Σωτήριον σάλπισμα μετανοίας

†Ἀρχιμανδρίτη Φιλόθεου Ζερβάκου

Μεγαλειώτατε,

Πιστεύω καί ἐλπίζω εἰς τόν Παντοδύναμον Θεόν τόν ἀγαπήσαντα τήν Ἑλλάδα καί προορίσαντα αὐτήν νά ζήσῃ, νά καταπραΰνῃ εἰς τέλος τόν σάλον καί φέρῃ τήν εἰρήνην καί γαλήνην εἰς τήν Ἐκκλησίαν καί τό ἔθνος. Ἀλλά διά νά ἐπέλθῃ ἡ ποθητή εἰρήνη τήν ὁποίαν μᾶς ἔδωκεν ὁ Θεός καί μᾶς ἀφῆκεν, ὡς κληρονομίαν καί ἐντολήν, εἰπών· «εἰρήνην ἀφίημι ὑμῖν, εἰρήνην τήν ἐμήν δίδωμι ὑμῖν», καί «ταῦτα ἐντέλλομαι ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους», πρέπει νά μετανοήσωμεν ὅλοι, νά ἀναγνωρίσωμεν καί αἰσθανθῶμεν, ὅτι ὅλοι πταίομεν, καί πρῶτος, καί περισσότερον πάντων ἐγώ, καί δι’ αὐτό, μετανοῶ καί ζητῶ συγχώρησιν παρά τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἀνθρώπων.

Δεύτερον νά μετανοήσουν οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς καί λοιποί κληρικοί, διότι ἐκτός ὀλίγων ἐξαιρέσεων, ἐνῶ ἔλαβον ἐντολήν νά γίνωσι φῶς εἰς τόν κόσμον, ἐγένοντο σκότος, ἀντί δέ νά εἰρηνεύουν τούς ἄλλους, πολλάκις ἀναμεταξύ των ἔχουν ἔχθραν, ἀλληλοϋβρίζονται, ἀλληλοδάκνονται, ἐκτός δέ ὀλίγων ἐξαιρέσεων οἱ πλεῖστοι δέν πιστεύουν τόν Θεόν, τινές δέ καί τόν βλασφημοῦν, τόν ὑβρίζουν, τόν καταφρονοῦν. Τούτους βλέποντες οἱ ἀρχόμενοι τούς μιμοῦνται, ἐπειδή κατά τό σοφόν λόγιον· «φύσει τό ἀρχόμενον τοῖς ἄρχουσι ἐξομοιοῦται». Νά μετανοήσῃ ὁ στρατός, οἱ ἀξιωματικοί καί οἱ ὁπλῖται, διότι, ἐκτός ὀλίγων ἐξαιρέσεων, οἱ πλεῖστοι, ἐνῷ ἔδωκαν ὅρκον νά φυλάξουν τήν πίστιν των εἰς τόν Θεόν καί τήν πατρίδα ἄχρι θανάτου, ὑβρίζουν τά θεῖα ἀσυνειδήτως, ἀσεβῶς καί ἀναισθήτως. Νά μετανοήσῃ ὁ λαός, ἄνδρες καί γυναῖκες, διότι, ἐκτός ὀλίγων σπανίων ἐξαιρέσεων, μυριάδες ἀνδρογύνων διαζεύγνυται καί ἄνδρες καί γυναῖκες, μικροί καί μεγάλοι, ὡς ἀχαλίνωτοι ἵπποι τρέχουν εἰς τόν κρημνόν τῆς ἀκολασίας καί ἀπωλείας. Ἡ δέ γυμνότης καί προκλητικότης τῶν γυναικῶν καί τά καταγώγια κινδυνεύουν νά μεταβάλλουν τάς Ἀθήνας καί ἄλλας πόλεις εἰς Σόδομα καί Γόμορρα, εἰς νέας Βαβυλώνας…

Διά τάς πολλάς ἡμῶν ἁμαρτίας ὁ Θεός, Ὅστις εἶναι ἀπειροεύσπλαχνος, ἐάν δέν μετανοήσωμεν εἶναι ἀγανακτησμένος καί θά μᾶς παραδώσῃ εἰς ἀφανισμόν καί αὐτή ἡ γῆ σείεται καί ἀπειλεῖ νά καταπίῃ τούς ἀσελγεῖς, τούς βλασφήμους καί ἁμαρτωλούς. Ὡς Πνευματικός Πατήρ καί Γέρων δίδω γνώμην νά κηρυχθῇ μετάνοια παρά τῆς Ὑμετέρας Μεγαλειότητος καί παρά τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν εἰς ὅλην τήν Ἑλλάδα. Νά μετανοήσουν οἱ ἄνθρωποι, νά παύσουν τάς βλασφημίας καί τάς ἁμαρτίας. Νά ἐπιστρέψουν πρός τόν Θεόν ἀπό τόν ὁποῖον ἀπεμακρύνθησαν, νά τόν ἀγαπήσουν μέ ὅλην τους τήν ψυχήν καί τήν καρδίαν, νά ἀγαπήσουν ἀλλήλους ὡς ἀδελφοί.

Εἰς τήν αἴθουσαν τῆς Βουλῆς νά τεθῇ μεγάλη Εἰκών τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί γράμματα μεγάλα χρυσά, νά τά βλέπουν καί νά τά διαβάζουν ὅλοι: «Ταῦτα ἐντέλλομαι ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους». Πρίν ἀρχίσουν τό πρωῒ αἱ ἐργασίαι τῆς Βουλῆς ὁ Πρόεδρος τῆς Κυβερνήσεως ἤ τῆς Βουλῆς, ἤ ἄλλος τῶν Ὑπουργῶν ἤ ὁ Ὑπουργός τῆς Παιδείας νά ἀπαγγέλλῃ εὐκρινῶς καί μεγαλοφώνως τό· «Βασιλεῦ Οὐράνιε», καί τό· «Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς Οὐρανοῖς», ἅπαντες δέ οἱ βουλευταί ἀσκεπεῖς καί μέ εὐλάβειαν καί κατάνυξιν νά παρακολουθοῦν. Ἄθεος, ἄπιστος, ὑβριστής, βλάσφημος καί ἐχθρός καί πολέμιος τῆς πίστεως καί πατρίδος βουλευτής νά ἐκδιώκεται τῆς Βουλῆς καθώς καί ὑπάλληλοι ἀπό τά Ὑπουργεῖα…

Τά ἀνήθικα περιοδικά καί βιβλία, τά ὁποῖα ἐχθροί καί πολέμιοι τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης καί θρησκείας εἰσήγαγον εἰς τά σχολεῖα νά ἀποβληθοῦν καί τελείως νά καταργηθῶσι. Νά παύσουν αἱ ἔχθραι, αἱ φιλονικεῖαι, αἱ ὕβρεις, αἱ συκοφαντίαι, αἱ κλοπαί, αἱ ἀδικίαι, νά κλεισθοῦν τά ἄσεμνα καταγώγια, αἱ χαρτοπαιξίαι, τά ἄσεμνα καί ἐπιβλαβῆ θέατρα καί κινηματογράφοι. Ὅλοι δέ οἱ βουλευταί ὡς ἀντιπρόσωποι τοῦ ἔθνους ὀφείλουν νά ἔχουν τήν Ἁγ. Γραφήν, ἰδίως τήν Καινήν Διαθήκην, νά διαβάζουν ἀπό ἕνα κεφάλαιον. Ὅταν διαβάζουν τό ἱερόν Εὐαγγέλιον δέν θά ὑβρίζουν εἰς τήν Βουλήν τούς ἀδελφούς τῶν μέ ὕβρεις τάς ὁποίας μόνον οἱ χυδαῖοι ἄνθρωποι τάς ἐκστομίζουν. Ἐάν ἀναγινώσκουν τό ἱερόν Εὐαγγέλιον, καθώς καί τάς ἐπιστολάς τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων, ὄχι μόνον δέν θά ὑβρίζουν τούς ἀδελφούς των, ἀλλά θά τούς ἀγαποῦν. Θά ἀγαποῦν ἔτι καί τούς ἐχθρούς των.

Οἱ δέ Ἀρχιερεῖς νά μετανοήσουν καί μιμηθοῦν τοῦ Ἀρχιποίμενος Χριστοῦ τήν πραότητα, τήν ἀκακίαν, τήν ἀγάπην, τήν ταπείνωσιν.

Ὡσαύτως οἱ Ἡγούμενοι, οἱ Ἱερεῖς καί μοναχοί νά στοχάζωνται πῶς περιπατοῦν, ποῖος εἶναι ὁ προορισμός των, ποῖα εἶναι τά καθήκοντά των, διά τά ὁποῖα θά δώσουν λόγον ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως. Νά παύσῃ ὁ ἐγερθείς σάλος εἰς τήν Ἐκκλησίαν, μεταξύ πολιτείας καί Ἐκκλησίας, νά συγχωρηθοῦν, διότι ὅλοι, ὡς εἶπον, πταίομεν καί εἰς τό ἑξῆς ἐν ἀγαστῇ ἀγάπῃ καί συμφωνία νά ἐργάζωνται, προσέχοντες νά ἀκολουθῶσι τούς ἱερούς κανόνας καί τάς παραδόσεις τῆς Ἐκκλησίας… Ὅταν παύσουν τά σκάνδαλα θά παύσῃ καί ὁ Θεός τήν δικαίαν Του ἐναντίον ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν ὀργήν. Τότε ἡ πίστις καί ἡ πατρίς ἡμῶν θά στερεωθοῦν, θά κραταιωθοῦν, θά αὐξήσουν, θά μεγαλυνθοῦν καί θά δοξασθοῦν εἰς ὅλον τόν κόσμον.