Προτιμότερο νά σβήσῃ ὁ ἥλιος!

Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο «ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ», τοῦ Ἐπισκόπου κυροῦ Αὐγουστίνου Καντιώτου. (Σελ. 36).

            Καί τώρα ἀδελφοί μου, θέλω νά τελειώσω μέ τά λόγια τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, πού νά ‘χουμε τήν εὐχή του.

            Ἔλεγε·

            Πολλά βιβλία διάβασα στό Ἅγιον Ὄρος. (Εἴκοσι σχεδόν χρόνια ἦταν ἐκεῖ. Πῆγα στό Ἅγιον Ὄρος, καί εἶδα τό μέρος πού ἔμενε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς καί ἁγίασε, καί ὕστερα βγῆκε ἔξω καί ἐκήρυξε ἀνά τήν Ἑλλάδα. Λέγει λοιπόν ὁ ἅγιος Κοσμᾶς). Διάβασα πολλά βιβλία, διάβασα καί τά Κοράνια καί ὅλα τά βιβλία τοῦ κόσμου. Εἶδα, ὅτι μία εἶνε ἡ ὀρθή πίστις, ἡ Ὀρθοδοξία. Αὐτή εἶνε ἥλιος. Τ’ ἄλλα εἶνε ἀστέρια, εἶνε δᾳδιά, εἶνε φῶτα μικρά, πού μόλις βγῇ ὁ ἥλιος σβήνουν. Ὅταν ἀνατέλλει ὁ ἥλιος τά πάντα σβήνουν, καί τά ἠλεκτρικά καί οἱ πολυέλεοι καί ἡ σελήνη ἀκόμα σκοτεινή φαίνεται.

            Ἡ Ὀρθοδοξία μας εἶνε ἕνας ἥλιος πού λάμπει, πανέκλαμπρος ἥλιος. Ἥλιος μέ τή διδασκαλία τῶν πατέρων μας, ἥλιος μέ τή λειτουργία της, ἥλιος μέ τά θαύματά της. Ἥλιος πανέκλαμπρος, πού ζεσταίνει κάθε καρδιά πού πιστεύει στήν ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ μας. Ἀλλά νά προσέξωμε. Γιατί ἄν δέν προσέξωμε, ἡ μέν Ὀρθοδοξία δέν θά χαθῇ. Γιατί εἶνε δεντρί τοῦ Θεοῦ· καί κάθε δέντρο πού τό φυτεύει ὁ Θεός, δέν πά’ νά μαζευτοῦν ὅλοι οἱ δια’όλοι, δέν μποροῦν νά τό ξερριζώσουν. Τό δεντρί αὐτό εἶνε ποτισμένο μέ δάκρυα, εἶνε ποτισμένο μέ αἵματα παλαιῶν μαρτύρων καί νεομαρτύρων. Τό δεντρί αὐτό δέ’ θά μπορέσουν νά τό ξερριζώσουν, γιατί εἶνε μέσα στήν καρδιά μας βαθειά ῥιζωμένο, καί γιά νά βγῇ ἡ Ὀρθοδοξία πρέπει νά βγῇ καί ἡ καρδιά μας.

            Ναί, ἡ Ὀρθοδοξία εἶνε ἥλιος, ἀλλά πρέπει νά προσέξουμε. Διότι ὅπως μέ τήν περιστροφή τῆς γῆς ὁ ἥλιος φεύγει καί πάει σέ ἄλλα ἐδάφη, ἔτσι ὑπάρχει φόβος μιά μέρα νά δοῦμε τόν ἥλιο αὐτόν νά φεύγῃ ἀπό τήν εὐλογημένη μας πατρίδα καί νά πάῃ σέ ἄλλους λαούς. Μπορεῖ νά πάῃ κάτω στήν Οὐγκάντα, μπορεῖ νά πάῃ στή Μαδαγασκάρη(¹), μπορεῖ νά πάῃ κάπου – δέν ξέρω κ’ ἐγώ ποῦ θά πάῃ, κ’ ἐμεῖς θά χάσουμε τή θαλπωρή του, θά χάσουμε τό φῶς, θά χάσουμε τή ζωή. Ἀλλά προτιμότερο νά σβήσῃ ὁ ἥλιος, παρά νά σβήσῃ ἡ Ὀρθοδοξία εἰς τό ἔθνος μας.

