2η Ἀνάλυσις τοῦ Εὐαγγελίου τῆς Κυριακῆς, ΙΕ’ ΛΟΥΚΑ Λουκᾶ ιθ’ 1 – 10, ἀπό τό βιβλίον τοῦ μακαριστοῦ Ἱεροκήρυκος Ἀρχιμ. Χριστοφόρου Ἄθ. Καλύβα: «ΛΑΛΕΙ ΚΥΡΙΕ…. ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟΝ» 1980. (Σελ. 446 – 468).
Ὑπάρχουσιν σ’ αὐτόν τόν κόσμο πλούσιοι καί φτωχοί. Ἄλλοι πλουτίζουν γιατί εἶναι περισσότερο ἔξυπνοι καί ἐργατικοί καί ἀποφεύγουν τή σπατάλη, στεροῦνται ὡρισμένων ἀγαθῶν, τά ὁποία δέν τούς εἶναι ἀναγκαῖα, καί ζοῦν σ’ ἕνα μέτρο στερήσεων συντηρήσεως καί ἀξιοπρεποῦς ἐμφανίσεως, ἀποφεύγοντες ἐπιδείξεις καί προσαρμογές πρός τά ρεύματα τοῦ μοντερνισμοῦ πού δέν εἶναι παρά περαστικές ψυχώσεις. Εἶναι οἱ συντηρητικοί ἐκεῖνοι τύποι τῶν οἰκογενειαρχῶν πού διαθέτουν τίς οἰκονομίες τους πρός δημιουργίαν ἑνός μικροῦ κεφαλαίου περιστατικῆς προνοίας ὑπέρ τῶν μελῶν τῆς οἰκογενείας των, πού σπουδάζουν, πού προικίζονται, πού, ἐνδεχομένως, ἀρρωσταίνουν. Στίς περιπτώσεις αὐτές δέν μπορεῖ ἕνας πλούσιος ἐπειδή ἀπέκτησε μέ τόν τρόπο τῆς ζωῆς του χωρίς ἀδικίας μιά ἰδιόκτητη κατοικία καί μέσα ἀνθρωπίνης διαβιώσεως νά κατακριθῇ. Βεβαίως, θ’ ἀποτελῇ μιάν ἀντίθεσι πρός τό διπλανό του πού στερεῖται ὡρισμένων πραγμάτων συγχρόνων ἀνέσεων, χωρίς ὅμως νά πεινᾶ καί νά βασανίζεται πῶς θά πληρώσῃ τό ἐνοίκιο ἤ θά προωθήση τά παιδία του, στενάχωρα μέν κάπως, ὄχι ὅμως καί ἀπελπιστικά, ὅπως διδάσκει ἡ πραγματικότης πού μεροδουλιάρηδες ἀκόμη, συνετοί ἄνθρωποι, μέ παιδιά πειθαρχημένα στίς οἰκογενειακές τους παραδόσεις πέρασαν στήν ἐπιστήμη, στά γράμματα, στίς τέχνες, στό ἐμπόριο καί διέπρεψαν.
Ἔπειτα ὑπάρχει καί μιά ἄλλη κατηγορία τῶν περιστάσεων, τῶν εὐκαιριῶν, τῶν ἐκτάκτων συμπτώσεων, ὅπως π.χ. τά λαχεῖα, μιά ἀπροσδόκητη κληρονομιά, μιά εὔνοια λόγῳ ἀποτόμων συναλλαγματικῶν ἀλλαγῶν καί διαφορῶν, ἕνας ἔξυπνος ἑλιγμός σέ μιά μικρή ἐπιχείρησι πού προεβλέφθη σημαντικό κέρδος, χωρίς φυσικά, ἀδικίες καί αἰσχροκερδία. Ἔχουμε καί τοιούτου εἴδους οἰκονομικήν ἐπάρκεια, ὄχι βέβαια καί εἰς βάρος τῆς οἰκονομικῆς ζωῆς τοῦ ἄλλου. Καί τοῦτο δέν εἶναι κατακριτέον. Ὑπάρχουν γιά τούς συνετούς καί ἔξυπνους ἀνθρώπους εὐκαιρίες, ἀφορμές, περιθώρια ὄχι πλουτισμοῦ, ἀλλ’ ὄχι καί φτώχειας. Ἐργατικοί, ἁπλοῖ ἄνθρωποι καί οἰκόπεδα ἀγόρασαν, καί σπίτια ἔχτισαν, μέ τίς οἰκονομίες τους, καί τῶν ἀγαθῶν τοῦ πολιτισμοῦ ἀπολαμβάνουν ἐν τῶ μέτρῳ τοῦ δυνατοῦ. Δέν μποροῦν νά θεωρηθοῦν πλούσιοι οὔτε καί φτωχοί, ὅμως ἐπειδή δέν ἀπέκτησαν πολυτελῆ διαμερίσματα ἤ πλεούμενα ἤ ἐπαύλεις καί κοῦρσες δυναμικές ἤ ἄλλα πολλά πρός ἱκανοποίησιν τῆς ἐπιδειξιομανίας των καταλαμβάνονται ἀπό ἄγχος μαραθωνίου. Εἶναι οἱ ἀστοί ἐκεῖνοι νοικοκυραῖοι πού ὄχι μόνον δέν μποροῦν νά διαβληθοῦν δι’ ὅτι μέ τόν ἱδρῶτα τους, τή σύνεσι καί τή νοικοκυρωσύνη ἀπέκτησαν, ἀλλά καί προβάλλονται ὡς παράδειγμα ἄξιον μιμήσεως, ὡς ἐργατικοί, ἔντιμοι, προβλεπτικοί μέ προγραμματισμένη ζωή ἄνθρωποι πού ζοῦν σέ κοινωνία ἀνθρώπων μέ τά ἴδια δικαιώματα καί ὑποχρεώσεις, συνεπεῖς πρός τούς νόμους τῆς Πολιτείας καί ὡς φορολογούμενοι καί ὡς κοινωνικοί ἐργάτες καί πατριῶτες.
