† Ἀρχιμανδρίτη π. Χαράλαμπου Δ. Βασιλόπουλου
Γεμᾶτος ἀλαζονεία καί τυραννικό μένος ὁ Ἀντίχριστος μετά τήν ἐπικράτησί του θά νομίση, ὅτι τοῦ λοιποῦ αὐτός θά εἶναι βασιλιᾶς, ἄρχοντας καί κυρίαρχος τοῦ κόσμου. Θά νομίση στήν ἑωσφορική του παραζάλη, ὅτι θά μπορέση τάχα ν’ ἀντισταθῆ στόν Κύριο κατά τήν φοβερή ἡμέρα τοῦ ἐρχομοῦ του, τῆς Δευτέρας του Παρουσίας. Θά ξεχάση ὁ ταλαίπωρος καί μιαρός, ὅτι εἶναι «ὁ υἱός τῆς ἀπωλείας».
Θά νομίζη, λοιπόν, ὅτι στό ἑξῆς «βασιλεύς ἐστίν ἐπί τῆς γῆς ἕως τοῦ αἰῶνος, μή γινώσκων ὁ ταλαίπωρος, ὅτι ἡ βασιλεία αὐτοῦ ἐν τάχει καταργεῖται καί ἀπολήψεται τό ἡτοιμασμένον πῦρ αὐτῷ ἐν τάχει σύν πᾶσι τοῖς πειθομένοις αὐτῷ καί δουλεύσασιν αὐτῷ» ὅπως τονίζει ὁ Ἱππόλυτος (τόμος 6ος σελ. 285).
Θά ζῆ δηλαδή μέ τό ὄνειρο τῆς παντοτεινῆς του κυριαρχίας, χωρίς νά ξέρη ὁ ἄθλιος, ὅτι τό αἰσχρό καί τυραννικό του βασίλειο θά καταργηθῆ καί ὅτι θά τόν ἁρπάξη τό πῦρ τῆς αἰωνίου Κολάσεως καί αὐτόν καί τούς ὀπαδούς του.
Προτοῦ, λοιπόν, γίνη ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου ὁ Ἀντίχριστος συντρίβεται ἀπό τόν Κύριο. Καταλύεται τό Κράτος του, τσακίζεται ἡ κυριαρχία του. «Ἀρθήτω ὁ ἀσεβής, ἵνα μή ἴδη τήν δόξαν τοῦ Κυρίου» (Ἡσ. 26, 10) λέγει ὁ Προφήτης Ἡσαΐας.
Ἄς δοῦμε ὅμως πῶς περιγράφει τήν συντριβή καί τήν τιμωρία τοῦ Ἀντιχρίστου καί τοῦ ψευδοπροφήτου ἡ Ἀποκάλυψις:
«Καί εἶδον τό θηρίον καί τούς βασιλεῖς τῆς γῆς καί τά στρατεύματα αὐτῶν συνηγμένα ποιῆσαι τόν πόλεμον μετά τοῦ καθημένου ἐπί τοῦ ἵππου καί μετά τοῦ στρατεύματος αὐτοῦ. Καί ἐπιάσθη τό θηρίον καί ὁ μετ’ αὐτοῦ ψευδοπροφήτης ὁ ποιήσας τά σημεῖα ἐνώπιον αὐτοῦ, ἐν οἷς ἐπλάνησε τούς λαβόντας τό χάραγμα τοῦ θηρίου καί τούς προσκυνοῦντας τῇ εἰκόνι αὐτοῦ· ζῶντες ἐβλήθησαν οἱ δύο εἰς τήν λίμνην τοῦ πυρός τήν καιομένην ἐν θείῳ. Καί οἱ λοιποί ἀπεκτάνθησαν ἐν τῇ ρομφαία τοῦ καθημένου ἐπί τοῦ ἵππου, τῇ ἐξελθούσῃ ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ· καί πάντα τά ὄρνεα ἐχορτάσθησαν ἐκ τῶν σαρκῶν αὐτῶν» (Ἀποκ. ΙΘ’ 19 – 21).