            Ἄν δέν προσέξουμε, θά γίνῃ τό ἑξῆς. Ὁ ἥλιος θά φύγῃ μακριά, καί οἱ καρδιές μας θά παγώσουν, κ’ ἐμεῖς μέ τηλεσκόπια θά ζητοῦμε τόν ἥλιο. Μέ τηλεσκόπια θά ζητοῦμε τήν Ὀρθοδοξία μας, καί δέν θά τήν διακρίνουμε στόν ὁρίζοντα, γιατί ΘΑ ΓΙΝΗ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΝΑ ΜΙΓΜΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΧΑΡΜΑΝΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ, ἐνῷ ἡ Ὀρθοδοξία μας εἶνε καθαρά, δέν ὑπάρχει τίποτε κίβδηλο μέσα σ’ αὐτήν.

            Γιά νά μή γίνῃ αὐτή ἡ συμφορά, θά πρέπῃ νά ξυπνήσουμε ὅλοι.

            Ἀντί νά ζητοῦν νά ἑνωθοῦμε, ἀδέρφια μου, μέ τούς παπικούς, ἄς ἑνωθοῦμε ἐμεῖς οἱ ὀρθόδοξοι μεταξύ μας. Νά ἑνωθοῦμε ἐμεῖς μεταξύ μας, καί τότε ἀσφαλῶς θά ἔχουμε ἀνάμεσά μας τό Χριστό. Νά ἑνωθοῦμε ἐμεῖς μέ τούς Σέρβους, μέ τούς Ῥουμάνους, μέ τούς Βουλγάρους…., χωρίς νά χάσουμε τόν ἐθνισμό μας καί τήν ἀγάπη στήν πατρίδα μας. Νά ἑνωθοῦμε ἐδῶ στήν Ἑλλάδα νεοημερολογῖται καί παλαιοημερολογῖται. Νά ἑνωθοῦμε ὅλα τά σωματεῖα, ὅλες οἱ ὀργανώσεις, ὅλοι οἱ ἱεροκήρυκες.

            Καί νά εἴμεθα, ἀδελφοί μου, ὅλοι ἕτοιμοι. Νά κηρύξουμε ἐπιφυλακή. Γιατί δέν ξέρουμε ἀπό ὥρα σέ ὥρα τί θά μᾶς κάνουν. Νά εἴμεθα φύλακες, γιά νά μή βρεθοῦμε κάποια στιγμή ἐκτός τῆς Ὀρθοδοξίας. Γι’ αὐτό ἀκριβῶς ἔβγαλα καί κυκλοφόρησα τό φυλλάδιο «Φύλακες, γρηγορεῖτε».

            Νά ξέρετε δέ πολύ καλά, ὅτι φύλακες στήν Ἑλλάδα εἶνε οἱ ἄρχοντες, καί πρέπει νά εἶνε οἱ ἄρχοντες. Φύλακας εἶνε ὁ ἀρχιεπίσκοπος, καί πρέπει νά εἶνε. Φύλακες εἶνε οἱ ἐπίσκοποι, φύλακες εἶνε οἱ ἱερεῖς. Φύλακας ὅμως, ὁ μεγάλος φύλακας τῆς Ὀρθοδοξίας, δέν εἶνε οὔτε ὁ βασιλιᾶς καί οἱ ἄρχοντες, οὔτε ὁ ἀρχιεπίσκοπος καί οἱ ἱεράρχαι μας, οὔτε οἱ παπᾶδες μας. Ὁ μεγάλος φύλακας τῆς Ὀρθοδοξίας εἶστε σεῖς, εἶνε ὁ εὐσεβής Ἑλληνικός λαός(²). Καί ὁ εὐσεβής Ἑλληνικός λαός ποτέ μά ποτέ του δέν θά προσκυνήσῃ τόν πάπα.

