ΣΚΑΡΤΣΙΟΥΝΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
ΘΕΟΛΟΓΟΥ – ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΥ
Κρίνομε σκόπιμο ἀπό τήν ἀρχή νά ἐνημερώσουμε τόν ἀναγνώστη, ἐάν ὑπάρχει Ἀντιχριστολογία στήν Ἁγία Γραφή, ἐάν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἔκαναν λόγο γιά τόν Ἀντίχριστο, καί ἐάν ἐμεῖς σήμερα ἐπιτρέπεται νά ἀναφερόμαστε καί νά μιλᾶμε γιά τόν ἀναμενόμενο Ἀντίχριστο, καθόσον πολλοί προβάλλουν κατά κόρον τό ἐπιχείρημα «ὅτι καμμιά κουβέντα δέν πρέπει νά γίνεται γιά τό 666 καί τόν Ἀντίχριστο διότι τόν διαφημίζουμε, καί ὅτι οἱ σωστοί χριστιανοί μιλοῦν μόνο γιά τόν Χριστό. Ὅσοι ἀναφέρονται στόν Ἀντίχριστο βιάζονται νά φέρουν τό τέλος τοῦ κόσμου, τόν ὄλεθρο, τήν καταστροφή, ἐθίζουν τόν κόσμο στό 666» καί ἄλλα φαιδρά καί παιδαριώδη.
Τό ἐπιχείρημα «ὅτι δέν πρέπει νά γίνεται λόγος περί Ἀντιχρίστου ἀλλά περί Χριστοῦ» σκοπίμως διαδίδεται ἀπό ἐκείνους πού θέλουν νά μείνη ἀνημέρωτος ὁ πιστός λαός τοῦ Θεοῦ στό μέγα αὐτό θέμα, καί ὄχι ὅτι νοιάζονται τόσο πολύ γιά τό Χριστό. Αὐτό πού τούς ἐνδιαφέρει περισσότερο εἶναι τό εὐτελές σαρκίον.
Περί Ἀντιχρίστου πρῶτον ὁμιλεῖ ἡ Ἁγία Γραφή(⁶). Ὁ Ἰωάννης ὁ Θεολόγος, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ὅταν ὁμιλοῦν περί Ἀντιχρίστου, δέν προβάλλουν τό κακό πρός μίμηση ἀλλά πρός ἀποφυγή καί ἀποστροφή. Ἡ ὀρθόδοξη Ἀντιχριστολογία δέν ἀποτελεῖ δαιμονολογία, οὔτε προσπαθεῖ νά σπείρει τήν ἀπαισιοδοξία ἀλλά προειδοποιεῖ, ὁπλίζει μέ θάρρος, προφυλάσσει τούς πιστούς ἀπό τήν φονική αὐτή παγίδα τῶν ἐσχάτων χρόνων.
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος μάλιστα σέ ὁμιλία του πρός τούς ἐγκαλοῦντας (τόμος 31 σελ. 77 ἔκδ. Γρηγ. Παλαμᾶ) λέγει: «Ποιοῦμεν δέ τοῦτο οὐκ ἐπειδή ἠδύς ἡμῖν ὁ περί τοῦ διαβόλου λόγος, ἀλλ’ ἐπειδή ἀσφαλής ἡμῖν ἡ περί τούτου διδασκαλία: ἐχθρός γάρ ἐστί καί πολέμιος· μεγάλη δέ ἀσφάλεια τά τῶν ἐχθρῶν εἰδέναι σαφῶς». Ὁ θεῖος Χρυσόστομος μᾶς λέγει δηλαδή, ὅτι πράττουμε αὐτό, ὄχι διότι μᾶς εἶναι εὐχάριστος ὁ λόγος περί τοῦ διαβόλου, ἀλλά ἐπειδή μᾶς εἶναι ἀσφαλές ἐφόδιο ἡ διδασκαλία περί αὐτοῦ. Καθ’ ὅτι ὁ διάβολος εἶναι ἐχθρός μας καί πολέμιος καί ἐπειδή εἶναι μεγάλη ἀσφάλεια νά γνωρίζει κανείς μέ λεπτομέρειες τά σχέδια τῶν ἐχθρῶν. Πολλοί εἶναι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι προτείνουν, καί δέν ἔχουν ἄδικο, ὅπως, ὅλα τά κείμενα τῶν Ἁγίων Πατέρων περί συντελείας καί Ἀντιχρίστου, ἐκδοθοῦν σέ ἑνιαίον φυλλάδιον καί κυκλοφορήσουν Ἱεραποστολικῶς, προκειμένου νά ἐνημερωθεῖ κλῆρος καί λαός περί τοῦ Ἀντιχρίστου.