Ἔπειτα ἔρχεται καί ἡ μειοψηφία τῶν μεγάλων καρχαριῶν, οἱ ὁποῖοι μέ ἰδιάζοντας τρόπους αἰσχροκερδίας, κλοπῶν, καταχρήσεων, ἀπατῶν, ἀνηθίκων συνδυασμῶν, εἴτε εἶναι δημόσιοι ἄνδρες καί ἐκμεταλλεύονται τή θέσι τους πρός πλουτισμόν, εἴτε εἶναι διάφοροι ἐπιχειρηματίες πού πωλοῦν τά σάπια κρέατα στήν ἀγορά ἤ νοθευμένα ἄλλου εἴδους τρόφιμα καί φάρμακα ἀκόμη, ἤ λόγῳ τῆς θέσεώς των ἐκβιάζουν ἄλλους σέ μιά ἀνάγκη τους καί καταφέρνουν ὥστε νά πλουτίζουν καί μάλιστα ἀποτόμως καί καταπληκτικῶς, πού προτιμοῦν νά διακινδυνεύσουν τή φυλακή δεδομένου ὅτι μέ τάς δωροδοκίας των ἐξέρχονται περισσότερον κεφάτοι καί ὀρεξάτοι γιά νά ξεκοκκαλίσουν τά ἁρπάγματα καί τά κέρδη τῆς ἀνομίας εἰς βάρος κυρίως τοῦ Δημοσίου. Αὐτοί μάλιστα προβάλλονται καί σπουδαῖοι καί ἰσχυροί τῶν ἰσχυρῶν πού τρωγοπίνουν μέ ἀνώτατα στελέχη τοῦ Κράτους εἰς βάρος τοῦ μοχθοῦντος λαοῦ. Εἶναι οἱ ἴδιοι καί ὑφ’ οἰασδήποτε καταστάσεις οἱ ἴδιοι, εἴτε καπιταλιστικό εἶναι τό σύστημα τῆς διακυβερνήσεως τῆς Χώρας, εἴτε σοσιαλιστικό, εἴτε ἄκρως ἀριστερό.
Στή χορεία τῶν ἁρπάγων ἀνήκει καί ὁ σημερινός Ζακχαῖος πού ἔδειξε ἔμπρακτη μετάνοια καί συνεδύασε τή μετάνοιά του μέ τήν κατά νόμον ἀπόδοσι στό τετραπλοῦν τῶν ἁρπαγμάτων καί τή χριστιανική εὐποιία μέ τό νά δώσῃ τά ἡμίση τῶν ἐκ δικαίων κόπων ὑπαρχόντων του στούς φτωχούς. Ἡ δικαιοσύνη καί ἡ φιλανθρωπία ἐσφράγισαν καί τήν κατασίγασι τοῦ ψυχικοῦ ἐλέγχου καί ἀπέσβεσαν τό ἠθικό χρέος πού ἐβάρυνε ὁλόκληρο τό σπίτι του. «Σήμερον σωτηρία τῷ οἴκῳ τούτῳ γέγονε», εἶπεν ὁ Ἰησοῦς. Τό ἄν πλούσιοι ἅρπαγες καί ἐκμεταλλευτές τῶν ἀδυνάτων διά διαθήκης ἀφίνουν χρήματα καί χτήματα σέ διάφορα φιλανθρωπικά Ἱδρύματα γιά ὑστεροφημία, αὐτά δέν τ’ ἀφίνει ὁ ἀδίκως πλουτήσας, ἀλλ’ ὁ θάνατος.
