Προφητικές ὑποθῆκες ἀνθολογημένες ἀπό τό βιβλίο «ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ» Τοῦ Ἐπισκόπου κυροῦ Αὐγουστίνου Καντιώτου.
Ὁ Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός πάλεψε μέ τό μεγάλο θηρίο, τόν πάπα, πού τόσα χρόνια βασανίζει τόν κόσμο. Καί τώρα στά χρόνια μας – τί θά δοῦνε τά ματάκια μας…, προτιμότερο νά μᾶς πάρῃ ὁ Θεός ἀπό τόν κόσμο τοῦτο, παρά νά δοῦμε τίς κακές ἡμέρες πού ἔρχονται – κακά σημάδια ἔχομε. Ἂς γλεντᾶνε, ἄς διασκεδάζουν, ἄς βγάζουν τά μάτια τους ἔρχεται ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ. Χειρότερη ἀπό ἐκείνη πού ζήσαμε τό 1940. Θυμᾶστε τήν πεῖνα, θυμᾶστε τή δυστυχία, θυμᾶστε τή σκλαβιά; Θυμᾶστε αὐτά πού ζήσαμε ὅλοι ὅσοι μείναμε πιστοί στήν πατρίδα καί τήν Ἐκκλησία; Ἔρχονται πάλι τέτοιες ἡμέρες.
Θεολόγοι, παπάδες, δεσποτάδες, πατριαρχάδες μᾶς λένε νά πᾶμε νά προσκυνήσουμε τόν πάπα. Πέφτουμε ἀπό τό θρόνο, μά τόν πάπα δέν προσκυνᾶμε. Καί τρεῖς μητροπόλεις, τῆς Ἐλευθερουπόλεως τῆς Φλωρίνης καί τῆς Παραμυθιᾶς, παύσαμε τό μνημόσυνο τοῦ πατριάρχου Ἀθηναγόρα. Γιατί; Θέλει μέ τό ζόρι νά μᾶς κάνῃ φράγκους. Δέν θά γίνουμε φράγκοι. Τό γράψαμε στόν Ἀθηναγόρα· εἴμεθα ἕτοιμοι καί τό θρόνο καί τή ζωή μας νά χάσωμε, παρά νά προσκυνήσωμε τόν πάπα. Ἔρχονται τέτοιες κακές ἡμέρες· ὅλοι θέλουν νά πᾶμε στόν πάπα.
Ἐγώ νομίζω, ὅτι πρέπει νά μείνουμε ὀρθόδοξοι. Ὀρθόδοξοι ὅπως καί οἱ πατέρες μας, ὀρθόδοξοι ὅπως γενεαί γενεῶν, ὅπως φωνάζει ὁλόκληρος ἡ Ἱστορία. Εἴμαστε παιδιά τῶν προμάχων τῆς Ὀρθοδοξίας, τοῦ Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ καί τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου, εἴμεθα παιδιά τοῦ ἁγίου Νικολάου, εἴμεθα παιδιά τοῦ ἁγίου Δημητρίου, εἴμεθα παιδιά τῆς Ὀρθοδοξίας, καί κανείς μας, μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, δέν θά τήν ἀρνηθῇ.
Ἂς παρακαλέσωμε τό Θεό, νά μᾶς κρατήσῃ ὅλους ἑνωμένους, πιστούς εἰς τήν ἁγία μας Ὀρθοδοξία, τῆς ὁποίας τό κάλλος εἶνε ἀμήχανον καί ἡ δόξα εἶνε ἀπερίγραπτος.
Γνωρίσματα ὀρθόδοξου κληρικοῦ
Ἀγαπητοί, πρέπει νά ὀμολογήσωμε μιά πικρά ἀλήθεια. Οἱ πιστοί, πού ἀγωνίζονται γιά νά κρατήσουν τήν Ὀρθοδοξία, εἶνε ὀλίγοι. Τό ῥεῦμα τό μεγάλο καί τό ἀπέραντο εἶνε ἐκεῖνοι πού σιγά – σιγά ἔχουν ἀπομακρυνθῆ ἀπό τήν ὀρθόδοξο πίστι.
