† Πρωτοπρεσβυτέρου Π.Θ. Παναγιώτου Ἀ. Καραγιάννη
Τό παντελόνι εἰς τήν γυναίκα εἶναι ἀντιποίησις φύλου
Ἀνέκαθεν, χιλιάδες χρόνια, εἶναι καθιερωμένο οἱ γυναῖκες νά φοροῦν φοῦστα ἤ ταγέρ ἤ φόρεμα γυναικεῖο σεμνό· τό παραδοσιακό φουστάνι. Τή μίνι φοῦστα φοροῦσαν ἤ φοροῦν ἀκόμα κορίτσια καί γυναῖκες μέ ἀναμμένα αἵματα καί μυαλά γιά τόν λόγο ὅτι ἡδονίζονται νά σκανδαλίζουν μέ τό προκλητικό παρουσιαστικό τους, ἀγνοώντας τόν λόγο τοῦ Κυρίου πού λέει: «Οὐαί τῷ κόσμῳ ἀπό τῶν σκανδάλων, καί ὅς δ’ ἄν σκανδαλίσῃ… συμφέρει αὐτῷ ἵνα κρεμασθῇ μύλος ὀνικός ἐν εἰς τόν τράχηλον αὐτοῦ καί καταποντισθῇ ἐν τῷ πελάγει τῆς θαλάσσης» (Ματθ. ΙΗ’ 6 – 7). Αὐτές, τινάζουν στόν ἀέρα τή σωτηρία τους, καθώς καί ἐκείνων τούς ὁποίους προκαλοῦν καί σκανδαλίζουν.
Ὅμως, παρ’ ὅλα αὐτά, δέν παύει νά εἶναι γυναῖκα μέ εὔρυθμη λειτουργία τοῦ φύλου της, παρ’ ὅλη τήν ἁμαρτωλότητα καί τήν ἀνθρωπίνη ἀδυναμία της. Κάποτε θά ἀνανήψη, καί θά εἰπῆ μέ δάκρυα καί μετάνοια στόν Κύριο· «ἁμαρτίας νεότητός μου καί ἀγνοίας μου μή μνησθῇς Κύριε».
Ἡ ἄλλη, ὅμως, μέ τό παντελόνι, δέν λειτουργεῖ σάν γυναῖκα, ἀλλά σάν ἄνδρας πού δέν εἶναι. Ἔκανε λοιπόν ἀντιποίησι φύλου.
Τί εἶναι ὅμως ἡ ἀντιποίησις;
Ἡ ἀντιποίησις φύλου, ἐξουσίας, Ἀρχῆς, κ.λ.π. εἶναι ἡ παράβασις τοῦ Ποινικοῦ Δικαίου, τοῦ΄Ἀστικού Δικαίου. Κάποτε ἕνας νέος φόρεσε τό πηλίκιο φίλου του Χωροφύλακα καί «ἔκανε γιά λίγο τόν χωροφύλακα». Μετά δυσκολίας συγκρατήθηκε ὁ Χωροφύλαξ νά μή βάλη φυλακή τό «Χωροφύλακα» πού ἔκανε ἀντιποίησι Ἀρχῆς. Κάποτε ἄλλοτε ἀκούστηκε ὅτι ἕνας ἁπλός ρασοφόρος ἔκανε τόν «Διᾶκο» σέ κάποια θρησκευτική τελετή. Τί ἦταν αὐτό; Ἀντιποίησις. Δηλαδή χρισιμοποίησε κάτι πού δέν εἶχε. Ἀντιποιήθηκε τήν Λειτουργία τοῦ βαθμοῦ τοῦ Διακόνου. Φαντάσου, ἐμένα τόν Ἱερέα, τόν πνευματικό σου, καί τώρα τόν γράφοντα γιά τήν σωτηρία σου αὐτό τό βιβλίο μέ τήν βοήθεια, τήν χάρι καί καθοδήγησι τῆς Παναγίας Γερόντισσας τοῦ Ἄθωνος, νά σέ ἐξομολογῶ φορώντας ἕνα Ὁμοφόριο καί Ἀρχιερατική Μήτρα. «Σωστός Δεσπότης». Καί νά σοῦ λέγω· «Λέγε, παιδί μου, τί σέ βαραίνει»; Ἐσύ πάτερ μέ βαραίνεις, βάρος μέγα καί ἀσήκωτο, γιατί ντύθηκες «Δεσπότης»: Ναί! Θά σοῦ ἀπαντήσω, μέ βολεύει. Νοιώθω περίφημα. Ξέρεις τί εἶναι ἕνας παπαδᾶκος, νά εἶσαι Δεσπότης; Καί ἄν μέ ρωτήσης «γιατί τόκανες αὐτό, πάτερ, ἀφοῦ ὁ Ἐπίσκοπος παπᾶ σ’ ἔκανε καί ὄχι Δεσπότη»; Θά σοῦ ἀπαντήσω ξανά προσπαθώντας νά δικαιολογήσω τά ἀδικαιολόγητα, ὅτι ἠθέλησα νά ἀποτινάξω τήν ἀφάνεια καί ἀσημότητά μου καί νά γίνω καί ἐγώ «Δεσπότης». Πῆρα τήν κατάστασι στά χέρια μου. Δεσπότης ἐσύ, Δεσπότης καί ἐγώ καί ἔκανα αὐτό πού ἔκανα. Σύ τότε θά πῆς στόν ἑαυτόν σου· «φεῦγε καί σώζου» ἀπ’ αὐτόν. Ἡ σκηνή αὐτή εἶναι φανταστική καί ἄκρως ὑποθετική. Ἀναφέρθηκε, ὅμως, σάν παράδειγμα γιά νά ἐξηγήση τήν ἀντιποίησιν Ἀρχῆς καί τοῦ γυναικείου φύλου μέ τίς τεράστιες καί ἀσύληπτες στήν ἀνθρωπίνη διάνοια συνέπειες καί ἐπιπτώσεις καί σέ τούτη τήν ζωή ἀλλά κυρίως στήν ἄλλη ζωή, στήν αἰωνιότητα.
