Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου
Ἡμέρα ΙΣΤ’
Περί τοῦ χωρισμοῦ τῶν δικαίων καί τῶν ἁμαρτωλῶν.
Α’. Εἰς ταύτην τήν ζωήν κατοικοῦν ὁμοῦ ἀθῶοι καί πταῖσται, δίκαιοι καί ἁμαρτωλοί καί μετά τόν θάνατον ἀκόμη ὁμοῦ θάπτονται· ἀλλά τότε ἔχουν νά χωρισθοῦν ἀπό τούς Ἀγγέλους οἱ δίκαιοι ἀπό τούς ἁμαρτωλούς· καί εἰς μέν τήν δεξιάν θά εἶναι οἱ δίκαιοι καί ἴσως ἐκεῖνοι, τούς ὁποίους ἐγώ ἐπεριγελοῦσα ἐδῶ εἰς τόν κόσμον.
Β’. Εἰς δέ τήν ἀριστεράν οἱ ἁμαρτωλοί καί ἴσως ἐκεῖνοι μέ τούς ὁποίους ἐγώ ἥμαρτον.
Γ’. Ἐγώ δέ εἰς ποῖον μέρος ἆρά γε ἔχω νά εὑρεθῶ;
Ἔχε εὐλάβειαν εἰς τούς ἀγγέλους καί μάλιστα εἰς τόν φύλακά σου καί παρακάλει τον νά σέ χωρίσῃ ἐκείνην τήν ἡμέραν ἀπό τούς ἁμαρτωλούς καί νά σέ φέρῃ εἰς τήν δεξιάν τοῦ Ἰησοῦ καί ὑποτάξου τώρα εἰς τάς ἐμπνεύσεις ὅπου σοῦ δίδει διά τήν ἀρετήν.
Πηγή: ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΑ» Ἐκδοτικός Οἶκος Βασ. Ρηγόπουλου. 1971.
