†Ἀρχιμανδρίτη Φιλόθεου Ζερβάκου
Ἐάν, σεβαστοί πατέρες, ἀδελφοί πνευματικοί καί τέκνα ἀγαπητά, στήν ὑλική οἰκία πού ἔκτισε ὁ σαρκικός μας πατέρας καί μᾶς τήν ἐχάρισε, βλέπαμε κάποιον νά βάζη φωτιά, ἤ νά ἐπιχειρῆ νά τήν κρημνίση, ἤ νά ἀρπάση τήν ἐντός τῆς οἰκίας περιουσία μας, τί θά κάναμε; Θά σταυρώναμε τά χέρια μας, θά κλίναμε τό στόμα μας, θά μέναμε ἀδιάφοροι, ἀσυγκίνητοι, ἀναίσθητοι;
Ὄχι βέβαια, ἀλλά θά τρέχαμε ἀμέσως, ἀκόμη καί μέ κίνδυνο τῆς ζωῆς μας, γιά νά σώσουμε τό σπίτι μας ἀπό τόν κίνδυνο καί νά ἀπομακρύνουμε τούς κλέπτας….
Οἰκία θαυμάσια καί μεγαλοπρεπέστατη, μᾶς ἔκτισε ὁ Πανάγαθος Θεός, ὁ Οὐράνιος Πατέρας μας, τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν, γιά νά μένωμε, εἰς Αὐτήν καί φυλασσώμεθα ἀπό τήν ἁμαρτία καί τούς λύκους τούς ὁρατούς, τούς αἱρετικούς, καί τούς ἀόρατους ἐχθρούς μας δαίμονας…
Τήν οἰκία αὐτήν (ἐννοῶ τήν Ἁγία Ὀρθόδοξο τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία) τήν ἔκτισε ὁ Μονογενής Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ καί τήν ἔβαψε μέ τό πολύτιμο Αἷμα Τοῦ. Μᾶς τήν παρέδωσε καθαράν, ἁγίαν καί ἄμωμον, μέ ὅλους τούς θησαυρούς τῆς πανσοφίας Του, ὡς τερπνό παράδεισο, ὡς δική μας οἰκία, γιά νά μένωμε σέ Αὐτήν μέχρι τό τέλος τῆς πρόσκαιρης ζωῆς μας, ἀλλά καί γιά νά φυλάττωμε Αὐτήν, γιά νά μείνη μέχρι συντελείας τοῦ κόσμου αὐτοῦ καθαρά, ἁγία καί ἄμωμη, ἐκδιώκοντες μακράν Αὐτῆς τούς προβατοσχήμους λύκους αἱρετικούς, τούς κλέπτας καί κάθε ἐχθρό καί πολέμιο, ξένο καί ἀλλοτριόπιστο.
Στίς πονηρές ἡμέρες μας, ἄσπονδοι ἐχθροί ἔβαλαν φωτιά νά κατακαύσουν τήν ἁγία μας Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία, πού ὁ Πατέρας μας ὁ οὐράνιος μᾶς ἐδώρησε σέ κατοικία ἀσάλευτη. Αὐτοί οἱ ἐχθροί ὥρμησαν μέ μανία νά ἐκθεμελιώσουν καί σάν κλέπτες καί ληστές νά ἁρπάξουν τόν εἰς Αὐτήν θησαυρό τῆς πίστεώς μας.
Λύκοι προβατόσχημοι ἄνοιξαν διάπλατα τίς πόρτες τῆς Ἁγίας μας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, γιά νά εἰσέρχωνται ἀνεμπόδιστα στήν λογική ποίμνη ἄγριοι λύκοι αἱρετικοί, νά ἁρπάζουν καί διασκορπίζουν τά λογικά πρόβατα, γιά τά ὁποῖα ὁ Χριστός ἔχυσε τό Αἷμα του…
Οἱ ἐκκλησιαστικοί ἄρχοντες, ἀντί νά εἶναι ἀκριβεῖς φύλακες τῶν Ἀποστολικῶν καί πατερικῶν παραδόσεων, ἔγιναν παραβάται…
Ἀπό τίς ἀρχές τῆς ἱδρύσεως τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας μέχρι σήμερα, πολλοί, πού πλανήθηκαν ἀπό τόν ἄρχοντα τοῦ σκότους, ἀπό ὑπερηφάνεια, ἔγιναν πολέμιοι τῆς Ἐκκλησίας, ψευδοπροφήτες, ψευδαπόστολοι, ψευδοπατριάρχες, ψευδεπίσκοποι, ψευδοδιδάσκαλοι, κ.λ.π., ὥρμησαν ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας μέ μανία νά τήν ἐκθεμελιώσουν, ἀλλά ὅλοι τους συνετρίβησαν…
Στίς λυσσαλέες ἐπιθέσεις καί ἐξορμήσεις τῶν ἀσπόνδων ἐχθρῶν καί ἀσεβῶν, πολυωνύμων αἱρετικῶν, ἀντιτάχθησαν.
