τοῦ νομοφύλακτος Ἰωάννου τοῦ Εὐγενικοῦ
Παράκλητε ἀγαθέ, τό Πνεῦμα τό ἅγιον, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, τό ἐκ τοῦ Πατρός ἀφράστως καί ἀπερινοήτως ἐκπορευόμενον, τό συμπληρωτικόν τῆς ἁγίας καί ζωαρχικῆς Τριάδος, τοῦ ἑνός Θεοῦ ἡμῶν, τό σύν Πατρί καί Υἱῷ συμπροσκυνούμενον καί συνδοξαζόμενον, ὁ ἀληθῶς ἀληθής Θεός καί θεοποιός, ὁ ἁγιάζων καί φωτίζων καί ναοποιῶν σεαυτῷ τούς ἀξίους τῆς σῆς ὑποδοχῆς καί χάριτος. Ὁ συνδημιουργός τῷ πρώτῳ Νῷ καί Λόγῳ πάσης νοητῆς τε καί αἰσθητῆς κτίσεως, ὁ συνευδοκήσας ἐν τῇ πρός ἡμᾶς ἐπιδημίᾳ καί σαρκώσει τοῦ συναϊδίου σου Λόγου καί συναγιάσας τήν φύσιν ἡμῶν, καί μετά τήν ἔνδοξον αὐτοῦ εἰς οὐρανούς ἀνάληψιν, κατελθών οὐσιωδῶς ἐπί τῆς γῆς, ὁ πανταχοῦ παρών καί τά πάντα πληρῶν, καί ἐν εἴδει πυρίνων γλωσσῶν ἐπιφανεῖς τοῖς ἁγίοις Ἀποστόλοις, καί ἐμπλήσας αὐτούς τῆς ἀφράστου χάριτος καί δυνάμεως, καί δι’ αὐτῶν τήν οἰκουμένην ἅπασαν εἰς ἐπίγνωσιν τῆς ἀληθείας ὁδηγήσας.
Αὐτός, οὐράνιε Βασιλεῦ, φιλάνθρωπε, φιλόδωρέ τε καί μεγαλόδωρε, εὐσυμπάθητε καί πολυέλεε, ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν καί ζωῆς χορηγός, ἐπίβλεψον εὐμενῶς ἐξ ἱερῶν ὑψωμάτων τῆς ἁγίας δόξης σου ἐπί τήν ἐμήν ταλαιπωρίαν καί ταπεινότητα ἐν τῇ παρούσῃ ἡμέρᾳ καί ὥρᾳ καί ἐν παντί καιρῷ καί τόπῳ, ἐνῷ ἀναξίως ἐπικέκλημαι τό σόν πανάγιον καί προσκυνητόν ὄνομα, καί μή βδελύξῃ με, Φιλάγαθε, διά τάς ἀπό βρέφους μέχρι τοῦ νῦν ἀτόπους πράξεις καί ἀλογίας καί ἁμαρτίας μου. Ἀλλ’ ὡς συνήργησας πάλαι τῷ Μανασσῇ καί τῷ Δαβίδ πρός μετάνοιαν, ὡς τῷ εὐγνώμονι λῃστῇ ἐπί σταυροῦ, ὡς τῇ πόρνῃ πρός ἐπιστροφήν ἀγαθήν, ὡς ἐνέπνευσας τοῖς ἁγίοις Προφήταις καί Θεολόγοις, καί ἐλάλησας δι’ αὐτῶν, ὡς καί νῦν καί ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος, πᾶσι τοῖς βουλομένοις, πρός ἀρετήν καί θεῖον φόβον ἐπικουρεῖς, οὕτω κἀμοί τῷ ἁμαρτωλῷ βοήθησον, ἐπί τήν σήν ἱλαρότητα καί τήν χάριν προστρέχοντα.
Ἀνάγαγέ με τοῦ βυθοῦ τῆς ματαιότητος καί τῆς ἀβύσσου τῆς ἀγνοίας καί τῆς πωρώσεως, ὁ ἐλευθερώσας τόν κόσμον ἀπό τῆς πλάνης τοῦ ἐχθροῦ. Ἁγίασόν με τῇ ζωοποιῷ δυνάμει σου, ἡ ἁγιαστική φύσις, τό προαιώνιον φῶς, παρ’ οὗ πᾶσα ἐπί τήν κτίσιν ἡ τῶν ἀγαθῶν χορηγία πηγάζεται, φλέξον μου τόν ἄμετρον συρφετόν τῶν παραπτωμάτων, ὁ συμφλέξας τάς μηχανάς τοῦ ἀποστάτου δράκοντος τῷ πυρί τῆς ἀΰλου σου θεότητος. Σύντριψον τήν κεφαλήν αὐτοῦ ὑπό τούς πόδας μου ἐν εἰρήνῃ, ὅπλοις φωτός περιστοίχισον, θυρεῷ πίστεως περιφρούρησον, θώρακι δικαιοσύνης περιχαράκωσον, ῥήματι Θεοῦ τό στόμα μου καθαγίασον· Πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου, καί πνεύματι ἡγεμονικῷ τό τῆς ἐμῆς διανοίας ὀλισθηρόν στήριξον, στέψον με νοητῶς, αἰωνίῳ στεφάνῳ δόξης καί τιμῆς τῆς παρά σοί, τῷ χορῷ τῶν ἱερῶν ἀρετῶν με καταγλάϊσον, ὁ συνέχων πᾶσαν τήν δύναμιν τῶν οὐρανῶν· δόξασόν με, Παράκλητε ἀγαθέ, τοῖς σοῖς ποικίλοις χαρίσμασι, δώρησέ μοι πνεῦμα σοφίας, συνέσεως, βουλῆς, ἰσχύος, γνώσεως, εὐσεβείας, φόβου Θεοῦ· θρέψον με τοῖς ἁγίοις σου καρποῖς, ὁ ἐμπιπλῶν πᾶν ζῷον εὐδοκίας καί χάριτος· ἐγκρατείᾳ καί ἀπαθείᾳ τήν ἐμήν ζωήν ἐξασφάλισον, πραότητος ἱλαρότητι τήν καρδίαν ἀγάθυνον, πίστεως στερεότητι τήν οἰκίαν τῆς ψυχῆς οἰκοδόμησον, ἀγαθωσύνης γαλήνῃ τούς λογισμούς συντήρησον, χρηστότητος συμπαθείᾳ τήν ἀγνώμονά μου προαίρεσιν μάλαξον, μακροθυμίας ἀνοχῇ τήν ῥαθυμίαν μου διόρθωσον, εἰρήνην γλυκεῖαν ταῖς δυνάμεσι τῆς ἐμῆς ψυχῆς δώρησαι, χαρᾷ τελείᾳ τήν ἐξ ἁμαρτίας μοι λύπην ἀφάνισον, καί διά τῆς εἰς τόν πλησίον καθαρᾶς ἀγάπης πρός τήν σήν ἀγάπην με τελείωσον.