Ὁ Ἀντίχριστος σύμφωνα μέ τήν Ἁγία Γραφή θά ἀποτελέσει μιά φευγαλέα, μιά παροδική πραγματικότητα, ἐπεικίνδυνη ὡστόσο, γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς μας, ἐάν ἀδιαφορήσομε. Εἶναι βέβαιον ὅτι στό τέλος θά θριαμβεύσει ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος θά «ἀναλώσει τόν Ἀντίχριστο – τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ…»(⁷) Ἡ χαρά γιά τόν τελικό θρίαμβο τοῦ Χριστοῦ κυριαρχεῖ ἀπ’ ἄκρον εἰς ἄκρον στήν Ἁγία Γραφή. Ἡ παρουσία τοῦ Ἀντιχρίστου θά εἶναι ἐφήμερη, ὁ δέ θρίαμβος τοῦ Χριστοῦ αἰώνιος, καί ἡ Βασιλεία του χωρίς τέλος. Ὁ Ἀντίχριστος καί ὁ ψευδοπροφήτης θά ἔχουν οἰκτρόν τέλος στή λίμνη τοῦ πυρός. «Καί ἐπιάσθη τό θηρίον καί ὁ μετ’ αὐτοῦ ψευδοπροφήτης ὁ ποιήσας τά σημεῖα ἐνώπιον αὐτοῦ, ἐν οἷς ἐπλάνησε τούς λαβόντας τό χάραγμα τοῦ θηρίου καί τούς προσκυνούντας τῇ εἰκόνι αὐτοῦ. Ζῶντες ἐβλήθησαν οἱ δύο εἰς τήν λίμνην τοῦ πυρός τήν καιομένην ἐν θείῳ»(⁸).
Ὁ Παῦλος ἀποκαλεῖ τόν Ἀντίχριστο «ἄνομον»(⁹) καί «ἀντικείμενον» (¹⁰) καί «υἱόν τῆς απωλείας»(¹¹) ὁ ὁποῖος θά καταστραφεῖ. Τά χωρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς περί τοῦ Ἀντιχρίστου ἔχουν παιδευτικήν ἀξίαν καί δέν ἐγράφησαν γιά νά διαφημίσουν τόν Ἀντίχριστον. Προκαλοῦν μέ τή συχνή ἀναφορά στό σκοτεινό χαρακτῆρα καί τό ἔργο τοῦ Ἀντιχρίστου, τόν φόβο στούς χριστιανούς τῆς ἐνδεχόμενης πλάνης, τούς ἀποκαλύπτουν τό παροδικόν τῆς παρουσίας τοῦ πλάνου Ἀντιχρίστου, τούς ὁπλίζει μέ θάρρος, μέ ἐλπίδα καί ἀγάπη πρός τόν Χριστό καί Θεό μας.
Ἐπισημαίνει ἐπίσης ἡ Ἁγία Γραφή μέ τά μελανώτερα χρώματα, τίς συνέπειες τῆς ἐνδεχόμενης ἀποστασίας μας «καί ὁ καπνός τοῦ βασανισμοῦ αὐτῶν εἰς αἰώνας αἰώνων ἀναβαίνει καί οὐκ ἔχουσι ἀνάπαυσιν ἡμέρας καί νυκτός οἱ προσκυνοῦντες τό θηρίον καί τήν εἰκόνα αὐτοῦ, καί εἴ τις λαμβάνει τό χάραγμα τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ»(¹²).
