Α’ πρός Κορινθίους, κεφάλαιον ΙΑ’, στιχ. 1 – 16.
Μιμηταί μου γίνεσθε, καθώς κἀγώ Χριστοῦ. 2 Ἐπαινῶ δέ ὑμᾶς, ἀδελφοί, ὅτι πάντα μου μέμνησθε καί καθώς παρέδωκα ὑμῖν τάς παραδόσεις κατέχετε. 3 θέλω δέ ὑμᾶς εἰδέναι ὅτι παντός ἀνδρός ἡ κεφαλή ὁ Χριστός ἐστι, κεφαλή δέ γυναικός ὁ ἀνήρ, κεφαλή δέ Χριστοῦ ὁ Θεός. 4 πᾶς ἀνήρ προσευχόμενος ἤ προφητεύων κατά κεφαλῆς ἔχων καταισχύνει τήν κεφαλήν αὐτοῦ. 5 πᾶσα δέ γυνή προσευχομένη ἤ προφητεύουσα ἀκατακαλύπτῳ τῇ κεφαλῇ καταισχύνει τήν κεφαλήν ἑαυτῆς· ἕν γάρ ἐστι καί τό αὐτό τῇ ἐξυρημένῃ. 6 εἰ γάρ οὐ κατακαλύπτεται γυνή, καί κειράσθω· εἰ δέ αἰσχρόν γυναικί τό κείρασθαι ἤ ξυρᾶσθαι, κατακαλυπτέσθω. 7 ἀνήρ μέν γάρ οὐκ ὀφείλει κατακαλύπτεσθαι τήν κεφαλήν, εἰκών καί δόξα Θεοῦ ὑπάρχων· γυνή δέ δόξα ἀνδρός ἐστίν.
8 οὐ γάρ ἐστιν ἀνήρ ἐκ γυναικός, ἀλλά γυνή ἐξ ἀνδρός· 9 καί γάρ οὐκ ἐκτίσθη ἀνήρ διά τήν γυναῖκα, ἀλλά γυνή διά τόν ἄνδρα. 10 διά τοῦτο ὀφείλει ἡ γυνή ἐξουσίαν ἔχειν ἐπί τῆς κεφαλῆς διά τούς ἀγγέλους 11 πλήν οὔτε ἀνήρ χωρίς γυναικός οὔτε γυνή χωρίς ἀνδρός ἐν Κυρίῳ· 12 Ὥσπερ γάρ ἡ γυνή ἐκ τοῦ ἀνδρός, οὕτω καί ὁ ἀνήρ διά τῆς γυναικός, τά δέ πάντα ἐκ τοῦ Θεοῦ. 13 ἐν ὑμῖν αὐτοῖς κρίνατε· πρέπον ἐστί γυναῖκα ἀκατακάλυπτον τῷ Θεῷ προσεύχεσθαι; 14 ἤ οὐδέ αὐτή ἡ φύσις διδάσκει ὑμᾶς ὅτι ἀνήρ μέν ἐάν κομᾷ, ἀτιμίᾳ αὐτῷ ἐστι, 15 γυνή δέ ἐάν κομᾷ, δόξα αὐτῇ ἐστιν; ὅτι ἡ κόμη ἀντί περιβολαίου δέδοται αὐτῇ. 16 Εἰ δέ τις δοκεῖ φιλόνεικος εἶναι, ἡμεῖς τοιαύτην συνήθειαν οὐκ ἔχομεν, οὐδέ αἱ ἐκκλησίαι τοῦ Θεοῦ.
