Τῇ Η’ (8η) τοῦ μηνός Ἀπριλίου ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς Ἰωάννης ὁ ναύκληρος, ὁ ἐν τῇ Κῷ μαρτυρήσας ἐν ἔτει αχξθ’ (1669), πυρί τελειοῦται.
Πλεύσας θάλασσαν ἐν πυρί τήν τοῦ βίου,
Ναύκληρ’ ἔφθασας εἰς γαληνούς λιμένας.
ΙΩΑΝΝΗΣ ὁ τοῦ Χριστοῦ Ἅγιος Νεομάρτυς ἠξιώθη τῶν μαρτυρικῶν στεφάνων ἐν τῇ νήσῳ Κῷ κατά τό ἔτος αχξθ’ (1669), ἔλαβε δέ χώραν τό Μαρτύριον αὐτοῦ οὕτως: Ἀγαρηνοί τινες, ἄγνωστον διά ποίαν αἰτίαν, μεταχειρισθέντες ἐπ’ αὐτοῦ μαγικάς τινας τέχνας, τόν ἔκαμαν ἔξω φρενῶν καί ἔπειτα τόν ἐτούρκευσαν. Μετ’ ὀλίγας δέ ἡμέρας, ἐλθών εἰς αἴσθησιν καί ἀντιληφθείς ἑαυτόν περιτετμημένον καί λευκόν σαρίκιον φέροντα εἰς τήν κεφαλήν, ἐλυπήθη διά τό κακόν τό ὁποῖον ἔπαθε καί ἀπορρίψας τό σαρίκιον ἔζη πάλιν χριστιανικῶς καί μετανοῶν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ μέ δάκρυα καί στεναγμούς διά τό ἀκούσιον πταῖσμα του.
Ἰδόντες οἱ Ἀγαρηνοί ὅτι μετεμελήθη καί εἶναι πάλιν Χριστιανός, ἐπέπεσον κατ’ αὐτοῦ μέ ὁρμήν καί ἀφ’ οὗ τόν ἔδειραν ἀνηλεῶς, τόν ἔρριψαν εἰς τήν φυλακήν, μετ’ ὀλίγας δέ ἡμέρας τόν ἐξήγαγον πάλιν ἐκεῖθεν καί προσεπάθουν μέ διαφόρους τρόπους νά τόν μεταστρέψουν εἰς τήν θρησκείαν των. Πολλά τοῦ εἶπαν διά τοῦτο καί πολύ τόν ἠπείλησαν. Ἀλλ’ ὁ Μάρτυς εἰς οὐδέν ταῦτα ὑπελόγιζεν, ἀλλ’ ἔλεγεν· «Ἐγώ εἰς τόν Κύριόν μου Ἰησοῦν Χριστόν πιστεύω καί τοῦτον ὀμολογῶ Θεόν ἀληθινόν, ἐξ ὅλης μου ψυχῆς καί καρδίας. Διότι Αὐτός μέλλει νά κρίνῃ τόν κόσμον ἅπαντα καί τούς ζῶντας καί τούς νεκρούς· τήν δέ ἰδικήν σας θρησκείαν ἀποστρέφομαι καί εἶμαι ἕτοιμος νά ὑπομείνω εἰς ὅσας βασάνους καί ἄν μέ ὑποβάλετε διά τήν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ μου».
Τότε ἐκεῖνοι, βλέποντες τό ἀμετάπειστον τῆς γνώμης τοῦ Μάρτυρος, τόν ἥρπασαν μέ θυμόν καί δέροντες καί ἀπωθοῦντες καί λακτίζοντες αὐτόν, παρουσιάσθησαν εἰς τόν κριτήν καί ἐμαρτύρησαν ὅτι ἐνῷ ὡμολόγησε πίστιν εἰς τήν θρησκείαν των, κατόπιν μετεμελήθη καί ἐπέστρεψε καί πάλιν εἰς τόν Χριστόν. Ὅθεν ὁ κριτής ἐπρόσταξε καί τόν ἔδειραν καί πάλιν ἀνηλεῶς, ἀφοῦ δέ εἶδεν ὅτι δέν ἐννοεῖ νά πεισθῇ ἐξέδωκε κατ’ αὐτοῦ τήν τελευταίαν ἀπόφασιν, νά τόν καύσουν. Ἀνάψαντες λοιπόν μεγάλην πυράν, τόν ἔκαυσαν καί οὕτως ἐγένετο θυσία καθαρά καί ἄμωμος εἰς τόν Χριστόν. Ἐτελειώθη λοιπόν καί ἔλαβε χαίρων τοῦ Μαρτυρίου τόν στέφανον, ἀξιωθείς καί τῆς τῶν οὐρανῶν Βασιλείας· οὗ ταῖς ἁγίαις πρεσβείαις λυτρωθείημεν καί ἡμεῖς τῶν παρόντων φθαρτῶν καί τύχοιμεν τῆς ἐκ δεξιῶν τοῦ Χριστοῦ παραστάσεως ἐν τῇ ἀγήρῳ μακαριότητι. Ἀμήν.
Ταῖς τῶν σῶν Ἁγίων πρεσβείαις Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς.
ΠΗΓΗ: ΒΙΚΤΩΡΟΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ, ΜΕΓΑΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΜΟΣ Δ’ (ΣΕΛ. 176) ΕΚΔΟΣΙΣ Γ’ 1968.
Οἱ Εἰκόνες καί οἱ φωτογραφίες τοῦ κειμένου, ἔχουν προστεθεῖ ἀπό τόν συντάκτη τῆς ἀνάρτησης.
