὑπολαβεῖν». Δηλαδή θά προκύψη γι’ αὐτόν ζημία, ἄν ἀποτύχη ὁ ἑρμηνευτής στήν ἀλήθεια καί νοήση ἄλλο πρόσωπο, ἀπό ἐκεῖνο πού πραγματικά εἶναι. Καί γιά τόν ἑρμηνευτή ἔπειτα, διότι θά πέση στήν προσθήκη ἤ ἀφαίρεσι σέ κάτι στήν Ἁγία Γραφή, πρᾶγμα γιά τό ὁποῖο θά εἶναι βαρειά καί ἄφευκτη ἡ τιμωρία του.
Ἐφ’ ὅσον, λοιπόν, καί ἡ ἀρχαιοτάτη Ἐκκλησία, στήν ὁποία δέν ἔλλειψε τό προφητικό πνεῦμα καί τά ἄλλα πνευματικά χαρίσματα, δέν ἐξήγησε τόν μυστηριώδη αὐτόν ἀριθμό, ὥστε νά εἶχε διασωθῆ ἡ σχετική ἑρμηνεία μέ τήν παράδοσι, τό πιό ἀσφαλές καί ἀκίνδυνο στό σημεῖο αὐτό εἶναι νά περιμένη ἡ ἀνθρωπότης τήν πραγματοποίησι τῆς προφητείας, ὅπως λέγει ὁ Εἰρηναῖος. «Τό περιμένειν τήν ἔκβασιν τῆς προφητείας ἤ τό καταστοχάζεσθαι καί ἀπομαντεύεσθαι, ὀνόματα τυχόντα, πολλῶν ὀνομάτων εὑρεθῆναι δυναμένων ἐχόντων τόν προειρημένον ἀριθμόν».
Νά περιμένωμε μέ ἄλλα λόγια, τήν ἐκπλήρωσι τῆς προφητείας καί ὄχι νά παριστάνωμε τούς μάντεις, βάζοντας διάφορα ὀνόματα, διότι μπορεῖ νά βρεθοῦν πολλά ὀνόματα, πού νά δίδουν ἄθροισμα τόν ἀριθμό 666.
Γιά τό ἴδιο θέμα ὁ ἑρμηνευτής Ἀνδρέας λέγει τά ἑξῆς:
«Τήν μέν ἀκρίβειαν τῆς ψήφου, ὡς καί τά λοιπά τά περί αὐτοῦ γεγραμμένα, ὁ χρόνος ἀποκαλύψει καί ἡ πεῖρα τοῖς νήφουσιν. Εἰ γάρ ἔδει… σαφῶς γνωσθῆναι τό τοιοῦτον ὄνομα, ὁ τεθεάμενος ἄν αὐτό ἀπεκάλυψεν. Ἀλλ’ οὐκ ηὐδόκησεν ἡ Θεία Χάρις ἐν θεία βίβλῳ τό τοῦ λυμεῶνος ὄνομα γραφῆναι. Ὡ ς ἐ ν γ υ μ ν α σ ί α ς δ έ λ ό γ ῳ πολλά ἐστίν ὀνόματα τόν ἀριθμόν τοῦτον περιέχοντα προσηγορικά τε καί κύρια».
Μέ ἄλλα λόγια, πιό πρόσωπο ἀκριβῶς ἐννοεῖ ὁ ἀριθμός καί ὅλα τά ἂλλα, πού εἶναι γραμμένα γι’ αὐτό, θά τά φανερώση ὁ χρόνος καί ἡ πεῖρα σ’ ἐκείνους, πού θά προσέχουν. Διότι, ἄν ἦταν ἀνάγκη νά γίνη γνωστό τό ὄνομα αὐτό, ὁ Ἰωάννης πού τό εἶδε στήν Ἀ π ο κ ά λ υ ψ ι, θά μᾶς τό φανέρωνε. Ἀλλά δέν θέλησε ἡ Θεία Χάρις νά γραφῆ στό Ἱερό Βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως τό ὄνομα τοῦ βδελυροῦ λυμεῶνος. Σάν γύμνασμα μέ λέξεις, πολλά ὀνόματα ὑπάρχουν κύρια καί προσηγορικά, πού περιλαμβάνουν τόν ἀριθμό αὐτό, δηλαδή τόν ἀριθμό (666).
Γιά τό ἴδιο ζήτημα ὁ Ἱππόλυτος λέγει ὅτι μέ τόν χρόνο, μέ τήν ἐμφάνισι τοῦ Ἀντιχρίστου κλπ. θά φανερωθῆ τό ὄνομά του. «Δείξη ὁ καιρός τό ζητούμενον», τονίζει. Καί ἄν δίνωμε ὁρισμένες ἑρμηνευτικές ἀπόψεις, τίς λέμε μέ ἀμφιβολία, «πλήν, ὅσον νοοῦμεν, ἀμφιβάλλοντες λέγομεν» ὑπογραμμίζει.
Ἕνα ἀπό τά ἀναφερόμενα σάν ὀνόματα τοῦ Ἀντιχρίστου εἶναι καί τό «ΑΡΝΟΥΜΕ» πού μέ ἐπιφυλάξεις γράφει ὡς ἑξῆς ὁ Ἱππόλυτος:
«Ἡ δέ σφραγίς αὐτοῦ ἐπί τοῦ μετώπου καί ἐπί τῆς δεξιᾶς χειρός ἒστι ψῆφος Χ ξ ς. Καί ὡς οἶμαι οὐδέ ἀκριβῶς ἐπίσταμαι τοῦτο, ἐν τῇ γραφῇ γάρ πολλά ἐν τῷ ψήφω τούτω ὀνόματα εὕρηνται, ἀλλά λέγομεν ἴσως γράφειν τήν αὐτήν σφραγίδα ΑΡΝΟΥΜΕ, ἐπειδή καί πρώην διά τῶν ὑπηρετῶν αὐτοῦ ὁ ἀντίδικος ἐχθρός, ἤγουν τῶν εἰδωλολατρῶν, τοῖς μάρτυσι τοῦ Χριστοῦ προέτρεπον οἱ ἄνομοι Ἄρνησαι, φησίν τόν Θεόν σου τόν ἐσταυρωμένον. Τοιοῦτον γενήσεται καί ἐπί τοῦ μισοκάλου ἡ σφραγίς, λέγουσα Ἀρνοῦμαι φησίν, τόν ποιητήν οὐρανοῦ τε καί γῆς ἀρνοῦμαι τό βάπτισμα, ἀρνοῦμαι τήν λατρείαν μου καί σέ πιστεύω. (Ἱππόλ. Τομ. 6 σελ. 287).
Μέ τά παραπάνω ἑρμηνευτικά του λόγια ὁ Ἱππόλυτος δέν λέγει μονάχα τό ὄνομα τοῦ Ἀντιχρίστου, προτάσσοντας τίς ἐπιφυλάξεις του, ἀλλά ὑποθέτει καί τί θά λέγει τό χάραγμα, ἡ σφραγίδα τοῦ Ἀντιχρίστου.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Ἀπό τό βιβλίο τοῦ † Ἀρχιμανδρίτη Χαράλαμπου Βασιλόπουλου «Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ (Πῶς, πότε καί γιατί θά ἔρθη)», ἔκδοσις10η, «Ὀρθοδόξου Τύπου» σέλ.198.
