Ἡ γυνή τοῦ ἡγεμόνος, καθώς προείπομεν, ἦτο θυγάτηρ τοῦ Μύρωνος· αὕτη ἰδοῦσα τούς γονεῖς καί τούς ἀδελφούς της πιστεύσαντας εἰς τόν Χριστόν, ἐζήλωσεν ἐπί καλῷ καί λέγει πρός τόν ἄνδρα αὐτῆς· «Ἰδού ὅλος ὁ οἶκος τοῦ πατρός μου ἐπίστευσεν εἰς τόν Ἐσταυρωμένον, τόν ὁποῖον κηρύττει ὁ Ἰωάννης· ἀποφάσισον λοιπόν νά πιστεύσωμεν καί ἡμεῖς διά νά δοξασθῇ ὁ οἶκος ἡμῶν μαζί μέ τόν οἶκον τοῦ πατρός μου». Εἶπε δέ ὁ ἡγεμών Λαυρέντιος πρός Χρυσίππην τήν γυναίκα αὐτοῦ· «Ὦ γύναι· ἕως ὅτου εἶμαι εἰς τήν ἀρχήν καί ἐξουσίαν ταύτην, δέν δύναμαι νά πράξω αὐτό τό ὁποῖον λέγεις καί νά γίνω Χριστιανός». Λέγει πρός αὐτόν ἡ γυνή· «Τώρα μάλιστα, ὅπου ἔχεις ἐξουσίαν, πολύ καλλίτερον δύνασαι νά πράξῃς τοῦτο· διότι θά εἶσαι συγχρόνως φρουρός καί βοηθός τῶν πιστῶν». Ἀπεκρίθη ὁ ἡγεμών λέγων· «Γνώριζε, ὦ γύναι, ὅτι τήν θρησκείαν τῶν Χριστιανῶν πάντες ἀποστρέφονται καί καταδιώκουσιν. Ἐάν λοιπόν γίνῃ αὐτό, τό ὁποῖον λέγεις, ἀμέσως θά δημιουργηθῶσι διαιρέσεις καί σχίσματα, καί συναχθέντες ἅπαντες θά κατακαύσωσιν ἡμᾶς, ἤ καί μεταβαίνοντες εἰς τόν βασιλέα θά καταγγείλωσιν ἡμᾶς πρός βλάβην ἡμῶν. Προτιμότερον λοιπόν νά μένω προσποιούμενος τόν εἰδωλολάτρην, καί κρυφίως νά ὑποστηρίζω καί βοηθῶ τούς πιστεύοντας εἰς τόν Χριστόν, καί μετά τήν συμπλήρωσιν τοῦ χρόνου τῆς ἡγεμονίας, τότε γίνομαι καί εἰς τό φανερόν Χριστιανός λαμβάνων τό ἅγιον Βάπτισμα. Σύ λοιπόν λάβε τόν υἱόν μας καί ὕπαγε εἰς τόν οἶκον τοῦ πατρός σου· καί ἀφοῦ διδαχθῇς ἀκριβῶς ὑπό τοῦ Ἰωάννου τά δόγματα τῆς Χριστιανικῆς πίστεως, βαπτίσθητι μετά τοῦ τέκνου ἡμῶν. Πρόσεχε ὅμως, ὦ γύναι, νά μή καταφρονήσῃς κανενός ἐκ τῶν ὅσων ἀκούσῃς παρά τοῦ Ἰωάννου, μηδέ εἰς ἐμέ νά λέγῃς ἐκεῖνα τά ὁποῖα παρ’αὐτοῦ μανθάνεις μυστήρια, ἀλλά φύλαττε ταῦτα μυστικά διά τόν ἑαυτόν σου, ἕως ὅτου ἔλθη ὁ κατάλληλος καιρός».
Ταῦτα ἀκούσασα ἡ Χρυσίππη παρά τοῦ ἀνδρός αὐτῆς, καί παραλαβοῦσα τόν υἱόν της, ἦλθεν εἰς τόν οἶκον τοῦ Μύρωνος· καί εἰσελθοῦσα προσεκύνησε πρώτον τόν Ἰωάννην καί εἶτα τούς γονεῖς καί τούς ἀδελφούς αὐτῆς· εἶπε δέ πρός αὐτήν ὁ Ἰωάννης· «Διά ποίαν αἰτίαν ἦλθες πρός ἡμᾶς τέκνον;». Ἀπεκρίθη ἐκείνη πρός αὐτόν· «Πιστεύω, Πάτερ τίμιε, ὅτι ὁ Θεός θά ἐγνώρισεν εἰς σέ τήν αἰτίαν διά τήν ὁποίαν ἦλθον· πλήν καί ἐγώ ἀναγγέλλω πρός σέ, ὅτι ἀπό ζῆλον θεοσεβείας ἦλθον, διά νά φωτισθῶ ὑπό σοῦ καί συνδοξασθῇ ὁ οἶκος μου μετά τοῦ οἴκου τοῦ πατρός μου». Λέγει πρός αὐτήν ὁ Ἰωάννης· «Εἴθε νά φωτίσῃ ὁ Κύριος τήν καρδίαν σοῦ, τοῦ ἀνδρός σου, τοῦ υἱοῦ σου καί ὅλου τοῦ οἴκου σου». Ἐκείνη δέ πεσοῦσα ἐπί τῆς γῆς, προσεκύνησεν αὐτόν, καί εἶπε· «Παρακαλῶ σε, διδάσκαλε ἀγαθέ, δός εἰς ἐμέ τήν ἐν Χριστῷ σφραγῖδα διά νά συναριθμηθῶ μέ τόν οἶκον τοῦ πατρός μου». Εἶπε πρός αὐτήν ὁ Ἰωάννης· «Τέκνον, τοῦτο πρέπει νά γίνῃ μέ τήν γνώμην τοῦ ἀνδρός σου». Ἀπήντησεν ἡ Χρυσίππη ἐξηγηθεῖσα πάντας τούς λόγους τοῦ ἀνδρός της. Καί ἀκούσας ὁ Ἰωάννης ὅτι κατά διαταγήν καί μέ τήν ἄδειαν τοῦ ἡγεμόνος ἡ γυνή αὐτοῦ ζητεῖ τό βάπτισμα, ἐχάρη χαράν μεγάλην· καί κατηχήσας καί διδάξας αὐτήν, καί παραγγείλας πρός αὐτήν ἵνα κατά τάς ἐντολάς τοῦ Χριστοῦ πολιτεύεται, ἐβάπτισεν αὐτήν μαζί μέ τόν υἱόν της.