Μετάφρασις – Ἑρμηνεία ὑπό †Θεολόγου Παναγιώτου Ν. Τρεμπέλα
Γίνεσθε μιμηταί μου, καθώς καί ἐγώ ἔγινα μιμητής τοῦ Χριστοῦ. 2 Ἔρχομαι τώρα νά σᾶς γράψω καί διά μερικάς ἀταξίας, πού συμβαίνουν εἰς τάς συνάξεις σας. Πρωτίστως σᾶς ἐπαινῶ, ἀδελφοί, διότι εἰς ὅλα μέ ἐνθυμεῖσθε καί κρατεῖτε στερεά καί ἐπακριβῶς τάς διδασκαλίας, ὅπως σᾶς τά παρέδωκα προφορικῶς. 3 Θέλω ὅμως νά γνωρίζετε, ὅτι καθενός Χριστιανοῦ ἀνδρός διευθύνουσα καί ἄρχουσα κεφαλή εἶναι ὁ Χριστός· κεφαλή δέ τῆς γυναικός εἶναι ὁ ἄνδρας της· κεφαλή δέ τοῦ Χριστοῦ εἶναι ὁ Θεός, ὁ ὁποῖος εἶναι Πατήρ του καί ἐκ τῆς αὐτῆς οὐσίας ἀνάρχως τόν ἐγέννησε. 4 Κάθε ἄνδρας εἴτε ἔγγαμος εἴτε ἄγαμος, πού προσεύχεται εἰς τήν κοινήν λατρείαν σας ἤ ὡς προφήτης φωτισμένος ἀπό τό Πνεῦμα φανερώνει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅταν ἔχῃ ἐπί τῆς κεφαλῆς του κάλυμμα, τό ὁποῖον εἶναι σύμβολον ὑποτελείας, κατεντροπιάζει τήν κεφαλήν του, διότι ἔρχεται νά λατρεύσῃ ἤ νά ὑπηρετήσῃ τόν Χριστόν, ἀρνούμενος μέ τό κάλυμμα τῆς ὑποτελείας, πού φορεῖ, τό ἀξίωμα καί τήν κυριαρχίαν, τήν ὁποίαν τοῦ ἔδωκεν ὁ Χριστός. 5 Κάθε γυναῖκα δέ, ἡ ὁποία προσεύχεται ἤ προφητεύει χωρίς κάλυμμα εἰς τήν κεφαλήν, καί ζητεῖ ἔτσι νά ἀνδροφέρνῃ, κατεντροπιάζει τήν ἰδίαν της κεφαλήν, δηλαδή τόν ἄνδρα της, ἐπειδή ἁρπάζει τό ἀξίωμά του καί διεκδικεῖ ἀπό αὐτόν τήν ὑπεροχήν. Ἡ γυναῖκα αὐτή παρουσιάζει τήν αὐτήν ἀκοσμίαν καί ἀνυποταξίαν, τήν ὁποίαν καί ἐκείνη, πού ἐξύρισε τήν κεφαλήν της. 6 Διότι, ἐάν δέν εἶναι σεμνά καλυμμένη μιά γυναῖκα, ἄς κουρεύῃ λοιπόν καί τά μαλλιά της, ὅπως τά κουρεύει ὁ ἄνδρας. Ἐάν δέ εἶναι ἄσχημον καί ἀπρεπές εἰς τήν γυναῖκα τό νά κουρεύῃ ἤ νά ξυρίζῃ τά μαλλιά της, ἄς καλύπτεται καλά. Καί ἄς μή θέλῃ νά μιμῆται τόν ἄνδρα. 7 Διότι ὁ μέν ἄνδρας δέν πρέπει νά κατακαλύπτῃ τήν κεφαλήν του, ἐπειδή ἐπλάσθη ἐξ ἀρχῆς ὡς ὁ κύριος ἐκπρόσωπος τῆς κυριαρχίας τοῦ Θεοῦ ἐπί τῆς γῆς καί εἶναι διά τοῦτο περισσότερον ἀπό τήν γυναῖκα εἰκών καί δόξα τοῦ Θεοῦ. Ἡ γυναῖκα δέ ὡς τό ἐξαιρετικώτερον ἀπό τά ἄλλα κτίσματα, πού ἔχει ὑπό τήν ἐξουσίαν του ὁ ἄνδρας, εἶναι δόξα τοῦ ἀνδρός.