Καί εἶδα, γράφει ὁ Ἰωάννης, τό θηρίο, τόν Ἀντίχριστο καί τούς ἀσεβεῖς βασιλεῖς τῆς γῆς καί τά στρατεύματά τους συγκεντρωμένους, ἕτοιμους νά ἐξαπολύσουν πόλεμον ἐναντίον τοῦ καθημένου πάνω στόν λευκό ἵππο στρατηλάτου Χριστοῦ καί ἐναντίον τῆς οὐρανίας στρατιᾶς του. Καί πιάσθηκε αἰχμάλωτο τό θηρίο καί μαζί μ’ αὐτό ὁ ψευδοπροφήτης, ὁ ὁποῖος εἶχε κάνει τά παραπλανητικά σατανικά θαύματα μπροστά σ’ αὐτό, μέ τά ὁποῖα ἐξηπάτησε καί παραπλάνησε αὐτούς, πού δέχθηκαν νά πάρουν τό χάραγμα τοῦ θηρίου καί προσκύνησαν σάν Θεό τήν εἰκόνα του. Ζωντανοί ρίχτηκαν καί οἱ δύο – θηρίο καί ψευδοπροφήτης – στήν λίμνην τῆς φωτιᾶς, πού καίγεται συνεχῶς καί ἀκαταπαύστως θειάφι. Καί οἱ ὑπόλοιποι φονεύθηκαν, σάν μέ κοφτερό μαχαίρι, ἀπό τό παντοδύναμο πρόσταγμα, πού βγῆκε ἀπό τό στόμα τοῦ Χριστοῦ, τοῦ καθημένου πάνω στόν ἵππο. Καί ὅλα τά ὄρνεα χόρτασαν ἀπό τίς σάρκες τῶν ἐξολοθρευθέντων ἐχθρῶν τοῦ Χριστοῦ.
Μᾶς παρουσιάζει ἐδῶ ἡ Ἀποκάλυψις τήν ἀλαζονική στρατιά τοῦ θηρίου. Μᾶς δίνει τήν πολεμική εἰκόνα τῶν συγκεντρωμένων στρατευμάτων τοῦ Ἀντιχρίστου. Ἑτοιμοκίνητες εἶναι οἱ ὀρδές τῶν ἐχθρῶν τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Ἀντίχριστος καί οἱ σύμμαχοί του, ἀσεβεῖς βασιλεῖς, ὅλοι οἱ ὀπαδοί τοῦ θηρίου, εἶναι ἕτοιμοι νά κάμουν πόλεμο ἐναντίον τοῦ καθημένου ἐπί τοῦ ἵππου. Εἶναι ἕτοιμοι νά ὀρθώσουν βλάσφημα τό ἀνάστημά τους ἐναντίον τοῦ Παντοδυνάμου Θεοῦ.
Σ τ ρ α τ ε ύ μ α τ α ὀνομάζει ὁ ἱερός Συγγραφεύς τίς πολεμικές δυνάμεις τοῦ θηρίου. Θέλει μ’ αὐτό νά τονίση τό πλῆθος τῶν στρατιωτικῶν του δυνάμεων, τό πλῆθος τῶν ὀπαδῶν του καί κυρίως νά ὑπογραμμίση τήν ἀνομοιογένειά τους, τήν πανσπερμία τους. Ὅλες αὐτές οἱ δυνάμεις δέν ἔχουν κανένα ἰδιαίτερο δεσμό καί κοινό ἰδανικό, παρά μονάχα τό μῖσος κατά τοῦ Χριστοῦ.
Ἀντιθέτως ἡ πολεμική παράταξις τοῦ καθημένου ἐπί τοῦ ἵππου, πού ὀνομάζεται ἐδῶ στράτευμα, ἔχει ἑνότητα ὁμοιογένεια καί ἀγάπη.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Ἀπό τό βιβλίο τοῦ † Ἀρχιμανδρίτη Χαράλαμπου Βασιλόπουλου «Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ (Πῶς, πότε καί γιατί θά ἔρθη)», ἔκδοσις10η, «Ὀρθοδόξου Τύπου» σέλ.254.