Πρῶτον, οἱ Ἅγιοι τοῦ Χριστοῦ Ἀπόστολοι, ἡ ὄντως θεία παρεμβολή· δεύτερον, οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες, Ἱερομάρτυρες, Ὁσιομάρτυρες καί Ὁμολογηταί, οἱ ὄντως θεήγοροι ὁπλῖται τῆς παρατάξεως τοῦ Κυρίου. Αὐτοί, γιά νά φυλάξουν τήν πίστη τοῦ Χριστοῦ τήν ἁγία καί ἀληθινή, ἐθυσίασαν τά σώματά τους καί μέ τά αἵματά τους ἐπορφύρωσαν τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ…
Τρίτον, οἱ θεοφόροι Πατέρες μας, οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς καί Διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, τά πάγχρυσα στόματα τοῦ Λόγου, τῆς Ἐκκλησίας τά καυχήματα καί οἱ ἄγρυπνοι φύλακες τῆς λογικῆς ποίμνης τοῦ Χριστοῦ, οἱ συγκροτήσαντες τίς ἑπτά Οἰκουμενικές Συνόδους…
Αὐτούς, παρακαλῶ, ἄς μιμηθοῦμε καί ἐμεῖς, ὅσοι πονοῦμε καί ἀγαποῦμε τήν Ἁγία Ὀρθόδοξη Πίστη μας καί τήν γλυκειά μας πατρίδα Ἑλλάδα, ἀγωνιζόμενοι μέ ὅλες τίς δυνάμεις, γιά νά ἐκδιώξουμε τούς βαρεῖς λύκους καί φυλάξουμε τούς ἑαυτούς μας, τήν ἁγία μας Ἐκκλησία καί τήν προσφιλῆ μας πατρίδα…
Ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι, ἄς προσέξουμε νά μή πλανηθοῦμε ἀπό τούς προβατοσχήμους λύκους, τούς ψευδοχρίστους καί ψευδοπροφήτας, οἱ ὁποῖοι μηχανῶνται μέ ὕπουλο τρόπο νά μᾶς πλανήσουν. Ἄς σταθοῦμε ἀκλόνητοι στήν καλή παρακαταθήκη τοῦ θησαυροῦ τῆς Πίστεως καί ἄς φυλάξουμε τίς Ἀποστολικές καί Πατερικές Παραδόσεις…
Ὅσοι πονοῦμε τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας καί τήν ἔνδοξη πατρίδα μας Ἑλλάδα ἄς πενθήσουμε, γιατί ἔφθασαν ἡμέρες θλίψεων καί συμφορῶν γιά τίς ἁμαρτίες τῶν κατοικούντων τήν γῆ. Διότι γέμισαν οἱ χῶρες τους ἀπό μαγγανίες, μαγεῖες, βλασφημίες, ἀσέβειες, αἱρέσεις, πλάνες, αἰσχρότητες, πορνεῖες, μοιχεῖες, ἀσέλγειες καί κάθε εἶδος κακίας, καί ἄν δέν ὑπῆρχαν λίγοι ἐκλεκτοί, θά καταντούσαμε ὡς τά Σόδομα καί Γόμορρα.
Ἔχετε θάρρος, Σεβάσμιοι Πατέρες καί τέκνα ἀγαπητά· ἔχετε θάρρος, μή φοβῆσθε. Ἄς φοβηθοῦμε τήν ἁμαρτία καί τήν πλάνη.
Προσοχή μή πλανηθοῦμε ἀπό τούς προβατοσχήμους λύκους, τούς ψευδοπροφήτας καί ψευδοδιδασκάλους, ἀλλά νά διαφυλάξουμε τήν Ὀρθόδοξη πίστη μας καθαρά. Νά φυλάξουμε μέ ἀκρίβεια ὅσα οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι καί οἱ Ἅγιοι Πατέρες μᾶς παρέδωσαν, γραπτά καί προφορικά, μέ τίς ἑπτά ἅγιες οἰκουμενικές Συνόδους…
Ὅπως ὁ Κύριος ἐβοήθησε τούς Ἁγίους Ἀποστόλους, Μάρτυρας καί Ὁμολογητάς καί νικοῦσαν ὅλους τούς ἐχθρούς, θά βοηθήση καί ἐμᾶς, καί μέ τήν πίστη καί τήν ἀγάπη θά νικήσουμε τούς προβατόσχημους λύκους καί πολεμίους τῆς Ἐκκλησίας Του….
(1884 – 1980)
ΟΣΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ «ΣΟΦΕΣ ΠΑΤΡΙΚΕΣ ΔΙΔΑΧΕΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ» σελ. 72. ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΥΨΕΛΗΣ, 2020.
Οἱ Εἰκόνες τοῦ κειμένου, ἔχουν τεθεῖ ἀπό τόν συντάκτη τῆς ἀνάρτησης.