Οἱ τρισόλβιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας Οἰκουμένιος, Ἱππόλυτος, Ἀρέθας, Ἀνδρέας Καισαρείας, Κύριλλος Ἱεροσολύμων, μᾶς ὁμιλοῦν ἀπό τά βάθη τῶν αἰώνων λέγοντας, ὅτι πρέπει νά μελετοῦμε τά κείμενα περί Ἀντιχρίστου γιά νά προγνωρίζουμε τά πάντα, ὥστε νά ἀποφύγουμε τήν παγίδα καί τόν αἰφνιδιασμό. «Ἀσφάλισε τοίνυν σεαυτόν, ἄνθρωπε – λέγει ὁ Κύριλλος Ἱεροσολύμων – ἔχεις τά σημεῖα τοῦ Ἀντιχρίστου· καί μή μόνος μνημόνευε τούτων, ἀλλά ἀφθόνως πᾶσι μεταδίδου. Εἰ τέκνον ἔχεις κατά σάρκα, τοῦτο ἤδη νουθέτει καί εἴ διά κατηχήσεως ἐγένησας τινά, καί τοῦτου προασφαλίζου, ἵνα μή τόν ψευδῆ δέξεται ὡς αληφή…»(¹³).
Νά λοιπόν γιατί χρειάζεται καί ἐπιβάλλεται νά ἐνημερώνεται ὁ πιστός λαός γιά ὅσα εἰς βάρος του ἐξυφαίνονται ἀπό τούς προδρόμους τοῦ Ἀντιχρίστου, γιά νά μήν εἴμαστε ἀκατατόπιστοι καί ἀνασφάλιστοι καί δεχθοῦμε τόν ψευτομεσσία ὡς ἀληθινό Θεό.
Βέβαια οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας δέν ἀσχολήθηκαν στήν ἐποχή τους εἰδικά μέ τό 666 καί τό χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου, διότι δέν εἶχε ἀνακύψει κἄν σάν πρόβλημα. Σήμερα μετά ἀπό τόσα χρόνια, ὅπου ὡριμάσανε οἱ συνθῆκες γιά τήν προετοιμασία τοῦ δρόμου τοῦ Ἀντιχρίστου, καί τό 666 ἔκανε τήν ἐμφάνησί του παντοῦ, σέ χαρτονομίσματα, σέ κάρτες πολλαπλῶν διαδρομῶν, στά τυποποιημένα προϊόντα, στίς νέες ταυτότητες καί ὅλα δείχνουν, ὅτι οἱ ἄνθρωποι τοῦ πλανήτη, ὁδηγούνται μέ μαθηματική ἀκρίβεια νά γίνουν δοῦλοι καί ὑποτελεῖς ἑνός παγκόσμιου ὑπερκυβερνήτη, εἶναι φρόνιμο νά σιωπῶμεν; ἐπιτρέπεται νά μήν ἀντιδροῦμε στά ἀπάνθρωπα αὐτά σχέδια τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, καί νά δίνουμε σημασία στά καθησυχαστικά κηρύγματα τῶν ὀλίγων ριψάσπιδων κληρικῶν; Γιά ποιά «νηφαλιότητα» μιλᾶτε «Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς», ὅταν ὁ ὀρθόδοξος λαός μας βρίσκεται στά πρόθυρα ἠλεκτρονικοῦ φακελώματος καί ἐξανδραποδισμοῦ διά τῆς νέας ἀπαραδέκτου ἀπό πάσης ἀπόψεως ταυτότητος, τῆς ὁποίας καί ἡ αἴτηση ἀπόκτησης ἀποτελεῖ συνειδησιακό προδρομικό χάραγμα καί προεγγραφή ἀποδοχῆς τοῦ τελικοῦ χαράγματος τοῦ Ἀντιχρίστου;
Δέν ἐπιθυμοῦμε νά ἐνσπείρουμε καμμιά ἀνησυχία στόν πιστό λάο τοῦ Θεοῦ. Ἀλλά εἶναι ὑπέρ βέβαιον, ὅτι ἄν ἔζων οἱ τρισμάκαρες Ἅγιοι Πατέρες στήν ἐποχή μας, οἱ πρόδρομοι τοῦ Ἀντιχρίστου θά εἰσέπραττον ἀλλεπάλληλα ἠχηρά ραπίσματα καί θά ἐτρέποντο εἰς φυγήν. Ἐνῶ σήμερα ὡρισμένοι ἐκκλησιαστικοί ταγοί, τρέμοντες ὡς λαγωοί, ἔρριψαν κάτω τά ὅπλα πρό τῆς μάχης, ρίχνοντας καί τόν λαό τοῦ Θεοῦ στήν χοάνη τῆς σύγχυσης καί τῆς ἀμηχανίας. Γι’ αὐτούς τούς κληρικούς ἰσχύει ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ «οὐαί ὑμῖν… γραμματεῖς καί φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι κλείεται τήν Βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων· ὑμεῖς γάρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδέ τούς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν (¹⁴).
