M

Close

Ἱστορίες ἀπό τό μέτωπο στόν πόλεμο τοῦ 1940, «Τό Εὐαγγέλιο ἀσπίδα»

Ἄλλο ἕνα βράδυ ἔφθασα στά μαγειρεῖα τοῦ λόχου, πού ἦταν μέσα σ’ ἕνα χαμόσπιτο. Ἐρχόμουνα ἀπό μακρυά. Ἔφερνα τρόφιμα ἀπό τόν ἐφοδιασμό. Οἱ τσολιάδες εἶχαν μεγάλη φωτιά. Μέ δέχτηκαν ὅλοι μέ χαρά καί μοῦ παραχωροῦσαν τήν θέση τους, γιά νά στεγνώσω. Μέ χαιρέτησε κι’ ἕνας μέ πολύ ἐνθουσιασμό καί οἰκειότητα.

– Δέν μέ γνωρίζεις; ἐρωτᾶ.

– Ὄχι, τοῦ λέγω.

– Γιά σκέψου….

– Ὅσο καί νά σκεφθῶ, δέν σέ γνωρίζω.

– Πρέπει νά μέ γνωρίσης, ἐπιμένει αὐτός.

– Ἄν δέν μοῦ πῆς τ’ ὄνομά σου δέν μπορῶ νά σέ γνωρίσω. Ἐδῶ ἐπάνω παραμορφωθήκαμε….

Δέν μοῦ τό εἶπε… Ἔπειτα ἀπό δύο ὧρες συζήτησι, γιά πολλά καί διάφορα θέματα καί μέσα σέ μιά ἀτμόσφαιρα συγκινητικῆς ἀδελφωσύνης καί πατριωτισμοῦ, ξεκίνησα νά φύγω. Τότε μέ πλησιάζει ὁ τσολιᾶς καί μοῦ λέγει:

– Εἶμαι ὁ φυσικομαθηματικός, πού πηγαίναμε μαζί, κάθε Κυριακή στά κηρύγματα τοῦ Μητροπολιτικοῦ Ναοῦ Ἀθηνῶν.

Ἔκτοτε τόν ἔχασα. Μετά ἀπό εἴκοσι ἡμέρες, ἀκούω νά μέ φωνάζη ἀπό μακρυά:

– Θέλω νά μοῦ δώσης ἕνα Εὐαγγέλιο!

Καί λέγοντας ἔτρεχε πρός τό μέρος μου.

– Δέν ἔχω τοῦ λέγω, ἐκτός ἀπό τό δικό μου. Ὅσα μοῦ στείλανε τά μοίρασα.

– Ἔχω, μοῦ λέγει πάλι, ἕνα, ἀλλά θέλω κι’ ἄλλο καινούργιας ἐκδόσεως. Τοῦτο, πού ἔχω, μ’ ἔσωσε προχθές, συνέχισε.

Καί ἀφοῦ πλησίασε ἄρχισε νά μοῦ διηγῆται.

Ἤμουνα προχθές, σύνδεσμος Μεραρχίας. Ἔπρεπε νά πάω μιά Διαταγή ἐπειγόντως. Ἀλλά μόλις ξεπρόβαλα σ’ ἐκεῖνο τό πλάτωμα, ἄρχισε καταιγιστικά πυρά τό ἐχθρικό πυροβολικό. Μή ἔχοντας ὅμως πού νά κρυφθῶ, ἔπεσα κάτω. Ὁ τόπος ὁλόγυμνος. Μόνο ἕνα δενδράκι ὑπῆρχε στό μέσον. Τότε ἔβγαλα ἀπό τήν τσέπη μου τήν Ἁγία Γραφή καί τήν ἔβαλα πάνω στό στῆθος μου. Οἱ ὀβίδες ὤργωναν τήν γῆ μέ δαιμονικούς κρότους.

