†Ἀρχιμανδρίτη π. Χαράλαμπου Δ. Βασιλόπουλου
Ἔτσι θά μπορέσουν νά μάθουν ὅλοι…
Μέ τήν διαφώτισιν, πού ἔχομε καθῆκον νά κάνωμε ἡμεῖς οἱ πιστοί, θά μάθουν ὅλοι καί τά ἑξῆς: ὅτι ἡ Μασωνία, πού ἐργάζεται στήν πρώτη γραμμή γιά τήν ἕνωσι τῶν Ἐκκλησιῶν χάριν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, δέν προστατεύεται ἀπό τό Ἑλληνικόν Σύνταγμα. Ἔχει καταδικασθῆ παμψηφεί καί τελεσιδίκως ὑπό τοῦ πολυμελοῦς Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν μέ τήν ὑπ’ ἀριθμόν 2060/1969 ἀπόφασίν του, διότι ἐπιδιώκει τήν «δ ι ά δ ο σ ι ν τ ο ῦ Τ ε κ τ ο ν ι σ μ ο ῦ, θ ρ η σ κ ε ί α ν μ ή γ ν ω σ τ ή ν κ α ί ὡ ς ἐ κ τ ο ύ τ ο υ μ ή π ρ ο σ τ α τ ε υ ο μ έ ν η ν ὑ π ό τ ῆ ς δ ι α τ ά ξ ε ω ς 16 § 2 τ ο ῦ Σ υ ν τ ά γ μ α τ ο ς 1968».
Θά μάθη ἀκόμη, ὅτι ἡ Μασωνία ἔχει καταδικασθῆ καί ἀπό τήν Ἐκκλησίαν μέ ἀπόφασιν τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τό 1933, σύμφωνα μέ τήν ὁποῖα ὁ Μασωνισμός δέν συμβιβάζεται μέ τόν Χριστιανισμό. Ἑπομένως, πᾶς Μασῶνος δέν εἶναι Χριστιανός.
Θά μάθη ἐπίσης, ὅτι τό Ρόταρυ, πού ὀργανώνει συνεστιάσεις πρός τιμήν τοῦ Οἰκ. Πατριάρχου Ἀθηναγόρου, δέν εἶναι ἀθῶον σωματεῖον, ἀλλά προθάλαμος τῆς Μασωνίας καί φιλοσιωνιστική Ὀργάνωσις. Καί ἰδού οἱ ἀποδείξεις:
1) Αἱ διάφορες «Ἐκκλησίες» καί τό γερμανικόν κράτος ἔχουν ἐπισήμως ἀποκηρύξει τήν Λέσχην Ροταριανῶν ὡς ἀντιχριστιανικήν, μασωνικήν καί φιλοσιωνιστικήν ὀργάνωσιν, ἐπιδιώκουσαν σκοτεινούς σκοπούς τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων (Βλέπε: α) Τό ἀποκαλυπτικόν βιβλίον τοῦ Μιχαήλ BARS, ὑπό τόν τίτλον «ROTARYSMUS» ἐκδόσεως Τάλλιν, Ἐσθονίας 1938 καί β) Τό περιοδικόν «VEHI» Σεπτεμβρίου 1937, Πράγας).
2) Τό «σύνταγμα» ἤ ὁ ἐσωτερικός Κανονισμός τῶν Ρόταρυ, μᾶς λέγει ξάστερα καί μασωνικά, ὅτι «οἱ ἰδέες τῶν Ρόταρυ εὑρίσκονται σέ ἀπόλυτη ἁρμονία μέ ὅλες τίς θρησκεῖες τῆς γῆς…». (Οἰκουμενική, Μασωνική ΜΡΑ μέ ὅλην της τήν μεγαλοπρέπεια: Ποιός μπορεῖ νά ἀμφιβάλλῃ;).
3) Ἡ «προσευχή» τῶν Ροταριανῶν εἶναι κι’ αὐτή στά «μασωνικά μέτρα» γιατί δέν ἀναφέρει πουθενά τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ!!
4) Οἱ διάφοροι ὕμνοι τῶν Ροταριανῶν ἀναφέρουν ρητῶς, ὅτι εἶναι ὑπερήφανα ὅλα τά μέλη τους «διότι εἶναι στρατιῶτες τῶν Ρόταρυ!» Ἐμεῖς ὅμως, πού ἀλειφόμεθα τό ἁγιασμένον ἔλαιον κατά τήν ἱεράν στιγμήν τῆς Βαπτίσεως, ὅπως ἔκαναν παλαιά οἱ παλαισταί πρίν εἰσέλθουν εἰς τήν παλαίστραν, καί γενόμεθα ἀπό τῆς στιγμῆς ἐκείνης Σ τ ρ α τ ι ῶ τ ε ς τ ο ῦ Χ ρ ι σ τ ο ῦ, μίαν καί μόνην ἔχομεν ὑπερηφάνειαν, τό ὅτι εἴμεθα δικοί Του Στρατιῶτες καί Ἀγωνισταί! Πῶς, λοιπόν, εἶναι δυνατόν Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες νά ὑπερηφανεύωνται σήμερον ἐπιδεικτικά, διότι εἶναι «στρατιῶτες τῶν Ρόταρυ», ἐνῶ ἀρνοῦνται ἔτσι ὅτι εἶναι Στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ, πού ἐξῆλθεν νικῶν καί ἵνα νικήση; Δι’ αὐτούς θλιβόμεθα, καί αὐτούς προσπαθοῦμε νά ἀποσπάσωμε ἀπό τά ἀόρατα «γρανάζια» τῆς γιγαντιαίας σατανικῆς μηχανῆς.
5) Ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τό 1958 καθώρισε ὡς ἑξῆς τήν στάσιν της ἔναντι τοῦ Ρόταρυ: «Παραγγέλλεται ἡ ἀποχή τῶν Κληρικῶν ἀπό τῶν Ροταριανῶν ὁμίλων καί συνεστιάσεων, ἄχρις οὗ οἱ Ροταριανοί ἐκκαθαρίσουν τήν θέσιν αὐτῶν ἔναντι τῆς Ἐκκλησίας, ἄν δηλ. τυγχάνουν πιστά τέκνα αὐτῆς». Δέν ξέρομε ἄν εἴμαστε ἀπληροφόρητοι ἐπ’ αὐτοῦ, πάντως πρέπει νά τονίσωμε ὅτι «ἐκκαθάρισις» τοιαύτη δέν ὑπέπεσε στήν ἀντίληψί μας μέχρι σήμερα.
6) Ὁ Παπισμός ἐπίσης ἐξέδωσε στίς 11 Ἰανουαρίου 1951 Διάταγμα, διά τοῦ ὁποίου ἀπαγορεύει αὐστηρῶς στούς κληρικούς νά εἶναι μέλη Ροταριανοῦ ὁμίλου καί συνιστᾷ εἰς τούς λαϊκούς νά μή ἐγγράφωνται μέλη στήν ὀργάνωσι αὐτή.
7) Καί ἡ τελική ἀτράνταχτη ἀπόδειξις εἶναι τό: ποῖοι κατευθύνουν καί κινοῦν τούς ἀνά τόν κόσμο ὀδοντωτούς τροχούς τῶν Ρόταρυ, τό σῆμα τῶν ὁποίων εἴδατε πιό πάνω. Εἶναι γεγονός, ὅτι παντοῦ καί πάντα ὁ κύριος ὄγκος τῆς Ροταριανῆς ἡγεσίας ἀποτελεῖται ἀπό 70% ἕως 99% ἀπό Μασώνους. Ἡ Ἑλλάς φυσικά δέν μπόρεσε νά ἀποτελέση ἐξαίρεσιν….
* * *
Μέ τήν ἀνάγνωσι βιβλίων, πού ξεσκεπάζουν τόν Οἰκουμενισμό, θά μάθουν ὅλοι, ὅτι τό σχέδιο τῆς ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν τό προετοίμαζαν, ἀρκετά ἔτη πρίν ἐκδηλωθῆ στήν σημερινή του ἔκτασι, καί στελέχη τῆς Χ.Α.Ν. θά πληροφορηθοῦν, ὅτι ὁ Mott πού ἦτο ἰσόβιος ἐπίτιμος Πρόεδρος τῆς Παγκοσμίου Χ.Α.Ν., εἶχε προσφέρει οὐσιαστικάς ὑπηρεσίας στόν Οἰκουμενισμό.
Σέ ἔκθεσι τοῦ «Ἐθνικοῦ Συμβουλίου τῆς Χ.Α.Ν. Ἑλλάδος», πού τυπώθηκε τό 1956 μέ τίτλο «Τά 30 χρόνια τῆς Χριστιανικῆς Ἀδελφότητος τῶν Νέων εἰς τήν ὑπηρεσίαν τῆς Ἑλληνικῆς Νεότητος», καί στή σελίδα 54 γράφονται τά ἑξῆς σχετικῶς διά τόν Mott:
«Ὁ Dr John Mott… περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλον ἔ χ ε ι π ρ ο σ ω π ο π ο ι ή σ ε ι, ὄ χ ι μ ό ν ο ν τ ή ν κ ί ν η σ ι ν τ ῆ ς Χ.Α.Ν., ἀ λ λ ά κ α ί τ ό Ο ἰ κ ο υ μ ε ν ι κ ό ν π ν ε ῦ μ α τ ῶ ν Ἐ κ κ λ η σ ι ῶ ν».