            Ἐμένα μπορεῖ νά μέ ὀνομάσουν φανατικό, μπορεῖ νά μέ ὀνομάσουν ὅ,τι θέλουν. Ἔχω πολλά τέτοια παράσημα. Κοντά στά ἄλλα παράσημα ἄς μοῦ προσθέσουν οἱ ἐχθροί μου καί ἕνα ἀκόμη παράσημο, ὅτι εἶμαι ἀντιπαπικός. Εἶμαι, καί θά εἶμαι μέχρι τέλους τῆς ζωῆς μου.

            Καί κάτι ἀκόμα, ἀδέρφια μου. Ὃπως οἱ ἀρχαῖοι Ἀθηναῖοι, πού κατοικοῦσαν στή γωνιά αὐτή τήν εὐλογημένη, ἀπήντησαν στόν Πέρση κατακτητῆ, ἔτσι θ’ ἀπαντήσουμε κ’ ἐμεῖς στίς ἀπειλές τοῦ πάπα· ἄν ποτε ἀλλάξῃ τροχιά ὁ ἥλιος, τότε κ’ ἐμεῖς θά ὑποταχθοῦμε στόν πάπα. Ἐφ’ ὅσον ὁ ἥλιος βαίνει στήν τροχιά του, ἐφ’ ὅσον ῥέουν οἱ ποταμοί, ἐφ’ ὅσον ὑπάρχει Ἑλλάς, θά μείνῃ ὀρθόδοξος. Καί θά μείνῃ ὀρθόδοξος ἡ Ἑλλάς εἰς αἰῶνας αἰώνων· ἀμήν.

            (¹) Δέν ὑπῆρχε τότε ἱεραποστολή στήν Μαγαδασκάρη. Οἱ ὀρθόδοξοι Ἕλληνες ἔφυγαν, τό ἴδιο καί οἱ Ἕλληνες ἱερεῖς. Καί ὅμως ὁ π. Αὐγουστῖνος τήν ἀναφέρει τό 1964. Σήμερα, μετά ἀπό 40 χρόνια, ὑπάρχει ἐκεῖ Ὀρθοδοξία!

            (²) Ἐπιτρέπεται οἱ πιστοί νά κρίνουν τούς ἱερεῖς καί τούς ἐπισκόπους, ὅταν αὐτοί παραβαίνουν τά δόγματα καί δέν ὀρθοτομοῦν τόν λόγο τῆς Ἀληθείας; Ἀπαντῶντας σ’ αὐτό λέμε τά ἑξῆς.

                        α’. Οἱ ἱερεῖς καί οἱ ἐπίσκοποι ἐκλέγονται ἀπό τό λαό, ἄρα κρίνονται νομίμως απ΄αυτόν.

                        β’. Στήν ἀρχαῖα Ἐκκλησία οἱ πιστοί ἤλεγξαν τόν ἀπόστολο Πέτρο, γιατί συνέφαγε μέ ἀπεριτμήτους (βλ. Πραξ. 11, 3).

                        γ’. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος δίνει ἐντολή στούς πιστούς νά ὑπενθυμίζουν στόν Ἄρχιππο – πού ἦταν ἱερεύς – τήν διακονία του (βλ. Κολ. 4, 17).

            Καί οἱ Πατέρες λένε·

                        α’. «Πρέπει οἱ ἀκροαταί νά εἶνε ἐκπαιδευμένοι στίς Γραφές καί νά κρίνουν ἄν τά λεγόμενα τῶν διδασκάλων εἶνε σύμφωνα μέ τίς Γραφές. Κι ὅσα εἶνε ξένα νά τά ἀποβάλλουν καί ἐκείνους πού ἐπιμένουν σ’ αὐτά νά τούς ἀποστρέφονται δυνατά» (Μ. Βασίλειος).