Ἡ ὀρθόδοξη λοιπόν Ἀντιχριστολογία ἡ ἀναφερόμενη στίς Θεῖες Γραφές, εἶναι ἀνάγκη στίς πονηρές ἡμέρες πού διανύουμε νά προσφερθεῖ μέ ἁπλά λόγια στό λαό τοῦ Θεοῦ, ὥστε νά ὑπάρξει σωστή καί ὑπεύθυνη ἐνημέρωση στά τόσο σοβαρά θέματα, γιά τά ὁποῖα δεχόμεθα πιέσεις καί συνειδησιακό βιασμό, ἀπό τήν Ἀντίχριστη ΕΟΚ, ὅπως γιά τήν ταυτότητα τοῦ νόμου 1599/86 καί ἀργότερα γιά τό χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου 666.
Οἱ Ἕλληνες παρουσιάζουμε μεγάλη θρησκευτική ὁμοιογένεια καί πιστεύουμε ὅτι ἐάν ὑπάρξει ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας σωστή καί ἔγκαιρη ἐνημέρωση τοῦ πιστοῦ λαοῦ στό καυτό αὐτό θέμα, τά ἀποτελέσματα θά εἶναι θεαματικά, διότι κανένας ὅπου καί ἄν ἀνήκει, ὅτι καί ἄν πιστεύει δέν δέχεται νά «φακελλωθεῖ» ἤ νά σφραγισθεῖ στό μέτωπο ὡς νά εἶναι ὑποζύγιο, μέ τήν ἀπαίσια σφραγίδα τῆς ὑποτελείας 666, πολύ δέ περισσότερο ὅταν αὐτός εἶναι ὀρθόδοξος χριστιανός, ὁ ὁποῖος ἔλαβε καί φέρει μεθ’ ἑαυτοῦ τήν σφραγίδα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τόν Τίμιον Σταυρόν.
Κάθε ὀρθόδοξο τέκνο τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας μας ὀφείλει νά ἀγρυπνεῖ, νά ἀποτάσσεται μετά βδελυγμίας Σατανᾶ καί Ἀντίχριστο, νά ὁμολογεῖ καθημερινῶς τήν πίστη του στόν Τριαδικό Θεό, καί μέ συμμετοχή στά Ἅγια Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας νά κατατροπώνει τά ὄργανα τοῦ Ἀντιχρίστου, λέγοντας ΟΧΙ στά καταχθόνια σχέδια τους.
(⁶) Ἰωάν. 2. 18. 2, 22. 4, 3. 2 Ἰωάν. 7, 7. Ἀποκ. Ἰωάν. 11, 7. 13, 1 – 18. 14, 9 – 11. 15, 2. 16, 2 – 13. Β’ Θεσ. 2, 4 – 8.
(⁷) Β’ Θεσ. 2, 8.
(⁸) Ἀποκ. Ἰωάν. 19, 20.
(⁹) Β’ Θεσ. 2, 8.
(¹⁰) Β’ Θεσ. 2, 4.
(¹¹) Β’ Θεσ. 2, 3.
(¹²)Ἀποκ. Ἰωάν. 14, 11.
(¹³) Κατήχησις Β’ Μ. 33, 896 Α (ΒΕΠ 39, 193).
(¹⁴) Ματθ. 23, 14.
ΠΗΓΗ: Ἀπό τό βιβλίο «666 Η ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ». ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ». Σελ. 8.