* * *
Θά πληροφορηθῆ ὁ φιλέρευνος ἀναγνώστης, πού δέν θέλει νά ζῆ στό σκοτάδι καί νά γίνεται ὄργανο τῶν σατανοκίνητων δυνάμεων, ὅτι μεταξύ τῶν διαφόρων σχεδίων, πού ἑτοιμάζουν νά θέσουν σέ ἐφαρμογή οἱ σκοτεινές δυνάμεις, εἶναι καί τό «Παγκόσμιον Ἡμερολόγιον». Τό «Ἡμερολόγιον» αὐτό θά εἶναι διηρημένο σέ δεκατρεῖς μῆνες (28 ἡμερῶν ἕκαστος) μέ σταθερές ἑορτές, ὑποχρεωτικῶς ἑορταζόμενες ἀπό ὅλην τήν ἀνθρωπότητα!
Ἡ προλείανσις τοῦ ἐδάφους γιά τήν ἐφαρμογή τοῦ Ἡμερολογίου αὐτοῦ γίνεται συστηματικά στόν παγκόσμιο Τύπο. Σχετικαί ὁμιλίαι ἀκούστηκαν καί στήν Ἑλλάδα ἀπό Σταθμόν τῆς Ἑλληνικῆς Ραδιοφωνίας…
Πόσοι ὅμως γνωρίζουν, ὅτι ὁ σκοπός τοῦ Παγκοσμίου Ἡμερολογίου εἶναι μέσα στά χέρια τοῦ σατανικοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Πόσοι γνωρίζουν ὅτι μέ αὐτόν τόν τρόπο ἐπιδιώκεται νά καθορισθῆ κοινή ἡμέρα τοῦ συνεορτασμοῦ τῆς γεννήσεως τοῦ Βούδδα, τοῦ Μωάμεθ καί ἄλλων εἰδωλολατρικῶν θεοτήτων, μέ τήν Γέννησι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ;
Πρέπει, λοιπόν, νά ξέρωμε μέ κάθε λεπτομέρεια ὅλα τά σχέδια καί ὅλους τούς μηχανισμούς τῶν ἐχθρῶν τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, γιά νά ἀντικρούωμε τούς «Πρωτοπόρους» τῶν ἑνωτικῶν σχεδίων, πού προσπαθοῦν νά μᾶς πείσουν μέ ἀπάτη, ὅτι ὅλα αὐτά τά κάνουν γιά τό καλό τῆς ἀνθρωπότητος. Ὢ! τούς καϋμένους. Τούς πῆρε ὁ πόνος…
* * *
Θά μάθη ἀκόμη ὁ ἀναγνώστης, ὅτι πρώην ἐχθροί ἄσπονδοι μεταξύ των συνενώθηκαν τώρα καί συνεργάζονται εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας, ὑπηρετοῦντες τόν Οἰκουμενισμό. Δέν πέρασε πολύς καιρός, πού ὁ παγκόσμιος καί ὁ Ἑλληνικός τύπος μετέδωσαν τήν εἴδησι, ὅτι ὁ Πέδρο Ἀρροῦρε, ὁ μαῦρος Πάπας τοῦ Τάγματος Ἰησουϊτῶν μοναχῶν πῆγε γιά ἐπίσημη ἐπίσκεψι στήν Σοβιετική Ἕνωσι πρός σύσφιγξιν στενωτέρων σχέσεων μετά τῆς Ὀρθοδόξου Ρωσικῆς Ἐκκλησίας («ΒΗΜΑ» 27. 8. 71, «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» 29. 8. 71).
Ἡ εἴδησις αὐτή προκάλεσε κατάπληξι ὄχι τόσο σέ μᾶς, ὅσο στόν ἴδιο τόν Ρωσικό λαό. Στή χώρα αὐτή κατά τήν διάρκεια τῶν 500 τελευταίων ἐτῶν καί μέχρι σήμερα ἡ λέξις «Ἰ η σ ο υ ΐ τ η ς» ἐξακολουθεῖ νά εἶναι γιά τόν κάθε Ρῶσο, θρησκευόμενο καί μή, ἡ χειρότερη ὕβρις. Σημαίνει καί σήμερα τό ἐφάμιλλον, τό συνώνυμον τοῦ «ὑποκριτά, ἀπατεῶνα, δολοφόνε, σαδιστή, κακοῦργε, δολοπλόκε, βιαστή, λωποδύτη»….