Τότε ὁ Μύρων ἔφερε χρήματα πολλά καί ἔδιδε πρός τήν θυγατέρα αὐτοῦ λέγων· «Τέκνον, ἰδού χρήματα ὅσα θέλεις, ἰδού καί ἡ τράπεζά μου εἰς τήν διάθεσίν σου, ἵνα τρώγητε ἐξ αὐτῆς σύ καί ὁ υἱός σου, καί μηκέτι ἀπομακρυνθῆτε ἐκ τῆς οἰκίας μου, μηδέ μεταβῆτε πλέον εἰς τόν ἡγεμόνα, μήποτε καταφρονήσητε καμμίαν ἐκ τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ». Ἡ δέ Χρυσίππη συνεφώνησεν εἰποῦσα πρός τόν πατέρα της· «Τά μέν χρήματά σου ἄς μένωσιν· ἐγώ δέ μετά τοῦ υἱοῦ μου, μεταβαίνουσα μίαν φοράν εἰς τόν οἶκον μου, εὐθύς θά μεταφέρω ἐκεῖθεν πάντα ὅσα πρός διατροφήν μας χρειάζονται, καί θά εἴμεθα πλέον πάντοτε μαζί σας». Ταῦτα ἀκούσας ὁ Ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ, εἶπε πρός τόν Μύρωνα· «Δέν δέχομαι οὐδέ συμφωνῶ μέ τούς λόγους σοῦ καί τῆς θυγατρός σου· διότι ὁ Χριστός δέν μέ ἀπέστειλε διά νά χωρίζω γυναῖκας ἀπό τῶν ἀνδρῶν ἤ ἄνδρας ἀπό τῶν γυναικῶν αὐτῶν, καί μάλιστα ὅτι ἡ θυγάτηρ σου μετά γνώμης καί συμφωνίας τοῦ ἀνδρός αὐτῆς ἐπίστευσεν εἰς τόν Χριστόν. Ἄς πορευθῇ λοιπόν ἐν εἰρήνῃ εἰς τόν οἶκον της· διότι ἐγώ πιστεύω εἰς τόν ἀποστείλαντά με Κύριόν μου Ἰησοῦν Χριστόν, ὅτι καί ὁ ἀνήρ αὐτῆς συντόμως θά γίνῃ Χριστιανός· τά δέ χρήματα, διά τά ὁποῖα εἴπατε, δανείσατε εἰς τόν Χριστόν καθώς εἶναι γεγραμμένον «Ὁ ἐλεῶν πτωχόν δανείζει Θεῷ». Πρός τούς ἐρχομένους λοιπόν καί ζητοῦντας καί ἔχοντας ἀνάγκην χρημάτων, δίδετε ἐξ αὐτῶν· διότι εἶπεν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὅτι «Ἐφ’ ὅσον ἐποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοί ἐποιήσατε»· καί πάλιν ἀλλαχοῦ εἶπεν· «Ἐλεήσατε ἵνα ἐλεηθῆτε· δότε καί δοθήσεται».
Ταῦτα καί περισσότερα τούτων εἰπών ὁ Ἰωάννης, ἀπέστειλε τήν Χρυσίππην καί τόν υἱόν αὐτῆς εἰς τήν οἰκίαν των· τήν δέ ἑπομένην ἡμέραν ἔφερεν ὁ Μύρων πρός τόν Ἰωάννην χρήματα πολλά, λέγων πρός αὐτόν· «Λάβε ταῦτα, διδάσκαλε, καί διαμοίρασον εἰς τούς πτωχούς». Λέγει πρός αὐτόν ὁ Ἰωάννης· «Ἰδού ἐδέχθην τήν προαίρεσίν σου, διότι γνωρίζω ὅτι εἶναι αὕτη κατά Θεόν· εἰς δέ τήν ἰδικήν σου γνώμην ἀφήνω τά ἰδικά σου, ὅπως μέ τάς ἰδίας σου χεῖρας δίδῃς εἰς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἔχουσιν ἀνάγκην». Ὁ μέν Μύρων λοιπόν εἰς πάντας ἔδιδε τούς ἔχοντας ἀνάγκην. Ὁ δέ Θεός ἐπλήθυνε τά ἀγαθά του εἰς τήν οἰκίαν αὐτοῦ, ἡ ὁποία ἦτο ὡς μία πηγή τρέχουσα ἀφθόνως διά τῆς Χάριτος τοῦ Κυρίου· πάντες δέ οἱ ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Μύρωνος ἔχαιρον διά τήν μετάδοσιν πρός τούς ἔχοντας ἀνάγκην, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν· ᾧ ἡ δόξα καί τό κράτος εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
ΠΗΓΗ: ΒΙΚΤΩΡΟΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ, ΜΕΓΑΣ ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΟΜΟΣ Θ’ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ (ΣΕΛ. 584 – 586) ΑΘΗΝΑΙ 1963.
Σ Υ Ν Ε Χ Ι Ζ Ε Τ Α Ι