8 Πράγματι δέ ὁ ἄνδρας εἶναι ὑπεροχώτερος ἀπό τήν γυναῖκα, διότι δέν ἔγινεν ὁ ἄνδρας ἀπό τήν γυναῖκα, ἀλλ’ ἡ γυναῖκα ἔγινεν ἀπό τόν ἄνδρα. 9 Καί ἐπί πλέον δέν ἐκτίσθη ὁ ἄνδρας διά νά βοηθῇ τήν γυναῖκα, ἀλλ’ ἡ γυναῖκα ἐπλάσθη πρός χάριν καί βοήθειαν τοῦ ἀνδρός. 10 Διά τοῦτο ὀφείλει ἡ γυναῖκα ἀπό συστολήν καί ἐντροπήν πρός τούς ἀγγέλους, πού ἀοράτως εἶναι παρόντες, νά ἔχῃ ἐπί τῆς κεφαλῆς της κάλυμμα, τό ὁποῖον εἶναι σύμβολον τῆς ἐξουσίας, πού ἔχει ἐπ’ αὐτῆς ὁ ἄνδρας. 11 Πλήν ὅμως μή νομίσετε, ὅτι ἡ ἐξουσία αὐτή τοῦ ἀνδρός εἶναι ἀπεριόριστος. Διότι μετά τήν δημιουργίαν τῶν πρωτοπλάστων, οὔτε ἄνδρας γεννᾶται χωρίς γυναῖκα, οὔτε γυναῖκα χωρίς ἄνδρα, σύμφωνα μέ τούς νόμους, πού ὥρισεν ὁ Κύριος. 12 Διότι καθώς ἡ γυναῖκα προῆλθεν ἀπό τόν ἄνδρα, ἔτσι ἀπό τότε καί ὁ ἄνδρας γεννᾶται διά μέσου τῆς γυναικός, ὅλα δέ τά κτίσματα καί μαζῆ μέ αὐτά καί ὁ ἄνδρας, ἔχουν τήν ἀρχήν των καί τήν ὕπαρξίν των ἀπό τόν Θεόν. 13 Ἄς κάμῃ μόνος του καθένας ἀπό σᾶς ὀρθήν καί δικαίαν κρίσιν. Εἶναι πρέπον γυναῖκα νά προσεύχεται εἰς τόν Θεόν, χωρίς νά φέρῃ κάλυμμα ἐπί τῆς κεφαλῆς; 14 Ἤ μήπως καί αὐτή ἡ φύσις, ἡ ὁποία δίδει τά μακρυά καί πολλά μαλλιά περισσότερον εἰς τήν γυναῖκα, δέν σᾶς διδάσκει, ὅτι ὁ ἄνδρας μέν, ἐάν τρέφῃ μαλλιά σἂν τήν γυναῖκα, εἶναι τοῦτο ἐντροπή δι’ αὐτόν· 15 ἡ γυναῖκα δέ, ἐάν τρέφῃ μαλλιά, εἶναι τοῦτο εἰς αὐτήν στολισμός; Διότι τά μακρυά μαλλιά τῆς ἔχουν δοθῆ σἂν ἕνα φυσικόν πέπλον. 16 Ἐάν ὅμως ὕστερα ἀπό ὅσα εἶπαμεν, νομίζῃ κανείς καί φαντάζεται, πῶς εἰμπορεῖ νά δημιουργῇ ζητήματα καί νά γίνεται φιλόνεικος, ἄς γνωρίζῃ οὗτος, ὅτι ἡμεῖς δέν ἔχομεν τέτοιαν συνήθειαν, νά εἶναι δηλαδή κατά τάς ὥρας τῆς λατρείας χωρίς κάλυμμα ἡ γυναῖκα. Ἀλλ’ οὔτε καί αἱ Ἐκκλησίαι τοῦ Θεοῦ ἔχουν τέτοιαν συνήθειαν.
(1886 – 1977)
Πηγή: Ἡ Καινή Διαθήκη μετά συντόμου ἑρμηνείας ὑπό † Παναγιώτου Ν. Τρεμπέλα, ἔκδοσις 17η (1973). ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ « Ο ΣΩΤΗΡ».
Οἱ εἱκόνες τοῦ κειμένου, ἔχουν τεθεῖ ἀπό τόν συντάκτη τῆς ἀνάρτησης.