Ἀπό τότε, πού ἱδρύθη ἡ συμμορία αὐτή τῶν «δολοφόνων ἐν ὀνόματι τοῦ Θεοῦ» ἡ ἀνθρωπότητα πλήρωσε τήν δρᾶσι της μέ ἑκατομμύρια ἀνθρωπίνων ὑπάρξεων…
Στήν παλαιά προεπαναστατική Ρωσία ἔχουν κυκλοφορήσει χιλιάδες σοβαρῶν βιβλίων, πού ἀποκαλύπτουν τήν σατανική δρᾶσι τῶν Ἰησουϊτῶν εἰς βάρος τοῦ Ρωσικοῦ καί ἄλλων λαῶν καί εἰδικῶς Ὀ ρ θ ο δ ό ξ ω ν. Ὡς καί αὐτή ἀκόμη ἡ Σοβιετική Ἐρυθρά Κυβέρνησις καί τό Κόμμα δέν μποροῦσαν ν’ ἀγνοήσουν τήν δρᾶσιν αὐτῶν τῶν «ἀνταξίων» συναγωνιστῶν των. Κατ’ ἐντολήν τοῦ ἰδίου τοῦ Στάλιν, ἡ Ἀκαδημία τῶν ἐπιστημῶν τῆς Ε.Σ.Σ.Δ., ὡς καί ἄλλαι ὀργανώσεις εἶχαν συναθροίσει καί ἐκτυπώσει πλούσιο ὑλικό περί τῆς δράσεως τῶν Ἰησουιτῶν ἀπό τῆς ἱδρύσεως Τάγματος (1540) μέχρι σήμερα. Ὑπάρχουν πολλές τέτοιες ἐκδόσεις.
Τί ὅμως δύναται νά σημαίνη ὕστερα ἀπό 1000 ἔτη πολέμου κατά τῆς ρωσικῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ «φιλική» αὕτη ἐπίσκεψις τοῦ Μαύρου Πάπα στή Μόσχα; Τήν ἀπάντησι μᾶς τήν δίδει συνοπτικά καί ἐπιγραμματικά ἕνας Ρῶσος Ὀρθόδοξος ἀπό τό παραπέτασμα, ὅπου διαβιοῖ καί τώρα:
«Δέν πρόκειται λέγει, παρά περί συσφίγξεως συνεργασίας τῶν ἐχθρῶν τῆς Ἁγίας μας Ὀρθοδοξίας! Θά δῆτε γρήγορα ἀκόμη περισσότερα ἐργοστάσια, πού θά κάνη ὁ Πάπας στή Ρωσία (δέν εἶναι μόνον τό Τολιάτιγκραντ) μέ ἀντάλλαγμα, ὅσοι ἀκόμη ἀπέμειναν Ὀρθόδοξοι, νά γίνουν διά τῆς βίας Οὐνῖτες! Ὁ Μπρέζνιεβ καί τό Κόμμα δέν δίνουν δεκάρα καί μισοῦν τήν Ὀρθοδοξία, ὅσον καί οἱ Παπικοί!».
Καί πράγματι ἡ σημερινή ἀπροσδόκητη προσέγγισις Βατικανοῦ καί Μόσχας καί ἡ χορήγησις τῶν Ἁγίων Μυστηρίων εἰς τούς αἱρετικούς Παπικούς ὑπό τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἀποτέλεσμα πιέσεων τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί τῆς ἀθέου τυραννικῆς ἐξουσίας τοῦ Κρεμλίνου. Ἔτσι βλέπομε ἡ πολιτική τοῦ Κομμουνισμοῦ νά ἐπιβάλη στήν μαρτυρική Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας τήν Παπική Οὐνία, ὡς ἀντάλλαγμα ἔναντι διαφόρων ἐργοστασίων αὐτοκινήτων τῶν ὁποίων τήν κατασκευή στήν Σοβιετική Ἕνωσι ἀνέλαβεν ὁ Πάπας: Νά λοιπόν, γιατί ἐπισκέφθη τήν Ρωσία «ὁ Μαῦρος Πάπας» τῶν Ἰησουϊτῶν. Καί νά, γιατί ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι ἔχομε καθῆκον ν’ ἀναλάβωμε τό ἔργον τῆς διαφωτίσεως τῶν ἀγνοούντων.
1910 – 1982
Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἀρχιμανδρίτη Χαράλαμπου Δ. Βασιλόπουλου «Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΧΩΡΙΣ ΜΑΣΚΑ». σελ. 272. Ἔκδοσις 2α’, (1972).
Οἱ εἰκόνες τοῦ κειμένου, (ἐκτός τοῦ βιβλίου) ἔχουν τεθεῖ ἀπό τόν συντάκτη τῆς ἀνάρτησης.