Οἱ τιμωρίες τῆς ἀντιποιήσεως Ἀρχῆς
Οἱ τιμωρίες πού ἐπισύρει τό ἀδίκημα τῆς ἀντιποιήσεως Ἀρχῆς εἶναι τεράστιες καί ποικίλουν κατά περίστασι. Δέν εἶναι ὅμως ἀντικείμενο πρός τό παρόν τῆς δικῆς μου Θεολογικῆς Ἐπιστήμης. Ξέρω ὅμως ἕνα, τό ἑξῆς μέγα καί τρανό. Ὅτι ἡ Ἀντιποίησις Ἀρχῆς μπορεῖ νά γίνη ἀπό τόν καθένα. Ἡ ἀντιποίησις φύλου, ὅμως, ὅπου εἶναι ἐσχατολογική κατάστασις καί ἁμάρτημα μέγα, γίνεται μόνον ἀπό τήν γυναῖκα, διά τῆς ἀνδρικῆς περιβολῆς, ἤτοι τοῦ παντελονιοῦ καί ὅτι ἔχει ὀλέθριες συνέπειες καί τιμωρίες. Ἡ ἀντιποίησις Ἀρχῆς εἶναι ἁμάρτημα καί ἀδίκημα πού ἀφορᾶ τό ἀστικό δίκαιο καί τήν ἀνθρωπίνη Δικαιοσύνη. Ἡ ἀντιποίησις φύλου, ὅμως πού κάνει ἡ γυναῖκα εἶναι ἔργῳ ἐνίβρυσις τῆς Μεγαλοπρεπείας τοῦ Θεοῦ καί ἔχει ὀλέθρια ἀποτελέσματα, τήν ἀπώλεια τῆς ψυχῆς της. Ἔχει σάν ἀποτέλεσμα τό δέσιμο χειροπόδαρα καί ρίψιμο στήν ἄβυσσο τῆς αἰωνίου κολάσεως. Σ’ ἔβαλα πού σ’ ἔβαλα στήν ζοφερά καί φοβερά δύνη τῶν πραγμάτων αὐτῶν, πλήν δίκαια καί ἀληθινά, γιά νά σωθῆς καί νά χαίρεσαι αἰωνίως. Ὅταν τά τηρήσης ὅλα σωστά καί ὅπως τά θέλη ὁ ΘΕΟΣ. Ἄκου τώρα καί τήν συμπλήρωσι τοῦ θέματος περί ἀντιποιήσεως φύλου, πού γίνεται ἀπό τήν γυναῖκα μέ τό παντελόνι καί τήν ἐν γένει ἀνδροφάνειά της γιά νά νοιώθη ἄνδρας «ὄμορφη, ὡραία καί ἀπελευθερωμένη». Ἡ γυνή πού προβαίνει στήν Ἀντιποίησι φύλου, φορώντας δηλαδή τό παντελόνι ἀπαρνεῖται τήν φύσι της, πού σημαίνει βαρέθηκε νά εἶναι πλέον γυναῖκα. Ἴσως ἐπειδή κάποιοι μικρόνοες τῆς τραγουδοῦσαν εἰρωνικά «Ἄκου καί τοῦτο κυρά μου νά στό εἰπῶ· ἡ γυναῖκα πρέπει πάντα νἆναι ὑπό». Ἐρεθίστηκε, δαιμονίστηκε, ἦλθε καί ἡ «Νέα Ἐποχή» τῆς ἐκπληρώσεως τῶν Προφητειῶν περί τοῦ Ἀντιχρίστου καί τήν περίζωσε μέ χίλια δυό τεχνάσματα καί ὅπλα ὁ Ἀντίχριστος καί «ὡς ἀσθενεστέρῳ σκεύει τῷ γυναικείῳ» (Α’ Πέτ. Γ’ 7), ὑπέκυψε καί τό ‘κανε τό κακό.
Ἕνα ἄλλο μακάβριο καί ἀνομολόγητο δίδυμο τῆς Ἀντιποιήσεως φύλου, εἶναι ἡ λεγομένη «Ἀλλαγή φύλου». Περί αὐτοῦ, «αἰσχρόν ἐστι καί λέγειν» (Ἐφεσ. 5, 12). Αὐτός πού τό κάνει δέν εἶναι ἄνθρωπος ἀλλ’ «ἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὤν οὐ συνῆκε, παρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς ἀνοήτοις καί ὁμοιωθη αὐτοῖς» (Ψαλμ. 48). Δηλαδή κατάντησε ἀποκτηνωμένος.
ΠΗΓΗ: †Πρωτοπρεσβυτέρου Π.Θ. Παναγιώτου Ἀ. Καραγιάννη «ΓΙΝΕ Ω ΓΥΝΑΙ» (Ἔκκλησις πρός τήν γυναῖκα νά ξαναβρῆ τόν σωστό της δρόμο) σελ. 52. ΕΝΝΑΤΗ ΕΚΔΟΣΙΣ ΠΡΟΦΗΤΕΥΘΕΙΣΑ!
Κεντρική Διάθεση: «Ὀρθόδοξος Κυψέλη».
