†Ἀρχιμανδρίτη Χριστοφόρου Ἀθ. Καλύβα
Ἱεροκήρυκος

Ποιητική ἀπόδοση τοῦ Εὐαγγελίου τῆς Κυριακῆς Η’ Ματθαίου (Ματθ. ιδ’ 14 – 22)
Πλήθη ἄπειρα, ὄχλος πολύς μ’ ἀρρώστους καρτεροῦσε
Ἐκεῖνον πού μ’ ἁπλοχεριά τά δῶρα του σκορποῦσε
Σ’ ὅλον τόν κόσμο: Τό Χριστό. Καί σ’ ὅλους τά ἐλέη
Παρεῖχεν ὁ Φιλάνθρωπος. Αὐτά πού λαχταροῦσε
Κάθε ψυχή στόν πόνο της τό λυτρωμό της νἄβρη
Τυφλοί, χωλοί, παράλυτοι, κωφοί, δαιμονισμένοι
Τή γιατρειά τους βρίσκανε στή θεία καλωσύνη
Τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ μέσ’ στῇς ζωῆς τή δίνη.
Ἔνοιωθαν τήν ἐπίσκεψι, Θεοῦ τήν παρουσία
Φῶς μέσα στά σκοτάδια τους. Πλούσια ἡ εὐλογία
Μιά συντροφιά στήν ἐρημιά. Στόν πάγο τοῦ χειμῶνα
Μιά ζεστασιά κι’ ἀσφάλεια στό δρόμο, στήν πορεία.
Εἶχε τελειώσει ὁ λόγος του κι’ ἄρχισε να σουρπώνη
Καί τά χωριά ἦσαν μακρυά. Κι’ ἔρημος ἁπλωνόταν.
Κύριε, τοῦ λέν οἱ μαθηταί, ἀπόλυσε τούς ὄχλους
Να κατεβοῦνε στά χωριά, τρόφιμα ν’ ἀγοράσουν
Γιατί μεγάλοι καί μικροί σίγουρα θά πεινάσουν.
Καί ὁ Χριστός τούς ἀπαντᾷ: ἀνάγκη δέν ὑπάρχει
Να διαλυθοῦν μέσ’ στά χωριά τροφές γιά ν’ ἀγοράσουν
Σεῖς θά τούς δῶστε τίς τροφές. Κι’ αὐτοί θά παραμείνουν
Μ’ ἐντύπωσι τῶν λόγων μου πού δεν θά τούς ξεχάσουν.
Μά, Κύριε ἐμεῖς δέν ἔχουμε τροφές για τόσο πλῆθος
Πέντε καρβέλια τοῦ ψωμιοῦ καί δυό ψαράκια μόνο
Κι’ εἶναι χιλιάδες στόματα, χιλιάδες καί στομάχια
Κι’ ἀμέτρητα χρειάζονται νά χορτασθοῦν κομμάτια.
Κι’ εἶπε ὁ Χριστός: Καλέσατε τά πλήθη νά καθίσουν
Κάτω στό χόρτινο χαλί τῆς γῆς. Καί σάν ἐπῆρε
Στά χέρια του τά ὑπάρχοντα ψωμιά καί τά δυό ψάρια
Τά εὐλόγησε καί τἄκοψε κι’ εἶπε στούς μαθητάς του:
Πάρτε τα καί μοιράστε τα στούς ὄχλους γιά νά φᾶνε
Κι’ ἔφαγαν κι’ ἐχορτάστηκαν καί πέρσεψαν ἀκόμα
Τόσα πού γέμισαν καλά τά δώδεκα κοφίνια
Κι’ ἦσαν χωρίς νά προστεθοῦν παιδάκια καί γυναῖκες
Πέντε χιλιάδες στιβαχτές ἄνδρες, σωστά δελφίνια.

(1904 – 1992)
ΠΗΓΗ: Τό βιβλίο τοῦ μακαριστοῦ Ἱεροκήρυκος Ἀρχιμ. Χριστοφόρου Ἀθ. Καλύβα: «ΛΑΛΕΙ ΚΥΡΙΕ…. ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟΝ», 1980.
Ἡ Εἰκόνα τοῦ κειμένου καί ἡ φωτογραφία ἔχουν τεθεῖ ἀπό τόν συντάκτη τῆς ἀνάρτησης.