Προφητικές ὑποθῆκες ἀνθολογημένες ἀπό τό βιβλίο «ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ» Τοῦ Ἐπισκόπου κυροῦ Αὐγουστίνου Καντιώτου.
«Στήκετε, καί κρατεῖτε τάς παραδόσεις…» (Β’ Θεσ. ἔ.ἀ.).
Οἱ προτεστάντες δέν παραδέχονται τήν Παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας. Μόνο τό Εὐαγγέλιο κρατοῦν. Ἐμεῖς, κοντά στό Εὐαγγέλιο, κρατοῦμε καί τήν Παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας. Ὅλα ὅσα ἔχουμε στήν Ἐκκλησία, δέν εἶνε μόνο ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, ἀλλά εἶνε καί ἐκ τοῦ προφορικοῦ λόγου, πού μεταδόθηκαν σ’ ἐμᾶς ἀπό γενεά σέ γενεά….
Πρέπει νά προσέχουμε, γιατί ὑπάρχουν καί παραδόσεις εἰδωλολατρικές. Ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ἕνα κόσκινο, τό Εὐαγγέλιο. Ὅ,τι εἶναι ἀντίθετο μέ τό Εὐαγγέλιο τό ἀπορρίπτει….
Κρατοῦμε τό Εὐαγγέλιο καί τήν ἱερά Παράδοσι, ὡς μοναδικές πηγές τῆς πίστεώς μας. Ὃλα τά ἄλλα τά ἀπορρίπτουμε.
Ἱερά Παράδοσις – τό Πηδάλιο
Δέ μπορεῖ νά σταθῇ ἡ Γραφή χωρίς τή βεβαίωσι τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως. Ἡ Ἱερά Παράδοσις διακρίνεται σέ ἀποστολική παράδοσι, αὐτή πού παρέδωσαν οἱ Ἀπόστολοι, καί πατερική παράδοσι, αὐτή πού παραδόθηκε ἀπό τούς πατέρας μέχρι τῆς τελευταίας Ζ’ (7ης) Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ἡ Παράδοσις τῆς Ἐκκλησίας συνεχίζεται μέχρι τῶν ἡμερῶν μας ἐπί τῇ βάσει τῶν ὅσων παρέδωσαν οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι καί οἱ ἅγιοι Πατέρες.
Ἡ ἐκκλησιαστική αὐτή παράδοσις βρίσκεται μέσα στό Πηδάλιο. Μέσα στό Πηδάλιο τῆς Ἐκκλησίας εἶνε οἱ ὅροι, οἱ κανόνες, οἱ ἀποφάσεις τῶν Τοπικῶν καί τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Μέσα σ’ αὐτό λαλοῦν οἱ μεγάλοι Πατέρες, «τά πάγχρυσα στόματα τοῦ Λόγου» (δοξαστ. ἁγ. Πάτ.). Αὐτοί δίδουν, μέ τό φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τή λύσι τῶν προβλημάτων πού προκύπτουν μέσα στήν Ἐκκλησία…..
Ποιός θά ἑρμηνεύσῃ λοιπόν ἕνα χωρίο, πού ἐκ πρώτης ὄψεως φαίνεται εὔκολο ἀλλά στήν πραγματικότητα εἶνε βαθύ καί δύσκολο, ὁ ἄλφα καί ὁ βῆτα; Θά τό ἑρμηνεύσουμε καθώς τό ἑρμηνεύουν οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ἐν Πνεύματι ἁγίῳ.