Θά πῶ ἕνα λόγο, πού ποτέ δέν τόν εἶπα. Θά τόν πῆτε ἐγωϊστικό, ἀλλά σᾶς δίνω μία ζυγαριά, γιά νά ζυγίσετε παπάδες, δεσποτάδες καί ὅλο τόν κλῆρο καί ὅλους τούς θεολόγους. Ἡ ζυγαριά αὐτή ποιά εἶνε; Ποιό εἶνε τό γνώρισμα τοῦ παπᾶ; Νά μαζεύῃ πρόσφορα; Νά κάνῃ ὡραῖες ἀκολουθίες; Νά κηρύττῃ χαριτωμένα καί νά χρηστολογῇ ἀπό τοῦ ἄμβωνος καί νά δακρύζουν τά μάτια μερικῶν δεσποιναρίων γιά τούς στοχαστικούς του λογισμούς; Ποιό εἶνε τό γνώρισμα τοῦ παπᾶ καί τοῦ δεσπότη σ’ αὐτά τά δύσκολα χρόνια;
Τό γνώρισμα τοῦ δεσπότη καί τοῦ παπᾶ εἶνε ἡ μαχητικότης, ἡ παρρησία. Εἶνε ἐκεῖνο πού εἶπε ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὅτι «Οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται» (Β’ Τιμ. 3, 12). Ἄν δῆτε παπᾶ, ἄν δῆτε θεολόγο, ἄν δῆτε μητροπολίτη καί ἀρχιεπίσκοπο, πού δέν διώκεται, ἀλλ’ ἀπολαύει τῆς ἀγάπης καί τῆς ἐκτιμήσεως ὅλων, τότε ἔχει ἐφαρμογή ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ «Οὐαί ὅταν καλῶς ὑμᾶς εἴπωσι πάντες οἱ ἄνθρωποι» (Λουκ. 6, 26)· νά ξέρετε πολύ καλά, ὅτι αὐτός δέν βαδίζει καλῶς. Ἤ ἄν λέγεται ὀρθόδοξος καί δέν θέλῃ ν’ ἀντιμετωπίσῃ τό ρεῦμα, τήν χιονοστιβάδα αὐτή πού κατέρχεται γιά νά διαλύσῃ τόν κόσμο. Ὁ παπᾶς ὁ ὀρθόδοξος πάει κόντρα μέ τά ρεύματα. Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος ἕνας ἦτο, ἀλλά κράτησε στούς ὤμους του ὡς Ἄτλας ὁλόκληρη τήν Ὀρθοδοξία. Ὁ Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός ἕνας ἦτο, ἀλλά κράτησε στά χέρια του ὁλόκληρη τήν Ὀρθοδοξία. Ὁ ἱερός Φώτιος τά ἴδια. Ὀλίγοι εἶνε, ἀλλά δέν νικάει κανείς μέ τά νούμερα, νικάει μέ τήν πίστι. Γιατί ὅσο ἀξίζει ἕνας πιστός παπᾶς, ὅσο ἀξίζει ἕνας πιστός ἐπίσκοπος, ὅσο ἀξίζει ἕνας πιστός ἀρχιεπίσκοπος, ὅσο ἀξίζει ἕνας λαϊκός καί μία γυναῖκα, δέν ἀξίζει ὁλόκληρος ὁ ντουνιᾶς. Λοιπόν νά μή πτοούμεθα, διότι γίνεται αὐτή ἡ προδοσία τῆς πίστεώς μας δεξιά καί ἀριστερά….
Ὅσοι ἀγαπᾶτε τό Χριστό, ὅσοι ἀγαπᾶτε τήν Ἐκκλησία, ἔχουμε τήν Παναγία μαζί μας, ἔχουμε μαζί μέ ὅλους ἐκείνους πού ἀγωνίστηκαν καί ἀγωνίζονται γιά τήν ὀρθόδοξο πίστι μας. Ὅσοι εἶνε μέ τό διάβολο, νά κάτσουν κάτω, νά κλείσουν τά στόματά τους. Διότι διάβολος εἶνε ἡ δειλία των, διάβολος εἶνε ἡ δελεαστικότης των, διάβολος τά ἐπιχειρήματά των, πού ζητοῦν νά ψυχράνουν μιά χούφτα ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι βασανίζονται καί τυραννοῦνται καί διώκονται γιά τήν πίστι τοῦ Χριστοῦ μας.
Ἐμεῖς ἔχομεν ἀνέκαθεν ὡς σύνθημα τόν ὅρκο τῶν ἐφήβων τῶν Ἀθηνῶν. Τά παλληκάρια τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδος ἐπάνω ἀπό τήν Ἀκρόπολι ὡρκιζόταν καί λέγανε· «Ἤ μόνος ἤ μετ’ ἄλλων τά ὅσια καί ἱερά ὑπερασπιῷ». Καί ἐγώ, μικρός στρατιώτης, τό δηλώνω παρρησίᾳ· Ἤ μόνος ἤ μετ’ ἄλλων τά ὅσια καί ἱερά τῆς πίστεως θά τά ὑπερασπίσω μέχρι τελευταίας ῥανίδος τοῦ αἵματός μου. Κ’ ἐσεῖς, ἀντί χειροκροτημάτων ματαίων, τά ὁποῖα οὐδέν λέγουν, ἀντί ἐπαίνων, νά προσευχηθῆτε πολύ. Γιατί οἱ ὀρθόδοξοι ἔμειναν ὀλίγοι, καί ἡ μάχη ἐπεκτείνεται, καί θά βρεθῶμεν πρό νέων γεγονότων. Ὄχι μόνο στήν μικρά μας Ἑλλάδα, ἀλλά καί εἰς ὅλα τά πλάτη καί τά μήκη τῆς γῆς ὁ ἑωσφόρος ἔχει ἐκστρατεύσει, καί λυσσάει γιά νά ξερριζώσῃ μέσα ἀπό τά στήθη τῶν ἀνθρώπων τήν ὀρθόδοξο πίστι….
(20 Απριλίου 1907 – 28 Αυγούστου 2010)
Πηγή: «Εἴμαστε προετοιμασμένοι γιά διωγμούς καί κατακόμβες; Προφητικές ὑποθῆκες ἀνθολογημένες ἀπό τό βιβλίο ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ Ἐπισκόπου Αὐγουστίνου Καντιώτου» Ἒκδοσις – προσφορά «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ» ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2011. (Σελ. 17)
Οἱ Εἰκόνες τοῦ κειμένου, ἔχουν τεθεῖ ἀπό τόν συντάκτη τῆς ἀνάρτησης.
