Ποιητική ἀπόδοση τοῦ Εὐαγγελίου τῆς Κυριακῆς ΙΔ’ ΛΟΥΚΑ, Λουκᾶ ιη’ 35 – 43
† Ἀρχιμανδρίτῃ Χριστοφόρου Ἀθ. Καλύβα
Ἱεροκήρυκος
* * *
Πλησίαζεν ὁ Κύριος σέ Ἱεριχώ τήν πόλι
Ν’ ἀνάψῃ ἐκεῖ τό ἅγιο φῶς τῆς ποθητῆς ἀλήθειας
Πού ἦταν κρυμμένο ἀπ’ τίς γενιές τοῦ Κόσμου ἀπό τότε
Πού σήμανε τό γκρέμισμα ἡ πτῶσι πρωτοπλάστων.
Κι’ ἦρθαν σκοτάδια ὁλόπηχτα καί σκέπασαν τό πλάσμα
Καί ζοῦσε μεσ’ τήν ἄγνοια χωρίς θεογνωσία
Σέ μιά κατάντια μιᾶς ζωῆς χωρίς σκοπό κι’ ἀξία
* * *
Στό δρόμο, καί σέ μιά γωνιά, τυφλός ἕνας ἐπαίτης
Ἀκούει θόρυβο πολύ, ὀχλοβοή, κουβέντες.
Κι’ ἐρώτησε περίεργα κι’ ἐπίμονα: τί τρέχει;
Κι’ ἔλαβε τὴν ἀπάντησι ὅτι ὁ Ναζωραῖος
Περνάει ἀκολουθούμενος ἀπό χιλίαδες ὄχλου
* * *
Τότε ὁ τυφλός ἐβόησε μέ πίστι καί μέ πόνο:
Ἰησοῦ, Υἱέ Δαυΐδ, Κύριε, ἐλέησέ με!
Κι’ ἦταν τόσο σπαρακτική ἡ φωνή καί πονεμένη
Ὥστε οἱ διαβάτες μέ θυμό καί ἀγανακτισμένοι
Τοῦ εἶπαν νά πάψῃ γοερά, θρηνώδικα νά κράζῃ.
Ἀλλ’ ὁ τυφλός πού πίστευε πώς ἦρθε ἡ εὐκαιρία,
Νά γιατρευτοῦν τά μάτια του ἀπό τό φῶς τοῦ Κόσμου,
Ἔκραζε δυνατώτερα: Κύριε, ἐλέησέ με!
* * *
Τότε ὁ Κύριος διέταξε μπροστά του νά τόν φέρουν.
Καί σάν τόν φέραν, ρώτησε: τί θέλεις ἀπό μένα;
Νά ἀναβλέψω, Κύριε. Νά ἰδῶ τό φῶς μου πάλι.
«Ἀνάβλεψε», τοῦ εἶπε ὁ Χριστός. Ἡ πίστι σου ἡ μεγάλη
Διπλό τό φῶς πού σούλειπε καί σήμερα στό δίνει.
Κι’ αὐτοστιγμεί γιατρεύτηκε. Φῶς! Εἶπε, φῶς! Νά! Βλέπω!
* * *
Κι’ ἀκολουθώντας τό Χριστό, δόξαζε τό Θεό του
Πού ἔστειλε τή Χάρι του κι’ ἀνέβλεψεν ἀμέσως
Μέ τ’ ἅγια λόγια τοῦ Χριστοῦ τοῦ Υἱοῦ Θεοῦ καί Λόγου
Ἐνῶ ὁ Λαός ἀνέμελπε ὕμνους στό Φωτοδότῃ
Στόν ἀγαθό καί στοργικό Πατέρα δώρων δότῃ
Σ’ ὅσους πιστεύουνε βαθειά, δέν μοιάζουν τοῦ προδότη.
ΠΗΓΗ: Από τό βιβλίο τοῦ μακαριστοῦ Ἱεροκήρυκος Ἀρχιμ. Χριστοφόρου Ἀθ. Καλύβα: «ΛΑΛΕΙ ΚΥΡΙΕ…. ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟΝ», 1980 (σελ. 461 – 462).