Ἡ ἑρμηνεία τῶν Πατέρων ἐπάνω στήν Ἁγία Γραφή εἶνε τό Πηδάλιο, πού εἶνε ἔργο κυρίως τοῦ ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου. Δέν λέει βέβαια τίποτα δικό του. Ὁ ἴδιος ὁ ἅγιος Νικόδημος ὑποσημειώσεις μόνο ἔχει, καί ἑρμηνεία ἔχει πού εἶνε ἀξιοθαύμαστη. Ἀνοίγοντας τό Πηδάλιο ἀκοῦμε τή φωνή τῶν πατέρων· ὄχι ἑνός καί δύο, ἀλλά ὁλοκλήρου συνάξεως ἁγιωτάτων Πατέρων, ἑκατό, διακοσίων, τριακοσίων, τετρακοσίων, πεντακοσίων, ἑξακοσίων ἁγίων πατέρων. Ὅλοι αὐτοί συνῆλθαν καί ἑρμήνευσαν τάς γραφάς καί μᾶς ὑπέδειξαν μέ ποιό τρόπο πρέπει νά ζοῦμε.
Τό Πηδάλιο περιφρονεῖται
…Ὅπως δημιουργήθηκε ὁ νέος ὅρος «νεορθόδοξοι», ἔτσι δημιουργήθηκε καί ὁ «νεοπατερισμός». Ὅλες αὐτές εἶνε ἀποκλίσεις ἀπό τήν αὐστηράν γραμμήν τῆς παραδόσεως… Δέν ἐκτιμᾶται τό Πηδάλιο. Τό Πηδάλιο περιέχει ἑρμηνεία δυσκόλων χωρίων τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί εἶνε ἀσφαλής ὁδηγός πρός πορείαν χριστιανικήν.
Εἶνε μιά ὑποτίμησις τοῦ «Πηδαλίου» αὐτό πού γίνεται. Γι’ αὐτό πέσαμε σέ ἠθικολογία….
Ὅπως καταντοῦμε, ξέρετε, οἱ θεωρούμενοι ὀρθόδοξοι θά ἀρνηθοῦν τήν Ὀρθοδοξία – ὑπάρχει προφητεία, ὅτι πατριάρχαι ἀρχιεπίσκοποι ἐπίσκοποι ἱερεῖς θά προδώσουν τήν Ὀρθοδοξία -, καί θά τήν ὑποστηρίξουν ἄνθρωποι ἄλλοι….
Δέ βλέπετε πού πᾶμε νά ἑνωθοῦμε κατ’ εὐθεῖαν μέ τόν πάπα, νά ἑνωθοῦμε μέ τούς αἱρετικούς! Ἐμεῖς μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ δέν θά ἑνωθοῦμε οὔτε μέ τούς παπικούς οὔτε μέ τούς προτεστάντες, θά κρατηθοῦμε ὀρθόδοξοι. Καί χρειάζεται προσοχή μεγάλη…..
Ὁμιλεῖ στό Πηδάλιο ὄχι ἕνας ἐπίσκοπος, ἀλλά συμφωνία διδασκάλων· ὁμιλοῦν τά πάγχρυσα στόματα τῶν Πατέρων, οἱ σάλπιγγες τοῦ Θεοῦ, οὐράνια πρόσωπα. Ἄν αὐτούς δέν ἀκούσουμε, ποιόν θ’ ἀκούσουμε, τόν Αὐγουστῖνο ἤ τόν ἄλφα ἤ τόν βῆτα;
Θέλω νά τονίσω τό ὀρθόδοξο· νά εἶστε ὀρθόδοξοι καί νά μήν ἔχετε ἐρωτηματικά στήν ψυχή σας γύρω ἀπό τόν ἀνεκτίμητο αὐτόν θησαυρόν τῆς Ὀρθοδοξίας, πού εἶνε τό Πηδάλιο πού εἶνε οἱ κανόνες τῆς Ἐκκλησίας.
(20 Απριλίου 1907 – 28 Αυγούστου 2010)
Πηγή: «Εἴμαστε προετοιμασμένοι γιά διωγμούς καί κατακόμβες; Προφητικές ὑποθῆκες ἀνθολογημένες ἀπό τό βιβλίο ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ Ἐπισκόπου Αὐγουστίνου Καντιώτου» Ἒκδοσις – προσφορά «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ» ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2011. (Σελ. 30)
Οἱ Εἱκόνες τοῦ κειμένου, ἔχουν τεθεῖ ἀπό τόν συντάκτη τῆς ἀνάρτησης.