Ἔπειτα ἀπό ἀρκετή ὥρα σταμάτησε ὁ κανονιοβολισμός. Ἐγώ ἤμουνα χωμένος στίς πέτρες καί τά χώματα. Ἀνασηκώθηκα καί κοίταξα ὁλόγυρά μου. Ἡ ἁπλοτοπιά ἦταν σάν ξεχερσωμένη ἀπό τίς ὀβίδες. Τό δενδράκι δέν φαινόταν πουθενά.

Μ’ ἔσωσε τό Εὐαγγέλιο! Μέ τρεμάμενα χέρια τό ἐπῆρε καί τό ἀσπάσθηκε. Τί θεία καί ἱερή συγκίνησις! Ἡ πίστις του ἀνάβλυζε γεμάτη εὐγνωμοσύνη.

Ἀρχιμανδρίτη Χαράλαμπου Δ. Βασιλόπουλου
(1910 – 1982)

Ἀρχιμανδρίτη Χαράλαμπου Δ. Βασιλόπουλου «ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΣΑΡΑΝΤΑ» σελίς 103 – 105, ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ».

Related Posts

Αὐτός, πού θέλει νά εὐαρεστῇ εἰς τόν Θεόν, οὐδόλως πρέπει νά λαμβάνῃ ὑπ’ ὄψιν του τούς ἐξευτελισμούς ἤ τάς τιμᾶς τῶν ἀνθρώπων (Γ’)

Αὐτός, πού θέλει νά εὐαρεστῇ εἰς τόν Θεόν, οὐδόλως πρέπει νά λαμβάνῃ ὑπ’ ὄψιν του τούς ἐξευτελισμούς ἤ τάς τιμᾶς τῶν ἀνθρώπων (Γ’)

ΕΥΕΡΓΕΝΤΙΝΟΣ ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΚΕ' Τοῦ Ἀββᾶ Μάρκου.            Ἐκεῖνος πού εἰλικρινῶς μετανοεῖ χλευάζεται ἀπό τούς ἀνόμους καί ἁμαρτωλούς· αὐτό ὅμως εἶναι καί ἀπόδειξις, ὅτι εὐχαριστεῖ τόν Θεόν.            Πηγή: ΕΥΕΡΓΕΝΤΙΝΟΣ (ΤΟΜΟΣ Γ'). Ἑπιμελείᾳ Βίκτωρος Ματθαίου Καθηγουμένου...

Αὐτός, πού θέλει νά εὐαρεστῇ εἰς τόν Θεόν, οὐδόλως πρέπει νά λαμβάνῃ ὑπ’ ὄψιν του τούς ἐξευτελισμούς ἤ τάς τιμᾶς τῶν ἀνθρώπων (Β’)

Αὐτός, πού θέλει νά εὐαρεστῇ εἰς τόν Θεόν, οὐδόλως πρέπει νά λαμβάνῃ ὑπ’ ὄψιν του τούς ἐξευτελισμούς ἤ τάς τιμᾶς τῶν ἀνθρώπων (Β’)

ΕΥΕΡΓΕΝΤΙΝΟΣ ΥΠΟΘΕΣΙΣ ΚΕ' Τοῦ Ἁγίου Ἐφραίμ.           Ἀδελφοί, ἐάν κάποτε συμβῇ νά μᾶς εἰρωνευθοῦν οἱ ἄνθρωποι δι' ἕν ἀγαθόν ἔργον, τό ὁποῖον ἐπετελέσαμεν, δέν πρέπει νά ἐντραπῶμεν διά τήν ἄδικον αὐτήν εἰρωνείαν καί σπεύσωμεν νά κάμωμεν ἐκεῖνα, πού δέν πρέπει, διά νά...

Ἀρνεῖσαι τό Χριστό;

Ἀρνεῖσαι τό Χριστό;

          Σύντομο κήρυγμα ἐπί τῆς Εὐαγγελικῆς περικοπῆς ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ (Ματθ. 10, 32 – 33, 37 - 38, 19, 27 - 30), ἀπό τό βιβλίο τοῦ μακαριστοῦ Ἐπισκόπου Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου: «ΚΥΡΙΑΚΗ». (σελ. 61). «Ὅστις δ' ἄν ἀρνήσηται με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτόν...