Τί ἐστι τό σημεῖον τοῦ τελείου Χριστιανοῦ; (1ο ἀπό 4)

Ἁγίου Ἀναστασίου τοῦ Σιναΐτου

Ἐπισκόπου Θεουπόλεως & Ἀντιοχείας

            Οἱ μέν φασίν, ὅτι Πίστις ὀρθή, καί ἔργα εὐσεβῆ. Ὁ δέ Ἰησοῦς οὐκ ἐν τούτοις ὁρίζει ὄντως ἀληθῆ Χριστιανόν· δύναται γάρ τις καί πίστιν καί ἔργα ἀγαθά ἔχειν, ὑψηλοφρονεῖν ἐπ’ αὐτοῖς, καί μή εἶναι τέλειος Χριστιανός. Χριστιανός γάρ ἐστιν ἀληθινός οἶκος Χριστοῦ, δι’ ἔργων ἀγαθῶν καί δογμάτων εὐσεβῶν συνιστάμενος. Ἡ οὖν ἀληθής Πίστις διά τῶν ἔργων δοκιμάζεται¹. Διότι ἡ πίστις χωρίς τῶν ἔργων νεκρά ἐστίν, ὡς καί ἔργα χωρίς πίστεως. Διό χρή πάσῃ δυνάμει ἀσφαλῶς τηρεῖν ἑαυτούς καθαρούς ἀπό ῥυπαρῶν ἔργων. Ἵνα καί περί ἡμῶν μή λεχθῇ· Θεόν ὀμολογοῦσιν εἰδέναι, τοῖς δέ ἔργοις ἀρνοῦνται². Ὅθεν φησίν ὁ Κύριος. Ἐάν τις ἀγαπᾷ με, τόν λόγον μου τηρήσει, καί ὁ Πατήρ μου ἀγαπήσει αὐτόν, καί πρός αὐτόν ἐλευσόμεθα, καί μονήν παρ’ αὐτῷ ποιήσωμεν³. Οὐκοῦν διά τούτων μανθάνομεν, ὅτι διά τῆς ὀρθῆς Πίστεως, καί τῶν καλῶν ἔργων οἰκοδομεῖται ὁ οἶκος τῆς ψυχῆς, καί οὕτως οἰκεῖ ὁ Θεός ἐν ἡμῖν. Ἐνοικήσω γάρ φησίν ἐν αὐτοῖς, καί ἐμπεριπατήσω⁴. Καί τοῦτο δηλῶν ὁ Ἀπόστολος ἔλεγεν. Ἤ οὐκ ἐπιγινώσκετε, ὅτι ὁ Χριστός οἰκεῖ ἐν ἡμῖν, εἰ μήτι, ἆρα ἀδόκιμοι ἐστέ⁵; Οὐκ οἶδε τοίνυν ὁ Διάβολος, πότερον ἔσω ἐστίν ἐν τῇ διανοίᾳ σου ὁ Οἰκοδεσπότης Χριστός, ἤ οὔ; Ὅταν δέ εἴδῃ σε ὀργιζόμενον, ἤ κραυγάζοντα, ἤ ὀμνύοντα, ἤ αἰσχρολογοῦντα ἤ ψέγοντα ἤ ὀνειδίζοντα, ἤ μεμφόμενον, ἤ λοιδοροῦντα, ἤ κατακρίνοντα, ἤ μισοῦντα, ἤ ἀδικοῦντα τινάς, ἤ ὑπερηφανευόμενον, ἤ ἁλαζονευόμενον, ἤ γελῶντα πολλά καί μετεωριζόμενον, ἤ μή συνεχῶς προσευχόμενον, καί τοῦ θανάτου μνημονεύοντα, τότε νοεῖ, ὅτι οὐκ ἔστιν ἐν τῇ ψυχῇ σου ὁ φυλάσσων σε, καί φροντίζων Θεός. Καί οὕτως λοιπόν, καθάπερ κλέπτης, εἰσελθών ὁ πονηρός, ὡς μή ὄντος Θείου Λύχνου ἐν τῇ καρδίᾳ σου, συλᾷ τόν οἶκον τῆς ψυχῆς σου, καί γίνονται τά ἔσχατά σου χείρονα τῶν πρώτων⁶.

Ἐκ τοῦ Δευτερονομίου. Κεφ. 10.

   Καί νῦν Ἰσραήλ, τί Κύριος ὁ Θεός αἰτεῖ παρά σοῦ; ἀλλ’ ἤ φοβεῖσθαι Κύριον τόν Θεόν σου, καί πορεύεσθαι ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ, καί ἀγαπᾷν αὐτόν, καί λατρεύειν Κύριῳ τῷ Θεῷ σου, ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου;

1. Ἰάκ. 1.

2. Πρός Τίτ. 1.

3. Ἰωάν. 14.

4. Κορ. β’. 6.

5. Πρός Κορ. β’. 13.

6. Ματθ. 12. Πέτρ. β’. 2.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΠΗΓΗ: Βίβλος καλουμένη Οδηγός τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἀναστασίου τοῦ Σιναΐτου Ἐπισκόπου Θεουπόλεως & Ἀντιοχείας. Ἒκδοσις 3^η ὑπό Γέροντος Χρύσανθου Σκουρτανιώτου Μοναχοῦ, τοῦ αὐταδέλφου αὐτοῦ Γερασίμου Ἱερομονάχου καί τῆς Συνοδείας αὐτοῦ. ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 1970 (Σελ. 1 – 2). Πρόλογος τοῦ ἐν Μοναχοῖς ἐλαχίστου Βίκτωρος Ματθαίου Καθηγουμένου τῆς ἐν Κρονίζῃ, Κουβαρᾶ Ἀττικῆς Ἱερᾶς καί σεβασμίας Δεσποτικῆς Μονῆς Μεταμορφώσεως του Σωτῆρος (10^η Αὐγούστου 1970).