Προφητικές ὑποθῆκες ἀνθολογημένες ἀπό τό βιβλίο «ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ» Τοῦ Ἐπισκόπου κυροῦ Αὐγουστίνου Καντιώτου.

«Ἔχει ὁ Θεός», ἀλλά κ’ ἐμεῖς ν’ ἀγωνιστοῦμε
Μερικοί ἴσως θά ποῦνε· «Ἔχει ὁ Θεός….».
Ἔχει ὁ Θεός ἀσφαλῶς. Δέν γίνεται τίποτε πάνω στή γῆ ἄν δέν θέλῃ ὁ Θεός. Ὁ Θεός ὅμως θέλει πάνω στή γῆ νά εἴμαστε ἀγωνισταί, ζωντανοί Χριστιανοί καί ἕτοιμοι νά ὑπερασπίσουμε τά ἱερά καί τά ὅσια.
Καί νά μή λέμε μόνο «Ἔχει ὁ Θεός….» καί «πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ. 16, 18). Ἀσφαλῶς, δέ θά σβήσῃ ἡ Ἐκκλησία ἀπό τόν κόσμο· ἀλλά μπορεῖ νά σβήσῃ ἀπό τήν Ἑλλάδα, ὅπως ἔσβησε ἀπό τή Μικρά Ἀσία… Δέν φανήκαμε ἀντάξιοι, καί τά χάσαμε ὅλα αὐτά. Ὅπως λοιπόν δέ φανήκαμε ἀντάξιοι καί ἦρθε ἡ μοιραία στιγμή τῆς μικρασιατικῆς καταστροφῆς, ἔτσι θά ἔρθῃ καί ἡ μοιραία στιγμή πού ὁ Θεός θά δώσῃ κλῶτσο καί θά μᾶς πετάξῃ καί θά πάῃ ὁ χριστιανισμός κάτω στήν Ἀφρική. Θ’ ἀλλάξῃ τόπο. Θά φύγῃ μακριά. Θά πάῃ ἀλλοῦ, μέσα στίς Ἰνδίες, μέσα στήν Κίνα θά πάῃ. Ἐμεῖς θά εἴμεθα ἀνάξιοι.
Ἐγώ τούς εἶπα· Βρέ παιδιά προσέξτε, ὁ κίνδυνος τῆς Ἑλλάδος εἶνε ἐκ τῶν αἱρέσεων. Τρακόσες αἱρέσεις ὑπάρχουν. Ἐξέλεξαν τήν Ἑλλάδα ὡς τόπον ὅλων τῶν αἱρέσεων. Εἶνε ἡ μόνη γωνιά τοῦ πλανήτου πού τοιαύτῃ ἐλευθερία ἐδόθη. Συνεπῶς καί ὁ κίνδυνος ἐκ τῆς ἀθεΐας δέν εἶναι μικρός. Καθ’ ἥν στιγμή στή Ῥωσία κλονίζεται ὁ ὑλισμός, ἐδῶ ἐμεῖς, πάντοτε ὀπισθοδρομικοί, θά εἴμεθα τελευταῖοι πού θά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό αὐτό τό μικρόβιο. Μεγάλος εἶνε ὁ κίνδυνος τῆς ἀθεΐας καί τῶν αἱρέσεων.
Δέν θά σωθῆτε
Ἂς κοινωνᾶτε, ἄς ἐξομολογῆσθε· δέ θά σωθῆτε, ἐάν δέν ἀνοίγετε καί τό στόμα σας γιά τό Χριστό. Ὁ χριστιανισμός ἔφθασε μέχρι σ’ ἐμᾶς διά τῆς διαδόσεως τοῦ Εὐαγγελίου, ἡ ὁποία εἶνε ἱερά ὑποχρέωσις παντός Χριστιανοῦ. Καί εἶνε ψευτοχριστιανός αὐτός ὁ ὁποῖος δέν ἀνοίγει τό στόμα του νά μιλήσῃ γιά τό Χριστό.

(20 Απριλίου 1907 – 28 Αυγούστου 2010)
Πηγή: «Εἴμαστε προετοιμασμένοι γιά διωγμούς καί κατακόμβες; Προφητικές ὑποθῆκες ἀνθολογημένες ἀπό τό βιβλίο ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ Ἐπισκόπου Αὐγουστίνου Καντιώτου» Ἒκδοσις – προσφορά «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ» ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2011. (Σελ. 53, 60).
Οἱ εἱκόνες τοῦ κειμένου, ἔχουν τεθεῖ ἀπό τόν συντάκτη τῆς ἀνάρτησης.