Σύ, Παράκλητε ἀγαθέ, τόν νοῦν μου σκοτισθέντα τῷ ζόφῳ τῶν παθῶν, τῇ αἴγλῃ τῆς σῆς σωτηριώδους δυνάμεως φώτισον· τόν λόγον ὑπαχθέντα ἀλογίᾳ συνέτισον, καί κατακρατεῖν τῶν ἀλόγων ὀρέξεων παρασκεύασον, καί εἰς ὁδόν εὐθεῖαν τοῦ ἁγίου σου θελήματος ὁδήγησον. Τό πνεῦμά μου ἐκλεῖπον τῇ ψύξει τῆς ῥαθυμίας, καί νεκρωθέν τῷ κρυμῷ τῆς ἁμαρτίας, τῇ ζωογόνῳ σου χάριτι θέρμανον, τόν θυμόν τρέψον κατά μόνης τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ ὀλοθρευτοῦ ὄφεως, τήν ἐπιθυμίαν πρός σέ μόνον τῶν ἐφετῶν τό ἀκρότατον, τό λογικόν οἰκονομεῖν πάντα καί διευθετεῖν κατά τό σόν πανάγιον θέλημα, καί ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ μέ προσκυνεῖν σε τόν παράκλητον Θεόν, καί σοί λατρεύειν, σέ δοξολογεῖν, σέ ὑμνεῖν, σοί εὐχαριστεῖν ἐν παντί καταξίωσον, ὁ διά παντός εἰς αἰῶνας ὑπό τῶν ἁγίων ἀσωμάτων Δυνάμεων ἐν τοῖς ὑψίστοις δοξολογούμενος.
Σύ, Παράκλητε ἀγαθέ, Θεέ ὑπεράγαθε, ὁ τελεσιουργός τῶν ἁγίων μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας, διά σοῦ ἀνεγεννήθην καί ἀνεπλάσθην καί ἀνεμορφώθην καί ᾠκειώθην Θεῷ, διά σοῦ βασιλικῷ χρίσματι ἐσημειώθην καί ἐσφραγίσθην ἐν μερίδι Θεοῦ καί δωρεᾷ τῆς σῆς χάριτος, διά σοῦ τῆς ἀθανάτου τραπέζης τῶν ζωοποιῶν μυστηρίων ἠξιώθην, καί σύμμορφος γίνομαι Χριστοῦ καί Θεός κατά χάριν. Σύ τῆς ἱερωσύνης αὐτουργός, τοῖς ὑπό ζυγόν εἰς σωφροσύνην συνεργός, τοῖς παρθένοις τῆς ἁγνείας χορηγός, τοῖς ἐκδημοῦσι τοῦ βίου πρός μετάνοιαν ὁδηγός· σύ μοι βοήθησον κινδυνεύοντι, συμμάχησον τῇ ἀφάτῳ δυνάμει σου, Παντοδύναμε· ἀντιλαβοῦ τῆς ἀσθενείας μου καί φεῖσαι τῆς ἀμελείας καί ῥαθυμίας μου. Μή ἐάσῃς με παίγνιον κεῖσθαι τοῖς ψυχοφθόροις δαίμοσι, μή ἐγκαταλίπῃς με αἰχμάλωτον τοῖς αἰσχίστοις πάθεσιν· ἀλλά δός, Εὐσυμπάθητε, μέχρι τελευταίας ἀναπνοῆς, ἐν ἁγνείᾳ καί προσοχῇ καί θείῳ φόβῳ τό τέλος τοῦ παρόντος βίου διανύσαντι, καί τάς ἀπαρχάς τῆς μελλούσης ἀϊδίου ζωῆς καί τρυφῆς ἐντεῦθεν καθαρῶς πληροφορηθέντι, τῶν οὐρανίων ἀγαθῶν ἐπιτυχεῖν, καί σέ τόν δεδοξασμένον παράκλητον Θεόν δοξάζειν καί εὐχαριστεῖν, καί προσκυνεῖν σύν τῷ Πατρί καί τῷ Υἱῷ εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
ΠΗΓΗ: ΜΕΓΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΤΑΡΙΟΝ Α. ΣΙΜΩΝΩΦ. (Σελ. 66). ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΑΣ. ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ.
Ἡ Εἰκόνα τοῦ κειμένου, ἔχει τεθεῖ ἀπό τόν συντάκτη τῆς ἀνάρτησης.