                        β’. «Τά δημοσίως λεγόμενα καί πραττόμενα δημοσίως νά ἐλέγχωνται» (Ἱ. Χρυσόστομος).

                        γ’. «Ἄν ὁ προεστώς σου εἶναι σφαλερός εἰς τήν πολιτείαν καί τά ἔργα του, μή περιεργάζεσαι. Ἄν ὅμως εἶνε σφαλερός κατά τήν πίστιν, φεῦγε καί παραίτησέ τον, ὄχι μόνο ἄν εἶνε ἄνθρωπος, ἀλλά κἄν ἄγγελος εἶνε ἀπό τόν οὐρανόν» (ἅγιος Νικόδημος Ἁγιορείτης, Περί συνεχοῦς Μεταλήψεως, σελ. 175).

                        δ’. «Μή ὑπακούετε εἰς μοναχούς, οὔτε εἰς ἱερεῖς, οὔτε εἰς ἐπισκόπους σέ ὅσα κακῶς σᾶς συμβουλεύουν νά φρονῆτε (νά πιστεύετε)» (ἅγιος Μελέτιος ὁ Ὁμολογητής).

                        ε’. «Πῶς γίνεται νά μή κολασθῇ αὐτός πού κάνει ὅτι δέν βλέπει καί σιωπᾷ, ὅταν οἱ θεϊκοί νόμοι καί οἱ κανόνες ὑβρίζωνται!» (Ἱ. Χρυσόστομος, λόγος εἰς Βαβύλαν).

                        στ’. «Πρέπει νά δείχνωμε γιά τήν Ἀλήθεια θάρρος, ἀκόμη κι ἄν σκανδαλίζωνται μερικοί» (Μ. Βασίλειος).

                        ζ’. «Καθένας πού λέει πράγματα διαφορετικά ἀπό τά διατεταγμένα, ἀκόμη κι ἄν εἶνε ἀξιόπιστος ἤ νυστευτής κι ἄν κάνῃ θαύματα καί ἀσκητεύῃ καί προφητεύῃ, ἄς σοῦ φαίνεται ὡς ἕνας λύκος, ὁ ὁποῖος ἐνδεδυμένος μέ δέρμα προβάτου φθείρει καί ἀφανίζει τά πρόβατα» (ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος).

                        η’. «Ἐάν ὁ ἐπίσκοπος ἤ ὁ πρεσβύτερος, οἱ ὄντως ὀφθαλμοί τῆς Ἐκκλησίας, κακῶς ἀναστρέφωνται καί σκανδαλίζωσι τόν λαόν, χρή τούτους ἐκβάλλεσθαι. Συμφέρον γάρ ἄνευ αὐτῶν συναθροίζεσθαι εἰς εὐκτήριον οἶκον, παρά μετ’ αὐτῶν ἐμβληθῆναι ὅπως Ἄννας καί ὁ Καϊάφας εἰς τήν γέενναν τοῦ πυρός» (Μ. Ἀθανάσιος, ΒΕΠΕΣ 33, 199).

                        θ’. Τόν παραπάνω λόγο τοῦ Μ. Ἀθανασίου κατοχυρώνει καί ὁ 31^ος Ἱ. Κανών τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, καί ὁ 15^ος τῆς ΑΒ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου τοῦ 861 ἐπί Μ. Φωτίου.

            Πηγή: «ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ» ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΡΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ, ΦΛΩΡΙΝΑ 2007 (Β’ ἒκδοσι). Ἐκδόσεις: Ἀνδρονίκη Π. Καπλάνογλου 50100 ΚΟΖΑΝΗ τηλ. 24610 – 26668, 25139.

            Οἱ Εἱκόνες στό κείμενο ἔχουν τεθεῖ ἀπό τόν συντάκτη τῆς ἀνάρτησης.